Os conservadores franceses negocian unha alianza coa ultradereita para as eleccións lexislativas e illan Macron

“Necesitamos unha alianza coa [extrema dereita de] Reagrupación Nacional (RN)”, asegurou a terza feira Éric Ciotti, presidente da conservadora Os Republicanos (LR). Estas palabras causaron un sismo na política francesa e acabaron de desbaratar a proposta da contorna do presidente Emmanuel Macron dun pacto que incluíse, amais de Renacemento, a formación liberal de Macron, e aliados menores, ao Partido Socialista (PS) e LR para as eleccións lexislativas do 30 de xuño, cunha segunda volta o 7 de xullo, convocadas polo mandatario após a vitoria da ultradereita nas eleccións ao Parlamento Europeo da pasada semana. “Nunca con nós”, sostivo en relación a esa posibilidade Ciotti. En paralelo, o anuncio poucas horas antes das forzas progresistas, que confirmaron que alcanzaron un principio de acordo para crear unha “fronte popular” contra a ultradereita, presentando unha candidatura única en cada circunscrición, constatou o illamento do presidente, que sería o beneficiado da división da esquerda, que xa impediu coa súa unión nos comicios lexislativos de 2022, nos que se presentou agrupada na Nova Unión Popular Ecolóxica e Social (Nupes), que a coalición de Renacemento reeditara a súa maioría absoluta, converténdose en segunda forza. Ciotti fixo fincapé en que se trataría dunha “alianza” con “todos aqueles que se atopan nas ideas de dereita, nos valores de dereita”, para crear un “bloque nacional”, insistindo en que “agardo que a miña familia política avance nesa dirección”, así como en que “debe xurdir unha forza que se opoña á impotencia do macronismo e ao perigo dos insubmisos”, en alusión á Francia Insubmisa (LFI), a formación de Jean-Luc Mélenchon, un dos catro partidos principais de Nupes e asinante do acordo nestes comicios co PS, o Partido Comunista (PCF) e Os Ecoloxistas-Europa Ecoloxía Os Verdes (LE). O líder conservador explicou a decisión xustificándose en que a formación é “demasiado débil” para oporse a unha suposta “alianza antinatural” entre os progresistas e Macron, aducindo ao tempo a necesidade de “preservar un grupo” propio na Asemblea Nacional antes de revelar que “estamos a discutir un acordo” que lles garantiría manter un número semellante de asentos que os que obtiveron en 2022, nunhas votacións nas que a coalición presidencial se fixo con 245 das 577 deputadas e deputados, por diante da Nupes (131), RN (89), a coalición de LR (64) e outras formacións de menor entidade. ANÁLISE | PPE, S&amp;D e Renovar fanse coa maioría absoluta nun Parlamento Europeo no que medra a ultradereita Marine Le Pen, que encabeza RN, celebrou a “elección valente” de Ciatti despois de facer un chamamento a segunda feira a un acordo de “patriotas”. O outro líder de RN, Jordan Bardella, a quen sinalou como primeiro ministro francés de imporse nas eleccións, admitira que xa mantivera conversas con “executivos republicanos”. "Ímolo botar" A pesar do anuncio de Ciatti, que suporía unha ruptura do cordón sanitario á extrema dereita nas institucións do Estado, un cordón que rexeitou indicando que “os franceses están exasperados por estas leccións morais permanentes” e que RN pertence ao “arco republicano”, a forte reacción contra a decisión no interior do partido adianta un enfrontamento para formalizar a alianza antes do domingo, o prazo límite para o rexistro de candidaturas. O principal cargo institucional de LR, o presidente do Senado, Gérard Larcher, reclamou rapidamente a dimisión de Ciatti, o que foi secundado polas senadoras e senadores do grupo e polo líder da formación na Asemblea, Olivier Marleix, ademais doutros cargos. O deputado Ian Boucard estimou que unha corentena de membros do grupo parlamentario está en contra. Nese sentido, a vicepresidenta de LR, Florence Mosalini-Portelli, afirmou que “o imos botar”, e acusouno de actuar para preservar “a súa circunscrición de Niza, iso chámase colaboración”. Á vez, a vicepresidenta da Cámara Alta e outro senador anunciaron a súa saída de LR. Con todo, tamén recibiu apoios, como o do líder de Mocidade LR, Guilhem Carayon. No medio do debate, RN acabou coas conversas en marcha para unha candidatura ampla de extrema dereita logo da reunión a segunda feira con Marion Maréchal, sobriña de Le Pen, que liderou a candidatura nas europeas de Reconquista, que concentrou 5,5% dos sufraxios por 31% de RN. Maréchal transmitiu que, “cando estábamos a punto de fechar un acordo”, Bardella informouna de que “non querían ningunha asociación directa ou indirecta con Éric Zemmour”, presidente do partido. A Policía francesa detivo xa a 3.200 persoas a raíz das protestas pola morte de Nahel Pola súa parte, Macron, que defendeu en Le Figaro Magazine a súa decisión de convocar eleccións posto que “non podemos actuar como se nada tivera pasado”, descartando a súa dimisión independentemente do resultado das lexislativas, suspendeu unha rolda de prensa convocada na tarde da terza feira, que finalmente decorrerá esta cuarta, sinalaron as axencias AFP e Reuters. Sexa como for, un hipotético pacto entre conservadores e ultradereitistas culminaría coa estratexia implementada por Le Pen para branquear a formación e presentala como equiparábel ao resto de forzas políticas, un modelo continuado con éxito pola primeira ministra italiana, a ultradereitista Giorgia Meloni, coa que a presidenta da Comisión Europea, a conservadora Ursula von der Leyen, chegou a admitir que buscaría pactar, en liña coa tendencia de lugares como o Estado español, onde o Partido Popular (PP) normalizou acordos e até Gobernos de coalición coa ultraespañolista Vox. Le Pen, con posibilidades reais de deseñar o Goberno de Macron Dúas enquisas, a de Harris Interactive-Toluna e Opinionway, colocan a extrema dereita no primeiro posto con arredor dun terzo dos votos nas lexislativas. O primeiro traballo apunta que RN podería alcanzar os 265 escanos, chegando co apoio do arredor de medio centenar de asentos de LR á maioría absoluta, mentres que a segunda sondaxe sinala que cos apoios de LR e Reconquista superarían 45% das papeletas. De facerse coa maioría, podería forzar a creación dun Goberno ultradereitista, elixindo o primeiro ministro. “Ao xogar con lume, o xefe do Estado podería rematar queimándose e arrastrando ao lume o país enteiro”, alertou o xornal Le Monde sobre a convocatoria electoral. Os sindicatos franceses xogan a última carta para frear a reforma das pensións Así e todo, a relación entre porcentaxes de apoio e representación non é directa no caso francés, pois as e os deputados elíxense en 577 distritos, nos que haberá unha segunda volta entre as candidaturas que superen 12,5% dos votos na primeira. Se nesa fase algunha candidatura logra como mínimo 50% será electa de forma directa. A ultradereita tamén deberá superar a unión da esquerda, que se situaría en 22%-23%, cifras similares ás da primeira volta de hai dous anos, un pacto que a pesar do anuncio debe superar as reticencias do PS, que logrou os seus mellores resultados electorais da última década nas europeas, rozando 14%. O seu candidato nesas votacións, Raphaël Glucksmann, fixo fincapé antes do acordo en que “non imos refacer Nupes”, e con posterioridade exixiu un compromiso por parte do resto de forzas en puntos como o apoio ao envío de armas a Ucraína.