As oliveiras tampouco teñen dereito á vida en Palestina

A oliveira, árbore mediterránea por excelencia, forma parte do patrimonio natural, histórico e gastronómico palestino. Fonte de vida, de alimento e de sustento, representa o vínculo xeracional e identitario coa terra. En Palestina existen oliveiras centenarias e milenarias, algunhas delas con máis de 4.000 anos de historia. Segundo a OCHA, a Oficina de Nacións Unidas para a Coordinación de Asuntos Humanitarios, en Cisxordania cultívanse máis de 10 millóns de oliveiras en aproximadamente 86.000 hectáreas, o que supón o 47% da superficie agrícola total cultivada. Arredor de 100.000 familias dependen das olivas e do aceite de oliva para as súas fontes de ingresos primarias ou secundarias. Oliveiras atacadas para a expansión de Israel Desde 1967 a ocupación israelí foi responsable da destrución de máis de 800.000 oliveiras A pesar de que as oliveiras foron capaces de resistir ao paso do tempo, sobrevivindo de xeración en xeración, constitúen un albo da ocupación sionista. Tanto os campos de oliveiras como os palestinos e palestinas que coidan das súas árbores ao longo de todo o ano, son vítimas de ataques por parte do exército israelí, así como dos colonos que viven nos asentamentos ilegais espallados por Cisxordania. Baixo a famosa consigna "por razóns de seguridade", o exército sionista –ou os colonos, amparados polos soldados– danan, arrancan e queiman oliveiras de forma sistemática e con total impunidade. Segundo datos das Nacións Unidas, na primeira metade deste ano, máis de 5.000 oliveiras foron arrincadas en Cisxordania. Desde 1967, a ocupación israelí foi responsable da destrución de máis de 800.000 oliveiras. Miral e a súa familia teñen oliveiras na vila de Silwad, concretamente na montaña na que se atopan as ruínas da Torre Bardawil da época das cruzadas, enclave arqueolóxico que os colonos intentaron ocupar en numerosas ocasións clamando que é patrimonio xudeu. "Estamos constantemente expostos a ataques e acoso nas nosas terras para tentar desestabilizarnos e facernos sentir inseguros. Os colonos atacan as nosas oliveiras romano-palestinas". Este tipo de ataques teñen un obxectivo moi concreto: a expropiación da terra para a expansión das colonias ilegais e a creación de novas estradas co fin último de anexionar os territorios do actual Israel con Cisxordania. Saba, veciña de Dura Al-Qaria, vila á beira da colonia ilegal de Beit Eil na rexión de Ramallah, explica que "desde hai dous anos non podemos ir coidar das nosas oliveiras nin ir apañar as olivas porque os israelís levantaron un muro nas nosas terras". Mes da colleita de olivas, aumento da violencia O mes de outubro é un dos máis importantes no calendario palestino por ser o inicio da tempada da colleita das olivas, que adoita comezar na segunda quincena de outubro e se estende ata inicios de novembro. Trátase dun momento de traballo colectivo, en familia, entre veciños e amigos arredor dun dos símbolos de vida e de resistencia máis relevantes para o pobo palestino. Lara, orixinaria da rexión de Salfit, fala do ataque do que foron vítimas o seu tío e os seus primos recentemente: "Asaltáronos mentres traballaban nas súas terras, insultáronos e agredíronos fisicamente. Un dos colonos disparou ao aire con munición real, desaloxándoos pola forza da terra tras ameazalos con dispararlles se quedaban. A agresión dos colonos non quedou aí, tamén atacaron e destruíron o seu vehículo. Este non foi o primeiro ataque". Desde o inicio da guerra en Gaza, a violencia militar e colona aumentou de forma exponencial en Cisxordania, rexistrándose numerosas agresións e ataques durante a colleita deste ano. As zonas máis castigadas pola violencia dos colonos son as áreas rurais da rexión de Nablus, Salfit e Ramallah. O 28 de outubro Bilal Mohammad Saleh foi apañar olivas coa súa muller e os seus fillos no seu terreo en Al-Sawiyah (Nablus). Esta pequena vila de menos de 4.000 habitantes está rodeada por varios asentamentos ilegais. Os colonos, armados, adoitan acosar verbal e fisicamente os veciños de Al-Sawiyah. Bilal morreu dun disparo no peito, asasinado por un colono do asentamento de Rahalim. Campañas de resistencia En 2002, JAI (Joint Advocacy Initiative) lanzou o proxecto Olive Tree Campaign para a defensa e a protección das terras en comunidades rurais Área C (pleno control civil e militar israelí tras os Acordos de Oslo). A través desta campaña é posible patrocinar a plantación dunha oliveira en áreas de baixo risco de seren confiscadas, preto do muro de separación ou próximas a asentamentos israelís ilegais. JAI tamén comparte relatos e testemuños, e redacta informes denunciando os crimes cometidos contra as terras e os palestinos e palestinas que traballan nelas.