'O Tempo na Luparia' rexistra a destrución do tempo na Raia Seca
O segundo filme de Plácido Romero chámase O Tempo na Luparia. A medio camiño entre o cinema ensaio e o documental, rexistra o paso do tempo “e o tempo que reside no pobo” na Raia Seca. Mais concretamente no Concello de Lobeira. Este serán ás oito estréase no Centro Cultural Marcos Valcárcel de Ourense.
“O tempo habita nas paisaxes que nos conmoven”, di o cineasta na nota de prensa sobre a obra, “na Mota Grande do Leboriero, entre os muros da casa de Xaquín Lorenzo, Xocas, nos rituais ancestrais que contribúen a que os pobos conserven a súa identidade, nas vidas e traballos cotiáns das persoas”. E na “derradeira” xeración de mozos da zona.
Para Romero, que debutara como director de filmes en Cesteando (2016), o seu traballo procura “esculpir o tempo”. “Eu tiña un gran bloque de tempo atrapado en imaxes e testemuñas do pasado e do presente”, di, “e tiven que o ir reducindo laboriosamente ate producir esta obra cinematográfica”.
Entre as referencias en que se fixou para sacar adiante O Tempo da Luparia -producida por Arraianos- atópanse o Amarcord de Fellini, “o estilo claro de José Luis Guerín” ou El cielo gira, de Mercedes Álvarez. A extinción da civilización campesiña e a despoboación do mundo rural galego teñen no filme de Romero un novo documento.