A OTAN avanza no perigoso camiño da confrontación

O cume decorrido a semana pasada en Washington pola Organización do Tratado do Atlántico Norte-OTAN, foi moito máis que a conmemoración da fundación hai 75 anos na mesma cidade dunha organización que debería ter desaparecido hai tempo, ao ser froito da Guerra Fría. Tense falado das anécdotas provocadas polos lapsus de Joe Biden, pero o verdadeiramente importante é o documento aprobado o 10 de xullo polos estados membros, a Declaración do Cume de Washington. Léndoa detidamente compróbase que a OTAN en vez de adoptar decisións que permitan albiscar o inicio dunha desescalada na tensión existente a nivel internacional, ten decidido seguir botando leña ao lume, avanzando no perigoso camiño da confrontación. Apóstase por manter o conflito de Ucraína no tempo, financiando a guerra con 40.000 millóns de euros no vindeiro ano, creando un centro de mando da Alianza Militar específico para Ucraína que dirixirá toda a axuda e o adestramento militar e nomeando un alto representante da OTAN en Kiev. Ponse énfase na decisión de seguir aumentando o gasto militar, anunciando ademais o reforzo e modernización da súa capacidade nuclear. China, cabeza do eixo do mal O Concepto Estratéxico (documento de liñas de actuación da OTAN para períodos aproximados de dez anos) aprobado en Madrid en xuño de 2022, dera xa un importante paso nesa liña de confrontación ao considerar a República Popular China como un perigo, debido á súa asociación estratéxica con Rusia, ás "tácticas coercitivas", que supostamente emprega para tentar dividir os membros da OTAN, e ás políticas "maliciosas" que desafían os intereses, a seguridade, e os valores que Occidente. Pero a Declaración de Washington vai moito máis alá na súa belixerancia, ao acusar China de ser a responsábel directa de que Rusia non teña sido derrotada en Ucraína, debido ao apoio que lle presta, sobre todo no referido á industria de armamento; acusación sempre negada polas autoridades chinas e sobre a que nin a OTAN nin os EUA teñen aportado unha soa proba. Esta grave e nova acusación vén acompañada doutras xa coñecidas como a do aumento das accións desestabilizadoras, sobre todo con actuacións de guerra híbrida, o uso da desinformación e o incremento das súas actuacións na zona do Indo-Pacífico. A OTAN di que China quere impoñer unha nova hexemonía no planeta, socavando a actual orde internacional baseada en normas, e engade que nese obxectivo conta co apoio de Corea do Norte e Irán, que integrarían xunto con Rusia a versión actualizada do eixo do mal do que falaba George W. Bush. A OTAN acusa China de impoñer unha nova hexemonía no planeta, socavando a actual orde internacional baseada en normas Para poñer freo a ese eixo do mal, "defender o noso territorio e salvagardar a nosa liberdade e democracia", anúnciase a adopción das medidas que sexan precisas, e nese camiño destaca a presenza por terceiro ano consecutivo en reunións de alto nivel da OTAN de catro estados que non sendo parte da mesma, Australia, Xapón, Nova Zelandia e Corea do Sur, son fundamentais para as actuacións en Asia e o Pacífico, co fin de protexer os intereses e a "seguridade euroatlántica". Actuacións que segundo algúns analistas poderían camiñar cara a formalización de unha OTAN asiática. Gaza, a proba do algodón Se escribimos no buscador a palabra "Ucraína" atopámola 66 veces na Declaración aprobada pola OTAN, se escribimos "Rusia" atopámola 36 veces; pero se escribimos "Israel", "Gaza" ou "Palestina" non as atoparemos unha soa vez, pese a estarmos a falar dun documento amplo que ademais no primeiro dos seus trinta e oito apartados di: "Únennos valores compartidos: a liberdade individual, os dereitos humanos, a democracia e o estado de dereito. Respectamos o dereito internacional e os propósitos e principios da Carta das Nacións Unidas e estamos comprometidos a defender a orde internacional baseada en normas". Para a OTAN, e por tanto para os seus membros, o xenocidio do pobo palestino a mans do Estado sionista de Israel non merece unha soa liña e aínda que algúns medios de comunicación sinalaron como relevante que Pedro Sánchez e Tayyip Erdoğan nas súas intervencións fixeron referencia ao pobo palestino, o que conta é o aprobado e o documento aprobado non inclúe unha soa palabra, demostrando unha vez máis o papel da OTAN como instrumento para defender exclusivamente os intereses dos EUA.