As paisaxes sonoras de Priscilla Ermel

A súa capacidade evocadora resulta especialmente fascinante agora que pasamos a maior parte do tempo recluídos na casa. Hai certas músicas que, a través da súa escoita, son capaces de nos transportar a espazos completamente distintos en canto fechamos os ollos. Neste caso, a de Priscilla Ermel, recollida no disco Origens Da Luz, lévanos da man a través das selvas tropicais do Amazonas. Origens Da Luz / Priscilla Ermel / Music From Memory / 2020 / 15 pezas / 14 euros A figura de Ermel segue a ser bastante descoñecida aínda a día de hoxe. Criada nunha familia de músicos en São Paulo, a artista brasileira aprendeu a tocar o cello e a guitarra a unha idade temperá. Máis adiante experimentaría un interese especial polas músicas indíxenas do seu país, que estudou en profundidade recollendo instrumentos que máis tarde empregaría nas súas propias cancións, acompañados de sintetizadores e gravacións de campo. A discográfica Music From Memory xa incluíu parte das composicións de Priscilla Ermel no disco Outro Tempo, lanzado no ano 2017, onde exploraba a música electrónica e contemporánea máis interesante realizada no Brasil entre 1978 e 1992. Porén, este ano chegou unha nova compilación centrada exclusivamente na figura de Ermel e a música que gravou entre mediados dos 80 e 90, titulado Origens Da Luz. Desde a primeira canción, "Luar", as melodías musicais van da man de gravacións de sons ambientes e animais. Na música de Priscilla Ermel os propios instrumentos semellan tratar de imitar os sons da natureza das selvas do Brasil. As percusións lembran a auga fluíndo polos ríos; os instrumentos de vento, o canto dos paxaros e as fermosas melodías de violoncello, o renxer das árbores movidas polo vento. Mesmo a maneira en que é usada a voz en composicións como "Sete Quedas" semella afondar nestas ideas. Ao escoitar as cancións que conforman Origens Da Luz podemos sentir a calor do sol tropical bañando a nosa pel, e mesmo a humidade do ar. A música de Priscilla Ermel móvese entre momentos meditativos e outros máis tribais, como podería ser "Americua", unha pista marcada por unha gran presenza de distintos sons percusivos. Porén, en todo momento está a crear paisaxes sonoras únicas, tremendamente evocativas. Cando Ermel introduce sintetizadores en cancións como "Cristal De Fogo", a contraposición dos elementos máis ancestrais da súa música con aqueles máis contemporáneos non fai máis que elevar a súa proposta, e vólvea, se cabe, máis única e fascinante.