De incertezas e esperanza

Comeza un ano preñado de incertezas derivadas dun contexto internacional no que as vellas e novas potencias agudizan a loita pola hexemonía. Por máis que aparentemente nada substancial estea a mudar, que o poder do imperio norteamericano e os seus monicreques "occidentais" semelle seguir intacto, a realidade é que os cambios xa producidos no equilibrio mundial de forzas obrígaos, para manter o seu dominio, a políticas a cada paso máis agresivas no económico e no militar con consecuencias imprevisibles, mais que non inducen a pensar que o actual status quo permaneza estático. Malia Europa ser de sempre fiel aliada e dependente militarmente dos USA a través da OTAN, nunca como agora practicou unha política de submisión tan absoluta a política norteamericana. Lonxe quedan as veleidades de crear un "exército europeo" ou posicións "independentes" das potencias medias como Francia ou Alemaña, non sempre aliñadas cos intereses militares dos ianquis. Con Von der Leyen á fronte, liga o seu destino ao da potencia imperial. Renuncia a exercer unha política propia, a actuar como contrapeso, a ser actriz no escenario mundial. Aumentar o gasto militar en detrimento do gasto social, participar entusiasta nas sancións contra Rusia malia que as consecuencias as paguen os pobos, entrar na OTAN, como Suecia ou Finlandia após decenios de neutralidade ou o rearme de Alemaña son expresión de cambios forzados por uns USA que xa non se poden permitir "disidencias" dos seus satélites. Fóra de control É a agudización da loita pola hexemonía a que explica a guerra na Ucraína. Se no 2002 o "eixo do mal" a bater eran Corea do Norte, Iraq e Irán, agora suman Rusia e China, un salto cualitativo tan importante como arriscado. Eliminar Rusia para illar China como obxectivo. O suliñable neste conflito non é se os rusos avanzan máis ou menos, é que USA-OTAN confiaban nunha rápida vitoria que non se está a verificar. Con todos os seus aliados implicados a fondo, impensable que Rusia puidese resistir. Con sancións económicas e políticas nunca antes vistas, censura mediática, saída de empresas occidentais, apoio militar e miles e miles de millóns de euros de axuda ao réxime de Zelenski, nada podía fallar. Mais o plano previsto semella que comeza a torcerse. De momento, nin colapso económico de Rusia, nin derrota militar, nin sublevación do pobo ruso contra Putin. Ao contrario, e aínda que non abandonarán o obxectivo, conscientes do que se están a xogar nesta guerra, contradicións e desacordos nos USA, tamén entre Estados da UE sobre que nova estratexia seguir ou dúbidas sobre cantos cartos continuar a dilapidar nunha causa, hoxe con poucas posibilidades de éxito. Até o de agora quen é perdedora neta, no económico é no político, é máis ben a Unión Europea E nese fracaso, algo tivo a ver o cambio que nun mundo aparentemente estático xa se está a producir. As novas potencias emerxentes de China a India escapan do control imperial. Rusia puido derivar as súas exportacións de petróleo ou gas sen aparentes consecuencias, salvar a saída de empresas "occidentais" reforzando as propias, ou o bloqueo tecnolóxico recorrendo a provedores alternativos. Até o de agora quen é perdedora neta, no económico é no político é máis ben a Unión Europea. Se non muda a actual situación, que pode mudar, e Rusia non é derrotada, China respiraría máis aliviada, máis Estados animaríanse a rachar coa dependencia dos USA e aos europeos non lles quedaría outra que recompoñer as relacións. O desenlace, non necesariamente inmediato, conformará un mundo mais multipolar ou reforzará a unilateralidade. Mais non ficará estático. Un mundo en movemento Incertezas que se derivarán tamén do apoio que os mesmos actores que sosteñen Zelenski, como Sánchez ou Feijoo, prestan ao xenocida Estado sionista. Poderá seguir xogando aínda o papel de xendarme dos ianquis, derrotar temporalmente a guerrilla de Hamás, mais a causa palestina seguirá viva, os "valores e principios occidentais" perderán credibilidade a chorro, tarde ou cedo xurdirán organizacións dispostas a enfrontalos, desestabilizando aínda máis a zona, o que obrigará ao imperio a adicar máis recursos para manter o control. Tampouco África é allea a reconfiguración de alianzas, cunha cada vez maior presenza de China e Rusia, que moitos gobernos prefiren como socios fronte a USA e as antigas metrópoles europeas. E así un longo etcétera de acontecementos que están a suceder nun mundo en movemento, imparables ondas migratorias incluídas. Por lento e imperceptible que semelle, todo está a mudar. E na mudanza a esperanza de que sexa para ben.