Os tanques israelís entran en Rafah mentres Netanyahu bloquea o alto o fogo aceptado por Hamás

Pouco despois de que Hamás aceptara a proposta de alto o fogo e de exixir a 100.000 palestinas e palestinos que fuxisen de Rafah, Israel intensificou os bombardeos e lanzou unha ofensiva na madrugada da terza feira en dirección ao cruce fronteirizo da cidade, que linda con Exipto. Tras percorrer os tanques os dous quilómetros que o separan do paso de Kerem Shalom, entre Gaza e Israel, as tropas sionistas fixéronse co control do cruce, a principal vía de entrada de axuda humanitaria na Faixa, e bloquearon o seu acceso a un territorio no que está a piques de desencadearse unha fame masiva por mor dos bombardeos indiscriminados de Israel e da obstaculización da entrada de alimentos e outras subministracións. A toma do paso fronteirizo foi definida por múltiples entidades da Organización das Nacións Unidas (ONU) como un “golpe devastador” ás operacións humanitarias. Jens Laerke, voceiro da Oficina da ONU para a Coordinación de Asuntos Humanitarios, corroborou que Israel lles negou o acceso ao cruce, denunciando que non se brindou tempo dabondo para a evacuación das persoas civís e que a poboación sofre “pánico e desesperación”. Case 35.000 persoas palestinas foron asasinadas desde outubro por Israel en Gaza, nunha agresión militar que expertas da ONU consideran un xenocidio. O ministro de Defensa do Goberno de extrema dereita israelí, Yoav Gallant, afirmou que a invasión de Rafah non se deterá até que “eliminemos Hamás”, que goberna Gaza, ou sexan entregadas as persoas israelís detidas na Faixa. Porén, o ex líder do Exército sionista e membro do Gabinete de guerra, Gadi Eisenkot, cualificara como “ilusión” a posibilidade de que sexan liberadas por medios distintos a un alto o fogo. Arredor de 130 israelís están detidas en Gaza desde outubro, mais menos dun centenar estarían con vida. Alto o fogo O primeiro ministro Benjamin Netanyahu insistiu en que a proposta de alto o fogo aceptada por Hamás “está moi lonxe das demandas vitais de Israel”, manténdose na posición que trasladaron funcionarios sionistas a medios internacionais, asegurando que o documento aceptado por Hamás non era o mesmo que Israel acordara con anterioridade cos mediadores. Israel intenta bloquear o alto o fogo co acordo cada vez máis perto e baixo a presión de Washington Non obstante, un funcionario israelí citado polo xornal The Times of Israel aseverou que o documento “era efectivamente o mesmo que o acordado a finais de abril por Israel”, e un funcionario estadounidense sinalou á axencia Reuters que o primeiro ministro e o Gabinete de guerra sionista “non parecen ter abordado a última fase das negociacións de boa fe”. En paralelo á negativa israelí de asumir a decisión de Hamás e á decisión de continuar o asalto a Rafah, o xornal The Wall Street Journal publicou que os Estados Unidos, principal aliado e provedor armamentístico israelí, atrasaron a venda de milleiros de armas a Israel. O documento da proposta de acordo marco para un alto o fogo aceptada por Hamás, filtrado pola canle Al Jazeera, sinala como obxectivos a “liberación de todos os cativos israelís na Faixa de Gaza” a “cambio dunha cantidade de prisioneiros retidos por Israel” e “do retorno a unha calma sostíbel que conduza a un alto o fogo permanente e á retirada das forzas israelís” do enclave, “á súa reconstrución e ao levantamento do asedio”. A tregua constaría de tres fases, cada unha de 42 días, con Qatar, Exipto, os Estados Unidos e a ONU como garantes. A primeira é a máis detallada, e suporía un cesamento das operacións militares e a retirada das tropas sionistas lonxe das áreas poboadas. Hamás liberaría 33 persoas israelís ou os seus corpos, incluídas mulleres soldado e civís, menores de 19 anos civís, maiores de 50 anos e persoas doentes. Por cada civil o réxime de apartheid liberaría 30 palestinas e palestinos presos e por cada muller soldado 50, 20 deles sentenciados e 30 con cadeas perpetuas. No caso de entregar cadáveres para completar estas cifras, Israel terá que liberar todas as mulleres e crianzas detidas desde outubro. O terceiro día após entrar en vigor o alto o fogo Hamás debe liberar tres persoas detidas, algo que repetiría cada semana até a sexta, cando entregará todas as civís restantes nesta fase. A medida que avance o acordo as tropas israelís deben implementar a súa retirada e deixar de impedir que as persoas desprazadas regresen ás áreas nas que residen, cunha entrada sen obstáculos de até 600 camións diarios de axuda humanitaria e a fin de calquera restrición ao comercio e ao movemento de bens. O Consello de DDHH da ONU exixe un embargo de armas a Israel e insta a analizar as "consecuencias xurídicas" das vendas Como máximo no día 16 do acordo comezarían as conversas indirectas entre as partes para fechar os detalles da segunda fase. A esta etapa corresponde o anuncio do “retorno a unha calma sostíbel (un cesamento permanente das operacións militares e hostís)”, que debe preceder á continuación dos intercambios e á saída completa dos militares sionistas de Gaza. No último período entregaríanse os mortos de ambas as partes e empezaría o plan de reconstrución de Gaza, nun “período de tres a cinco anos”, e aboaríanse as indemnizacións a “todos os afectados”, culminando coa “fin total do asedio á Faixa”. A ONU pide premer Israel para acabar coa agresión António Guterres, secretario xeral da ONU, cuestionou se “non sufriron os civís suficiente morte e destrución”, demandando “a todos aqueles con influencia sobre Israel" que "fagan todo o que estea ao seu alcance para axudar a evitar aínda máis traxedias” e criticando o feche dos cruces de Rafah e Kerem Shalom, polos que ingresaba axuda humanitaria a Gaza. Malia que nas súas declaracións públicas os Estados Unidos remarcan que sen un plan de evacuación viábel non apoiarán o ataque contra Rafah, con Washington no medio de presións internas e externas para que deixe de avalar o xenocidio en Gaza, “a sensación é que se Israel non acepta [o alto o fogo] os estadounidenses non premerán máis”, sostén Alon Liel, ex director xeral do Ministerio de Asuntos Exteriores israelí. Ao tempo, o director para Asia Occidental da Organización de Comunidades Interna-cionais, Gershon Baskin, remarcou que un cesamento de hostilidades depende tanto da presión estadounidense como da procedente desde a sociedade israelí, na que se multiplicaron as protestas contra o Executivo ultradereitista e que reaccionou ao anuncio de Hamás mobilizándose para evitar que Netanyahu siga a obstaculizar o pacto.