O prezo da guerra "inevitable"

2023 marcou un fito no gasto militar mundial, alcanzando os 2,44 billóns de dólares, un aumento de 6,8% respecto ao ano anterior, rexistrando o maior crecemento desde 2009, segundo o Stockholm International Peace Research Institute (Sipri). Son as cifras dunha maquinaria de guerra que se nutre da doutrina do shock en virtude da cal a guerra é inevitable. Nun escenario sementado de bombas, os tambores financiados polas multinacionais armamentísticas e fondos de inversión resoan cada día máis forte no panorama político e mediático. O obxectivo está claro, que a cidadanía, especialmente a europea, asuma a guerra e o seu gasto como un mal menor necesario para garantir a tan cacarexada seguridade, incluso se o prezo son miles de mortes e dereitos. Normalizar o conflito A guerra é inminente, ameaza a Ministra de Defensa Margarita Robles. Preparen máquinas, repite a Comisión Europea coa presentación da nova Estratexia Industrial de Defensa que, entre outras cousas, aporta 1.500 millóns de euros a un novo Programa europeo de industria de defensa co que queren normalizar a idea de que a paz é cousa do pasado e Europa debe prepararse para o estoupido bélico. As guerras sempre foron un negocio de pingües beneficios e os que se lucran acostuman estar lonxe dos campos de batalla Non hai recuncho no mapa mundial que escape a esta terrible tendencia. Estados Unidos mantívose como o líder indiscutido en gasto militar, cun aumento de 2,3% no seu gasto ata alcanzar os 916.000 millóns de dólares. Isto representa 68% do total do gasto da OTAN, que sumou 1,34 billóns de dólares en 2023, equivalente a 55% do gasto militar mundial. Do mesmo xeito, no último ano, a meirande parte dos países europeos da OTAN incrementaron o seu gasto, alcanzando 28% do total da OTAN, a cifra máis alta nunha década. Unha década despois de que os países membros da OTAN se comprometeran a investir polo menos 2% do seu Produto Interno Bruto (PIB) en gastos militares, en 2023, once dos trinta e un países membros alcanzaron ou superaron ese limiar. Así mesmo, vinte oito dos estados membros cumpriron con outros dos obxectivos establecidos pola OTAN, dedicar polo menos 20% do gasto militar total á adquisición de novo equipamento e tecnoloxía, o que supón vinte e un estados máis que en 2014. China e Rusia En segundo lugar, China, cun incremento de 6% en 2023, chegou aos 296.000 millóns de dólares, que representan a metade do gasto militar en Asia e Oceanía. Este aumento provocou unha reacción en cadea na rexión, con países como Xapón e Taiwán incrementando de forma significativa os seus orzamentos militares en resposta ás políticas chinesas. E en terceiro lugar, Rusia, que aumentou o seu gasto militar nun 24% en 2023, acadou os 109.000 millóns de dólares. O mesmo que Ucraína, impulsada por un aumento de 51% no seu gasto militar e significativas axudas internacionais, especialmente de Estados Unidos, logrou case equiparar o seu gasto ao de Rusia, alcanzando 91% do gasto ruso. Sobre os corpos de miles de vítimas, máis de 34.000 se contabilizan xa en Palestina, as cifras monetarias dos conflitos. O xenocidio de Israel contra Palestina elevou o seu gasto militar nun 24% ata acadar os 27.500 millóns de dólares en 2023, o que o sitúa como o país que máis aumentou o seu gasto en Oriente Medio, seguido por Arabia Saudita. Israel gasta máis e vende máis armas de "probados en combate", tamén a España, onde o Goberno segue autorizando contratos de consecuencias claramente criminais que nos fan cómplices do masacre. Un negocio fértil As guerras sempre foron un negocio de pingües beneficios e, como é ben sabido, os que se lucran acostuman estar bastante lonxe dos campos de batalla e exterminio. Ante a dúbida, sempre se pode seguir o rastro do diñeiro. Os intereses capitalistas da guerra multiplícanse en forma de venda de materias primas substitutivas, como o gas licuado de Estados Unidos, noticias alarmantes ou a propia venda de armamento e material bélico. Así, por exemplo, a empresa Rheinmetall colouse á cabeza da Bolsa alemá dez días despois do anuncio de rearme de Europa. Esta compañía, que multiplicou por cinco o seu valor en Bolsa dende a invasión de Ucraína, segue aumentando as súas previsións de ventas ata os 10.000 millóns. O mesmo acontece con MTU Aero Engines, Leonardo, Thales Group, etc. E irán a máis, mesmo se comeza a barallar a posible eliminación do IVE que grava estes produtos. A militarización, de terribles custos en termos humanitarios, estúpida en termos xeopolíticos, será tamén un desastre en termos económicos, a xustificación final para frear e reducir calquera tímida aposta polo gasto social.