Datas republicanas

Os republicanos gañaron as eleccións nas grandes e pequenas cidades en abril de 1931. Os resultados das eleccións municipais levaron o rei Alfonso XIII a renunciar á coroa. O triunfo foi acollido con moito entusiasmo polo pobo e polo Goberno, disposto a democratizar as institucións por máis que os perdedores non estaban dispostos a deixar o poderío económico. O profesor e historiador Ricardo Robledo Hernández, autor de La tierra es vuestra. La reforma agraria. Un problema no resuelto. España: 1900-1950, di que "o 14 de abril de 1931 celebrouse unha xuntanza na casa do conde de Guadalhorce –Rafael Benjumea y Burin– á que asistiron algúns dos persoeiros máis sobranceiros dos que non aceptaban [a República]. E alí acordouse a constitución dunha escola de pensamento contrarrevolucionario para derrocar 'por todos os medios' a nova República". Isto condicionou a historia da Segunda República. As investigacións do profesor Robledo, que foi máis alá que do fixera Edward E. Malefakis no seu traballo canónico Reforma agraria y revolución campesina en la España del siglo XX, así o demostran. A expresión "por todos os medios" é ben sabido o que é: Golpe de Estado, Guerra Civil, Ditadura... República galega Pero o franquismo non acabou cos anhelos do soño xestado o 14 de abril, que aínda se conmemora en cidades e vilas do Estado, case sempre con nostalxia. Está ben saber o que pasou para non repetir os mesmos erros, pero tamén é importante ollar para adiante sen esquecer os milleiros de homes e mulleres que deron a súa vida polos ideais republicanos. Dous meses despois do 14 de abril tivo lugar a proclamación da República de Galiza. Entre o 25 e 27 de xuño de 1931 foi proclamada en dúas ocasións. Primeiro en Ourense e despois en Compostela. Alonso Ríos apelou "a facer nosa a revolución por riba de todos os poderes centrais habidos e por haber, proclamado nosa independencia e abrazándose, se fai falta, agarimosamente a Portugal". Un día antes das eleccións as Cortes Constituíntes da Segunda República española, Pedro Campos Couceiro e Alonso Ríos declararon que a solución para os problemas de Galiza non pasaban por integrarse nunha República española senón pola creación dunha república de seu. O 27 de xuño, Ríos foi nomeado presidente da Xunta Revolucionaria da República galega. O levantamento popular tivera que ver coa paralización das obras do camiño de ferro Zamora-A Coruña nas que traballaban 12.000 operarios, co atraso económico de Galiza e co caciquismo. A proclamación durou algo máis de un día. O Goberno central decidiu reiniciar as obras do ferrocarril. Hoxe, 92 anos despois da proclamación do 14 de abril de 1931 non temos que ter medo a ser críticos coa República. Tivo moitos acertos pero tamén se cometeron erros. Hai que repensar o republicanismo. Hai que dicir alto e claro que o espazo da República non é o espazo dos cemiterios nin a amnesia do Réxime do 78. O nacionalismo galego foi pouco a pouco facendo máis visíbel a reivindicación da República Galega. Temos que loitar contra os ladróns dos Borbóns e contra a monarquía anacrónica, antidemocrática e corrupta. Como é posíbel aínda ter o delito de inxurias á coroa. Para cando a súa derrogación? Leonor, ar! Namentres nós lembramos –sen nostalxia– a República, os Borbóns seguen a seu conto. Unha lembranza: catro dos derradeiros seis monarcas tiveron que marchar do país: Carlos IV (1808), Isabel II (1868), Alfonso XIII (1931) e Juan Carlos I. Este a Abu Dabi, onde o emérito atopou refuxio en agosto de 2020 fuxindo dos escándalos e onde ultimamente anda de carallada sin pa na compaña de seu neto crápula Froilán, con quen ao mellor prevé 'regatear' en Sanxenxo de novo a vindeira semana. Felipe VI, se fose bo fillo, seguiría o camiño de seu pai e deixaría a xefatura do Estado da que chupa máis de 8.431.150,00 euros (orzamento oficial da 'Casa Real' para 2023), e a súa filla Leonor, 'herdeira do trono de España', de facer o 'petate' para os próximos anos que dedicará a formación militar nos tres exércitos: Terra, Mar e Aire. Felipe VI, se fose bo fillo, seguiría o camiño de seu pai e deixaría a xefatura do Estado da que chupa máis de 8.431.150 euros. Cando remate a súa formación militar a infanta sairá co grao de tenente para Infantería e Aire, ao tempo que será alférez de navío na Armada. E quen sabe si poderá manexar un Leopard e pilotar un F-16. Todo isto despois das vacacións de dous anos no UWC Atlantic College de Gales no que fixo o bacharelato internacional e ao que viaxará en setembro a súa irmá pequena, Sofía. Outros 76.000 euros de matrícula, din, pagados polos Reis cos seus fondo propios particulares (¿?) . Tres anos de moitos sacrificios dos que eu a libraría de bo grado, por moito que a 'feminista' ministra de Defensa, Margarita Robles, estea moi leda porque "España vaia a ter a unha muller á fronte das FAS".