Cambiar para que nada cambie!

"Veño dun silencio, antigo e moi longo; veño dun silencio que non se resigna; veño dun silencio que a xente romperá, veño dunha loita xorda e constante". Ramon Pelegero i Sanchis 'Raimon', (Xàtiva, 1940), cantautor valenciano. Despois das últimas eleccións autonómicas, onde o Partido Popular volveu ter maioría absoluta, chegan os cambios na estrutura da Consellaría de Sanidade. O máis importante é a integración do Sergas na organización da propia consellaría. O presidente Alfonso Rueda cambiou os catro cargos máis importantes, dende o conselleiro (xa imos polo quinto) ata as Direccións Xerais, tanto de Asistencia Sanitaria (adeus ao ínclito Aboal), como de Recursos Económicos e Recursos Humanos. Un cambio en toda regra, que se produce despois de múltiples mobilizacións de diferentes entidades relacionadas co sistema sanitario, pero sobre todo da Plataforma SOS Sanidade Pública de Galiza. Tamén destituíu, por certo, a curmá de Alberto Núñez Feijoo da Xerencia de Compostela! Nova gobernanza Á fronte da Consellaría, Antonio Gómez Caamaño, médico relacionado ca actividade hospitalaria, pois exerce en Oncoloxía Radiolóxica, moi vinculado coa grande aparataxe e cos medicamentos oncolóxicos, caros e moi influenciado polos laboratorios que os producen. O gran problema da sanidade pública na Galiza é a Atención Primaria e a falta de recursos Teremos que darlle os 100 días de rigor, pero as perspectivas non son boas. O problema fundamental da sanidade pública na Galiza é a Atención Primaria e a falta de recursos empregados polo PP para resolver o déficit de profesionais, punto básico do mal funcionamento da mesma, con listas de agarda impresentables e con prazas sen cubrir (as de "difícil cobertura"). O PP de Galicia empéñase en solicitar un MIR Extraordinario cando non é capaz de ocupar as prazas que se ofertan en cada convocatoria: 42 no 2022/23 (unha de cada cinco quedaron sen cubrir). Pedir que se oferten máis é unha forma de meterse co Goberno central e de botarlle as culpas da súa propia inoperancia. Cales son os porqués da non adxudicación dunhas prazas que en tres anos serían en propiedade? Evidentemente os baixos salarios, a inestabilidade no traballo e a precariedade laboral: cotas masificadas, non substitución de compañeiros e compañeiras que fan que as consultas se fagan interminables e con moi pouco tempo por persoa, co que a calidade da atención, vese resentida día si e día tamén. Outros problemas de vello O prestixio da profesión de médico de Atención Primaria e Comunitaria tampouco é o máis boiante neste momento e así o ve o alumnado que rotan polas vilas para facer as prácticas, que sempre din que o labor que se realiza é a máis importante do sistema, pero o día a día é moi complicado, pola complexidade dos casos e a masificación das consultas. O tema de que para ser "médico de pobo", tes que saber de todo fai atractiva a profesión, pero son as condicións que impón o contratador, con recortes ano a ano, as que fan que a precariedade sexa o que máis se ve cando fan as prácticas. Se o sistema en xeral está mal, a consulta do día a día en Atención Primaria está peor. Sabemos que o gasto por persoa en sanidade na Galiza é o segundo máis baixo de todo o Estado español (só Madrid inviste menos) e sabemos tamén que en Primaria temos 12,3% do orzamento total da sanidade, cando a OMS recomenda 25%. E preguntámonos: por que non se lle fai caso? Todo o que se inviste en prevención e en atención cando o problema é resoluble en Atención Primaria complícase cos tempos de agarda que se fan impresentables para quen os padece. Segundo o Ministerio de Sanidade, na Galiza estamos de cuartos pola cola en gasto farmacéutico sobre o total do orzamento sanitario. Unha das razóns é o pouco tempo que se ten para valorar aos pacientes debido a presión asistencial. Ademais, a Xunta incorpora como investimento en Primaria as partidas destinadas ao pagamento de receitas sanitarias, cando estas deberían computar como gasto farmacéutico, o que indica que en Atención Primaria aínda se inviste menos. A nova equipa da Consellaría de Sanidade e do Sergas teñen moitos problemas por resolver (se queren e a súa estratexia llo permite). Levamos anos perdendo persoal médico. Segundo o INE, do 2022 o 2023, perdéronse 39 facultativos e facultativas en Atención Primaria. Terán que rematar coa política de recortes e actuar sobre o tema principal que é a falta de profesionais que queiran traballar na Galiza. E devolver a Pediatría aos concellos aos que lla quitaron. As e os novos administradores téñeno na súa man... E nós que o vexamos!