Narendra Modi continuará outros cinco anos máis como primeiro ministro da India

As sondaxes non se equivocaron na India. Após un longo proceso electoral que arrancou o 19 de abril e rematou o 1 de xuño, o reconto desenvolvido na xornada de onte outorgou unha clara maioría no Parlamento indio á Alianza Democrática Nacional, encabezada polo candidato á reelección Narendra Modi, que logra así manterse durante un terceiro mandato á fronte do país, un fito que só conseguiron con anterioridade o primeiro presidente da nación, Jawaharlal Nehru, e a súa filla e sucesora, Indira Gandhi. A Alianza Democrática Nacional lograba ao feche desta edición 287 escanos dos 543 cos que conta o Parlamento. A coalición electoral está liderada polo Partido Popular Indio de Modi e dela fan parte outras organizacións de carácter territorial como o Samata ou Shiv Sena, que partillan un programa nacionalista, baseado nun modelo económico desenvolvementista e nunha política exterior independente, favorábel a unha orde internacional multilateral. Nesta liña, a India é un dos integrantes máis activos dos BRICS+. Modi arríscase a unir a oposición india tras o arresto de dous líderes territoriais A Alianza Nacional Inclusiva para o Desenvolvemento da India, coñecida polas súas siglas en inglés de INDIA, alcanzou 233 escanos. A coalición está encabezada por Rahul Gandhi, fillo, neto e bisneto de antigos mandatarios do país e dirixente do histórico Congreso Nacional Indio ou Partido do Congreso, principal formación do conglomerado opositor, integrado, tamén, por outras organizacións como o Partido Comunista da India, o Partido Comunista da India (Marxista) ou o Bloque de Avance da India, unha formación patriótica e socialista. A alternativa opositora A alternativa programática de INDIA aposta por continuar a política exterior de Modi, defende darlle continuidade á actual axenda económica pero impulsando novos programas sociais e demanda unha viraxe radical no ámbito dos dereitos civís, criticando as medidas do Executivo en materia relixiosa, que considera discriminatorias para os máis de 150 millóns de musulmáns que residen no país. A formación opositora ficou lonxe dos seus obxectivos iniciais de derrotar a coalición de Modi pero rexistrou un resultado superior ao estimado nas sondaxes a pé de urna coñecidas na xornada da segunda feira. A este respecto, conseguiu alzarse coa vitoria nos Estados de Pradesh, Maharashtra, Bengala Occidental, Kerala, Punyab e Tamil Nadu, cun importante peso da comunidade musulmá. Un "tractor global" O resultados electorais representan un aval ás políticas aplicadas por Modi desde 2014. Neste período, a India experimentou un importante crecemento económico impulsado pola súa potencia demográfica, a súa especialización no sector terciario avanzado e a súa aposta pola ciencia e a investigación, que converteron a nación nun actor chave en sectores como o farmacéutico ou o tecnolóxico. Nesa dirección, algúns economistas como Tiberio Graziani non dubidan en cualificar o país como un "tractor global". A India confina os seus 1.300 millóns de habitantes O medre da economía india foi espectacular na última década, pasando de ocupar o duodécimo lugar do mundo en 2013 a situarse no quinto en 2023. Só nese exercicio, o seu Produto Interior Bruto (PIB) incrementouse en 8,4%, estimando o Fondo Monetario Internacional (FMI) que no ano 2028 converterase na terceira economía mundial só por detrás dos Estados Unidos e da China. Porén, este crecemento económico non veu acompañado dunha distribución da renda e dunha diminución da pobreza A fenda da desigualdade O desemprego entre os menores de 25 anos, as altas taxas de miseria e os elevados índices de desigualdade son os principais problemas da India. A este respecto, Modi comprometeuse durante a campaña a duplicar os fondos para programas sociais e anunciou a súa intención de reducir a pobreza á metade ao remate da lexislatura. Pola súa banda, desde as filas da oposición culparon o actual presidente da situación social e acusárono de aplicar unha axenda económica de carácter neoliberal. O recoñecido historiador marxista indio e director do Instituto Tricontinental, Vijay Prashad, lembra que as receitas neoliberais foron introducidas no país polo Partido do Congreso. Neste sentido, explica que “as tendencias para o aumento dos niveis de desigualdade e de privación nutricional teñen sido evidentes desde a introdución das políticas neoliberais en 1991”. Ademais, apunta que “a privación nutricional aumentou substancialmente entre as enquisas de consumo de 1993-94 e 2011-12”, na década anterior á chegada de Modi á presidencia. Brics+, a consolidación do mundo multipolar Prashad recoñece que o “desemprego é o problema mais grave que a India enfronta actualmente”. Neste punto, indica que “o desemprego, estaba a medrar antes da pandemia”, porque “a taxa de crecemento do emprego estaba por baixo da taxa natural de crecemento da forza de traballo”, derivada da explosión demográfica do país. Nesta mesma lóxica, advirte dun importante incremento do traballo a tempo parcial. Unha política internacional independente e multilateral India é un actor chave dos BRICS+, a alianza en favor dun mundo multipolar non suxeito á hexemonía dos Estados Unidos de América fundada por Brasil, Rusia, India, China e Sudáfrica. A súa aposta por este proxecto está en liña coa súa tradicional política internacional independente, que se remonta aos primeiros anos após a independencia. Nesta dirección, á volta de 1955, o presidente indio Jawaharlal Nehru foi un dos principais impulsores da Conferencia de Bandung, que apostaba por unhas relacións internacionais non sometidas á dialéctica de bloques. Na mesma orientación, Nehru xogou un papel chave na fundación, conformación e desenvolvemento do Movemento dos Non Aliñados, constituído no ano 1961. O grupo dos BRICS busca seguir medrando: Bangladesh, a seguinte incorporación? O politólogo indio Abhinav Pandya explica que “India se adapta comodamente á orde mundial multipolar”. A este respecto, apunta que “na diplomacia actual da India, o non aliñamento transformouse nunha traxectoria de multialiñamento, como parte da cal India segue perseguindo unha política exterior independente e de principios baseada no equilibrio harmonioso dos seus intereses nacionais e consideracións morais”.