Un país de artistas: as ramas de Artes

O amor polas artes é unha constante na historia da Galiza. Por todo o longo e largo do país, existen numerosos petróglifos que testemuñan a preocupación que existiu desde a orixe da civilización por representar emocións e inquedanzas mediante gravados labrados en pedra. Esa concepción artística do mundo, intrínseca ao ser humano, tivo unha das súas máximas expresións no medievo. Durante este período histórico, o Mestre Mateo esculpiu a obra máis universal da arte galega: o Pórtico da Gloria da Catedral de Santiago de Compostela. Séculos máis tarde, xa na Idade Contemporánea, figuras senlleiras como Urbano Lugrís ou Aurichu Pereira revolucionaron a pintura galega coas súas achegas. Hoxe, o legado de todos estes referentes inspira novos artistas en universidades, escolas de arte e institutos. Froito da concienciación da sociedade galega coa posta en valor do potencial artístico do país, en 2013 naceu o Campus Crea da Universidade de Vigo, en Pontevedra. O proxecto xurdiu ao abeiro do proceso de especialización do sistema universitario galego. Este espazo reúne diferentes graos e mestrados de carácter artístico, ademais doutros títulos vencellados ás Ciencias Sociais e Humanidades. Entre a súa oferta figuran: grao en Belas Artes, grao en Deseño, grao en Comunicación Audiovisual, mestrado universitario en Deseño e Dirección creativa en Moda, mestrado universitario en Dirección de Arte e Publicidade e o programa de Doutoramento en creación e Investigación en Arte Cotemporánea. Javi Ferreira estuda Comunicación Audiovisual na Facultade de Ciencias da Comunicación da Universidade de Santiago de Compostela (USC). Antes de entrar no grao, Javi fixera as probas de acceso a ensinanzas artísticas na Escola de Arte e Superior de Deseño Mestre Mateo, tamén na capital galega, mais decantouse finalmente por Comunicación Audiovisual. No plano académico, destaca a materia de Realización Audiovisual, que cursou no seu segundo ano e que lle permitiu aprender a manexar o material técnico dispoñíbel no seu centro, “foi moi interesante, traballamos varias veces no plató da facultade e tamén en exteriores”. Hoxe, o legado das referentes artísticas galegas inspira as novas creadoras A Javi Ferreira gústalle moito vivir en Compostela, “hai moita actividade cultural”. No seu tempo libre vai a concertos, charlas e tamén ao cine, sobre todo á sala Numax, aínda que de forma máis esporádica tamén visita os Cines Compostela. Agora non ten moito tempo, pois dedica os seus esforzos ao seu traballo fin de grao (TFG), que trata sobre a dirección artística dun filme que ten como protagonista unha drag chamada Kim Miller. Javi participa en videoclips desenvolvendo a escenografía e o vestiario. Sara González estuda na Facultade de Belas Artes (UVigo) en Pontevedra. “Depende da materia”, di preguntada polo carácter conceptual do grao. “Por exemplo, Debuxo sempre foi académico, non che pedían nada conceptual”. Sara sempre quixo estudar en Pontevedra, desde moi cativa xa se interesaba pola arte. Agora vive feliz na cidade do Lérez. “A min gústame moito, é unha cidade moi cómoda, podes ir a calquera sitio camiñando”. Todas as mañás, ela e mais a súa compañeira de piso, que tamén estuda Belas Artes, van e veñen camiñando da facultade. “Para min, que viña de Vigo, isto é unha marabilla” recoñece. Alba Pino coincide con Sara. “Pontevedra é unha cidade tranquila, moi cómoda. Podes ir camiñando practicamente a calquera parte”. Alba entrou en Belas Artes porque entendía a ampla diversidade de disciplinas como algo positivo á hora de atopar unha saída profesional, “crin que era a mellor opción para poder saber cal era a disciplina que máis me gustaba”. Destaca a importancia de traballar en proxectos e iniciativas diferentes. “Igual non es boa en todas as disciplinas, pero desenvolves unha gran capacidade resolutiva para a vida diaria, e iso paréceme moi positivo”, explica. O seu consello para aquelas persoas que queiran estudar o seu grao é que non teñan medo a aproveitar os espazo da facultade. Hai obradoiros de cerámica, de madeira, de metal, de gravado, de fotografía… O amor polas artes é unha constante na historia da Galiza Adriana Rodríguez tamén escolleu Belas Artes porque consideraba que podía ser "unha boa saída". Ao principio a súa idea era estudar Deseño de Moda, pero co instituto visitou a facultade de Belas Artes e namorouse: “gustoume moito o ambiente, quixen estudar algo que abrise portas en vez de empeñarme en estudar algo que logo igual non me encantaba”. Xiana García estuda Comunicación Audiovisual en Pontevedra. A diferenza dos graos que se imparten na Universidade da Coruña e na Universidade de Santiago, en Pontevedra non está enfocado no desenvolvemento de videoxogos nin na comunicación xornalística, senón no cinema e na arte. A Xiana sempre lle gustou moito a fotografía, a pintura, o debuxo… Non sabía en que se quería especializar, así que decidiu escoller Comunicación Audiovisual porque é "unha carreira moi ampla". No grao descubriu que tamén lle gustaba a parte de deseño e mercadotecnia e agora está inmersa nun proxecto persoal. “Estou desenvolvendo unha revista na que podo incorporar todo o que me gustou desde o principio”, relata. Fóra das titulacións máis tradicionais, outra das alternativas que gañaron peso na oferta formativa no campo das artes son as escolas. Urbes como A Coruña, Ourense, Santiago de Compostela e Lugo contan coa súa propia Escola de Arte e Superior de Deseño (EASD). Lucía Rubido estuda na EASD Ramón Falcón, na cidade de Lugo. O seu primeiro contacto co deseño gráfico chegou en segundo de bacharelato. Desde entón, tivo claro que esa era a súa paixón. Para ela, o máis destacábel do centro é o profesorado. “A escola Ramón Falcón ten moi bos profesionais que transmiten moi ben os seus coñecementos de deseño”. Tamén valora moi positivamente as amizades que forxou ao longo do seu paso pola escola, “é bonito poder compartir intereses con compañeiros dos que me levo boas amizades”. Respecto á vida en Lugo, Lucía asegura que é moi apracíbel. “Hai bo ambiente universitario e sempre hai moitas cousas que facer e ver”.