De como Nuñez Feijóo levou a Sanidade Pública Galega ao desastre

A política de Nuñez Feijóo baseouse en catro piares, como son a mentira, os recortes de público para beneficiar a sector privado, a incapacidade de xestión e o incremento de beneficios a amigos achegados. Esta forma de actuar tivo desastrosas consecuencias para Galicia, pero especialmente para a sanidade pública, en risco de desmantelamento. Algúns exemplos que permiten exemplificar estas situacións teñen un compoñente inaceptable e escandaloso. Feijóo cambio un acordo do Goberno Bipartito para substituír a financiamento público inicial do Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo por un modelo de concesión que supuxo un sobrecusto estimado polo Consello de Contas en 470 millóns de euros, a pesar dun recorte dos recursos do contrato de máis de 30% do previsto. Mantivo o concerto co hospital privado Povisa, que supuxo máis de 800 millóns de euros en dez anos (para xustificalo reducíronse en 400 camas as previsións do Álvaro Cunqueiro). Destinou 2.131 millóns de euros á sanidade privada entre 2013 e 2022, para financiar concertos e outras actividades concertadas como saúde mental, hemodiálises, rehabilitación, fisioterapia e outras actividades asistenciais. A familia, moi preto Concedeu outros 55 millóns para a externalización a empresas multinacionais (Siemens, Philipss, General Electric e Varian) dos servizos de mantemento de aparatos tecnolóxicos dos hospitais, como diagnostico por imaxe ou tratamento do cancro, que poderían ser realizados polo propio persoal do Sergas a custo cero. Entre outros logros estarían a privatización de Servizos Estratéxicos que ademais de privar de intelixencia ao Sergas poñen en risco a confidencialidade da saúde da poboación galega como a historia clínica e as receitas electrónicas, a central de chamadas, o laboratorio central ou os servizos de loxística. Tamén privatizou con diñeiro público a investigación hospitalaria (I+D+i) e parte da docencia e formación do persoal. Concedeu 55 millóns para a externalización a empresas multinacionais de servizos que poderían ser realizados polo propio persoal do Sergas a custo cero Resulta escandaloso que favorecese aos seus familiares durante o seu mandato concedendo 34 millóns de euros á empresa Eulen, dirixida pola súa irmá, e nomeou súa prima Eloína Núñez como xerente do Complexo Hospitalario Universitario de Ourense, nomeamento moi controvertido xa que unha parte do seu equipo dimitiu polo seu estilo de xestión e a xunta de persoal levouna ante a xustiza pola saturación dos servizos de Urxencias dada a falta de medios. Este desastre completarase co posterior nomeamento para o cargo de Félix Ruibal, antigo xerente da área de Vigo (de triste e controvertido recordo). Entre ambos os dous deixaron a situación sanitaria da área en estado crítico. Avances na privatización O Sergas recoñece agora que en Ourense non pode resolver a situación por falta de profesionais, polo que a solución das listas de espera non pode ser asumida cos medios persoais e materiais do propio Servizo Galego de Saúde. As listas de espera para consultas hospitalarias é de 130 días, a máis elevada de Galicia, mentres que hai 3.000 persoas que agardan máis dun ano para rehabilitación. Esta dramática situación serviu de xustificación ao Sergas para asinar agora un Acordo Marco con clínicas privadas para desviarlles persoas enfermas e para subcontratar operacións e outras asistencias médicas por 10 millóns de euros ao ano. No acordo contémplase, ademais, que intervencións cirúrxicas complexas e de neurorrehabilitación sexan realizadas clínicas privada de Vigo en lugar de polo hospital público Álvaro Cunqueiro, como sería o lóxico. Esta decisión supón un importante paso para a privatización da asistencia en Galicia, que comeza en Ourense. Como pago a esta desastrosa xestión Núñez Feijoo volveu nomear súa prima como xerente da área sanitaria de Santiago e O Barbanza, onde tamén se luciu descabezando en apenas seis meses tres servizos do hospital (un deles tras unha longa folga). Eloína chegou a abrir un expediente a unha médica de urxencias por denunciar o colapso das urxencias do hospital e a morte de pacientes mentres esperaban nos corredores e acusou a facultativos de transmitirse o Covid nas pausas para o café. A finais de marzo, na súa última gran polémica, un grupo de pacientes con cancro denunciaron ante a Valedora do Pobo o atraso de seis meses nas súas revisións. Por último, cómpre lembrar que Eloína adxudicou dous novos contratos por catro millóns de euros á empresa de Micaela Núñez Feijóo en tempos do actual Presidente Rueda para prestar servizos de seguridade en centros sanitarios públicos.