Miguel de Lira: "O humor é algo que vai pegado á vida, depende moito do momento vital no que esteas"

Como recibe o Premio do Festival RiR? Con moito agradecemento. Os premios que recoñecen toda unha traxectoria sempre os recibes con certo orgullo porque pensas en todo o que implican, mais precisamente por iso estes premios tamén van ligados a unha parte de reflexión interior sobre as cousas que fixeches para recibilos. É como se ti mesmo fixeras un repaso da túa traxectoria para ver cales son os proxectos que fan que hoxe esteas recibindo isto. Os premios son para os que os reciben claro, mais tamén falan de quen os dá. E, como dicía, eu sinto moita honra de que decidiran pensar en min. Recíboo coas mans abertas e con moita satisfacción. Ademais, faime moita ilusión porque poderei ir recollelo en persoa, o cal tamén está moi ben para poder atoparme coas persoas que irán ao festival. Ao ser un recoñecemento á súa traxectoria e non a un traballo concreto, que é o que salienta? Coa traxectoria o que ocorre é que moitas veces a vén mellor as persoas desde fóra que ti mesmo desde dentro. É máis fácil percibilo. Na miña traxectoria hai curtas de humor, que poden estar máis ligadas á temática e ao obxectivo do festival. Tamén curtas que despois acabaron sendo longametraxes, como Crebinsky ou Somos xente honrada. Paréceme moi bonito ver iso agora e pensar na aposta que se fixo por estas historias, que logo puideron ter un desenvolvemento noutros formatos. Eu sempre estiven moi implicado, non só como actor, senón tamén na creación e na rodaxe. Eroski Paraíso é o claro exemplo: xurdiu un día na miña cabeza cando entrei nun Eroski, que antes era o Paraíso, e tamén comezou coa idea de ser unha curta. Os premios que recoñecen unha traxectoria tamén intento alixeiralos e velos desde o punto de vista do humor, porque creo que é un concepto moi serio, tanto que ás veces pode asustar ou impor. Até parece que é unha traxectoria que xa está rematada cando aínda seguimos en activo! Tendo en conta as mudanzas desde que comezou a súa carreira, cal é a súa relación co humor hoxe en día? O humor adáptase aos tempos. Se ben o sentido do humor si é atemporal, os enfoques son diferentes. O humor vai pegado á vida. É algo que hai que coidar, polo que tamén depende moito do momento vital no que esteas. Vai coa persoa. Cando comezamos os da miña xeración, quizais facíamos un humor máis descarado e nun sentido máis físico. É o humor que se pode ver en Crebisnky, por exemplo. Eu mesmo, sen ir máis lonxe, antes tamén era moito máis de chistes do que son agora. Sobre todo de chistes que hoxe podemos ver como máis básicos ou sinxelos de entender. A retranca que temos aquí ao final tamén é ver o humor en cousas que en realidade son bastante duras. Así como tamén existe o humor negro. Hai moitas maneiras de encarar o humor e moitas gamas de grises dentro del. O que está en +Cuñados é distinto, aparentemente limpo. Podemos facer un humor máis básico, mais tamén outro que fai falta reler, no caso de que sexa escrito, ou darlle algunha volta máis unha vez que o escoitas. Ultimamente eu desfruto moito do que vai entre augas e que require dunha certa atención para entender o que se está dicindo.