Unha crúa ollada ao rural

Esta realidade súa non adoita ser eixo central na banda deseñada, que se antolla habitualmente coma unha arte de cidade, escorada cara a ambientacións urbanas e que cando retrata o campo se resolve desde un prisma paisaxista bucólico, un locus amoenus que serve a modo de retiro espiritual dos avatares diarios e no que as árbores, as flores ou os regatos somerxen as páxinas nunha fresca e pura presenza. Grandarroiba | Cristian F. Caruncho | Demo Editorial | 55 páxinas | 13,90 euros Esta visión, a do paseo esporádico e relaxante por máxicas fragas e devesas non recolle, porén, a realidade da vida diaria do asentamento galego por excelencia, a aldea. Desde diversas ópticas que abranguen o fantástico, o gore, ou o humor, Cristian sempre consegue achegarnos a unha outra realidade máis enlamada, sucia e intempestiva que poboa o rural galego: a das mans calosas e corpos aterecidos que teñen que abeirarse ao lume, a das xeiras de suor e esgotamento. Na súa primeira peza longa, Caruncho achéganos á complexa vida de Moncho da Grandarroiba, un solitario home que vive na aldea que pon título á obra e alcuño ao protagonista. Este, tamén alcumado pexorativamente polos veciños como "o cabreiro" polo seu traballo de nenez, no seu día a día vese sometido a unha relación avolta e violenta agravada cos excesos co alcohol. Os animais tamén serán vítimas dunha carraxe que semella enraizarse na soidade e na incomprensión do mundo que o rodea. Con todo, sempre queda lugar para o cambio, para as mudanzas. A chegada de novos personaxes, alleos ás problemáticas entre parroquiáns, semella marcar un punto de inflexión e abrir novos carreiros menos lamacentos que lle corresponderá ao lector descifrar ou intuír. A obra nárrase cun dinamismo que permite devoralo dun tirón mais que presenta, non obstante, todo un mundo agochado tras cada un dos cadriños. Neles contrastan as recoñecíbeis paisaxes e lugares do Ortegal, deseñados con gran mestría, fronte a uns fondos baleiros, uns lenzos en branco nos que non só se destacan varios elementos significativos, senón que profundan no forte baleiro interior do protagonista, un antiheroe tomado da realidade do autor e cuxa verosimilitude se afianza na propia documentación epilogal. Unha peza crúa, real e sobre todo sincera, que abre o camiño dun gran autor para a nosa banda deseñada.