Russell Malone

O mes pasado deixounos, aos 60 anos de idade, Russell Malone, un guitarrista moi querido e admirado pola comunidade internacional do jazz. Dotado dun coñecemento profundo e respectuoso da tradición, foi quen de transitar polos camiños máis contemporáneos do jazz. Moi influenciado pola tradición negra e con moita conciencia “de raza”, na súa xuventude bebeu das fontes do blues e do gospel para despois introducirse de cheo no jazz. Na súa linguaxe e técnica excepcional podemos apreciar a influencia de Wes Montgomery, George Benson e Django Reinhardt, como el mesmo recoñecía. Tivo unha das mellores formacións que nesa altura un guitarrista podía ter: formar parte do trío de Jimmy Smith (como xa fixeran o propio Wes ou Kenny Burrell). Entre as súas inxentes colaboracións cabe destacar a feita con Diana Krall -que lle traería fama internacional- e a realizada co histórico contrabaixista Ron Carter. Russell Malone era un guitarrista capaz de tocar harmonías complexas e pasaxes virtuosísticos dun xeito accesíbel para o grande público, xa que a súa sensibilidade era exquisita. A técnica de man dereita por el empregada (inspirada en George Benson) que dotaba á súa guitarra dun son claro, suave e directo, e o seu groove espectacular, conferíanlle a capacidade de articular discursos profundamente emotivos. Entre a súa dilatadísima discografía, imos destacar, de xeito moi subxectivo, algúns traballos: Benny Green Trio - “Naturally” Con Christian McBride (que tocou recentemente no +QJazz da Coruña) ao contrabaixo, este trío é unha master class de swing! Un disco delicioso onde apreciar o grande amor que estes tres musicazos de jazz profesan pola tradición. Diana Krall - “All for You: A Dedication to the Nat King Cole Trio“ &amp; “Love Scenes” Todos os discos con esta cantante e pianista son unha marabilla mais escollemos estes por ser os primeiros e talvez máis directos. Christian McBride - “A Family Affair” Pinchamos o disco e o primeiro que escoitamos e un ritmo “second line” e o que semella unha festa en Nova Orleáns. Toda unha declaración de intencións. Un traballo que ten todo: emotividade, enerxía, swing, blues, tradición, vangarda, groove, etc.. O disco é unha auténtica celebración da música, da amizade, da vida… Como solista: “Live at Jazz Standard” (Vol. 1 &amp; 2) Escollemos estes discos porque transmiten a enerxía e o risco do directo, xa que están gravados ao vivo nese emblemático club de jazz. Alén diso, conteñen algunhas das composicións orixinais máis interesantes do guitarrista. Russell Malone foi un guitarrista que transcendeu o seu instrumento para levar a música a outro nivel. Foise demasiado cedo mais ficamos co seu inmenso legado.