—O prezo vivenda estase a converter nun grave problema para aquelas persoas que cursan estudos superiores, canto representa de media o gasto de aluguer para o estudantado?
O prezo do aluguer incrementouse na última década para o conxunto da Galiza en máis de 70%, polo que se ten convertido no principal gasto para aquelas persoas que cursan estudos fóra da localidade onte teñen a súa residencia habitual.
A este respecto, o aluguer pode representar máis de 60% dos gastos mensuais dos estudantes. Isto está a obrigar moitas persoas a abandonar os seus estudos ou a vivir en condicións indignas e constitúe a principal barreira para que moitas poidan comezar ou continuar os seus estudos. Aliás, a dispersión e sobre todo a deficitaria rede de transportes públicos obriga a maioría de estudantes do ensino superior a residir na cidade onde estuda.
—Onde é máis complicado acceder á vivenda para o estudantado e onde rexistra esta os prezos máis elevados?
Unha das cidades máis caras é A Coruña, onde un piso pasou de custar hai 15 anos 400 euros a valer agora 700. Ademais o número de vivendas para o aluguer reduciuse ao duplicarse nos últimos dous anos as vivendas de uso turístico. A turistificación agrava o problema: sobe o prezo do aluguer e deixa para o estudantado os pisos en peores condicións. Pola contra, as medidas adoptadas polo Concello de Compostela para limitar as vivendas turísticas teñen permitido que este curso entraran 100 pisos máis para alugar a estudantes.
—Cal é a oferta de aloxamento para o estudantado na rede de residencias públicas existentes nos sete campus galegos?
A oferta é moi reducida, até o punto de que no campus de Vigo, Ourense e Pontevedra non hai residencias públicas para estudantes da universidade. En Ferrol hai 25 prazas públicas e en Lugo perto de 125. Compostela conta con 1.000, mais este curso quedaron fóra 2.000 persoas que cumprían os criterios para acceder ao aloxamento. En todo caso, non é de recibo que non se teña construído ningunha residencia pública nos campus galegos desde hai máis de 30 anos.
—Cal é a oferta de aloxamento para o estudantado na rede de residencias públicas existentes nos sete campus galegos?
Precisamente, en liña co que falabamos, reclamamos máis prazas en residencias públicas. Neste sentido, demandamos un incremento do número de prazas dispoñíbeis, así como a mellora das infraestruturas das actuais residencias, asegurando que o estudantado poida vivir en condicións dignas. Ao tempo, urximos a creación dunha bolsa de vivenda pública para o alumnado, a través da compra, rehabilitación ou construción de inmóbeis nas sete cidades galegas, a prezos asumíbeis.
E é necesario que o Goberno galego faga uso das súas competencias para frear a especulación e garantir o acceso a unha vivenda digna, mediante a regulación dos prezos do aluguer.
