2024, o ano que viviremos perigosamente

O ano 2024 comezou en decembro de 2023 coa asunción do paleo-libertario Javier Milei e a derrogación por decreto de máis de 300 leis que encamiñan a Arxentina cara ao shock económico que, como sempre, sufrirano as e os máis pobres, os condenados da terra. Expresouno perfectamente o ex ministro de Economía de Cristina Fernández e actual gobernador da provincia de Bos Aires, o peronista Axel Kicillof: "Proponse privatizar todo, desregular todo, destruír dereitos dos traballadores, arrasar con sectores completos da produción, rifar os clubs de fútbol e o patrimonio dos arxentinos. Todo isto, sen pasar polo Congreso. Faltoulle dicir: democracia: fóra!". Milei é o prólogo dun 2024 que, no terreo político-electoral polo menos, será o máis importante no que levamos de século XXI. Teremos eleccións en arredor de 75 países que abranguen a metade dunha poboación mundial que que xa supera os oito mil millóns de habitantes. En América Latina e o Caribe teremos eleccións presidenciais no Salvador, coa segura reelección de Bukele; Panamá, República Dominicana, México e Uruguai, onde se espera a volta da Fronte Ampla. Así mesmo, o Brasil e Chile terán eleccións municipais. Pero a elección presidencial máis importante darase en Venezuela, onde o país coas reservas certificadas de petróleo máis grandes do mundo terminou 2023 cunha non menor vitoria sobre o imperialismo, logrando, a cambio de dous mercenarios estadounidenses, a liberación do diplomático Alex Saab, secuestrado durante 1.280 días contra toda lexislación internacional. É no único país onde non se producen golpes de Estado (non conta con Embaixada de Estados Unidos) onde se celebrarán outras eleccións presidenciais importantes para a configuración do taboleiro xeopolítico. Ou o candidato de Wall Street e o complexo industrial-militar Joe Biden (como o foi antes Hillary Clinton) ou o xa non tan outsider Trump, quen paradoxalmente abriu moitas menos frontes de guerra para os EUA que o Premio Nobel da Paz Obama. Eleccións en Rusia Ao mirar ese taboleiro xeopolítico, teremos eleccións ao Parlamento Europeo en todos os países da UE, aliada, sempre en posición de subordinación vía OTAN, dos EUA. A contracara xeopolítica darase no país máis poboado do mundo, con eleccións presidenciais na India, pero tamén en Rusia, o seu socio nos Brics. O 17 de marzo, poucos días despois de cumprir dous anos do inicio da operación militar especial en Ucraína, Rusia celebrará eleccións presidenciais en todo o seu territorio nacional, incluída Crimea, o Donbass (Donetsk e Lugansk), Jerson e Zaporozhe, despois de derrotar a tan aclamada "contraofensiva ucraína" de primavera (que terminou sendo no verán e cun fracaso absoluto en canto a quilómetros cadrados recuperados). Todo parece indicar que estamos ante unha estabilización das liñas de fronte e unha admisión de que Ucraína non vai gañar a guerra (non o digo eu, díxoo o comandante das súas Forzas Armadas, Valeri Zaluzhni, en entrevista para The Economist). A filtración de numerosos casos de corrupción que involucran a contorna de Zelenski e a axuda occidental, parecen indicar que o ex comediante vai seguir o mesmo camiño que Juan Guaidó e terminar exiliado nos EUA, sendo substituído por un goberno que teña como misión terminar a guerra nunha mesa de negociación con Rusia, sen devolución dos territorios que exercendo o seu dereito de autodeterminación decidiron formar parte da Federación Rusa en referendo e sen posibilidade de entrar na OTAN, do mesmo xeito que á UE, pois a pesar da tan publicitada estratexia de relacións públicas sobre o ingreso de Ucraína, un dos países máis pobres e con máis poboación de Europa, cun dubidoso sistema democrático que ten ilegalizados todos os partidos políticos de esquerda, dificilmente vai obter o beneplácito para a súa incorporación. Tamén en 2024 produciranse eleccións presidenciais no país con maior poboación musulmá (Indonesia) e en Taiwán, unha illa de 36 mil km2 e 23,5 millóns de habitantes con potencialidade para desencadear o maior conflito xeopolítico do século XXI. Dependendo de se gaña o gobernante e soberanista People’s Democratic Party (PDP) ou os partidos de oposición Kuomintang (KMT) e do Partido Popular de Taiwán (TPP), con posicións máis favorábeis a un entendemento coa China, estaremos, en palabras desta, máis perto da guerra ou da paz. En 2024 haberá eleccións en Taiwán, unha illa con potencialidade para desencadear o maior conflito xeopolítico do século Si, o gran conflito xeopolítico en 2024 podería non ser o xenocidio sionista e a loita de liberación nacional en Palestina, moito menos unha guerra que Rusia xa gañou á OTAN en Ucraína, senón un conflito político, e quizais militar, entre aa China e EUA, con Taiwán como proxy.