A desastrosa xestión da Xunta do sistema sanitario público

Antecedentes: unha política de recortes e desmantelamento da Sanidade Pública 1.—Reducir gasto sanitario público reducindo persoal, deixando sen cubrir as prazas vacantes por xubilación e reducindo orzamento, que chegou a ser o máis importante de todo o Estado. 2.—Utilizar unha política de persoal baseada na inestabilidade e a precariedade laboral con contratos por horas, días ou semanas, sen dereito ás cotizacións. 3.—Suprimir áreas sanitarias, hospitais comarcais e camas. 4.—Utilizar a pandemia da Covid-19 para paralizar a actividade dos servizos hospitalarios e dos centros de saúde. 5.—Privatizar e suprimir ambulancias convencionais e medicalizadas. As empresas concesionarias deste servizo someten o seu persoal a unha grande explotación laboral. 6.—Utilizar a colaboración e a xestión Público-Privada para poñer en mans de multinacionais e fondos de investimento hospitais como Povisa ou o Álvaro Cunqueiro de Vigo. 7.—Incrementar os concertos con centros privados para atender pacientes da pública. 8.—Colocar familiares e amigos en postos de responsabilidade: curmás e irmás de Núñez Feijóo xestionan áreas sanitarias, hospitais e residencias de maiores. Ao mesmo tempo, á fronte das Xerencias do Sergas e da Patronal privada están dúas persoas irmás. Consecuencias asistenciais 9.—A falta de persoal obriga a pechar consultas e PAC con días e semanas de espera, ademais de reforzar a hexemonía da consulta telefónica sobre a presencial. 10.—Crecemento exponencial das listas de espera hospitalarias ata os 75 días de media para intervencións cirúrxicas, consultas e probas diagnósticas (case 200 días de media desde a consulta en centro de saúde á intervención cirúrxica). Mobilizacións 11.—Gran malestar profesional, que marcha fóra de Galicia ou utiliza as baixas laborais para escapar da presión, deixando os centros de saúde en cadro. 12.—Rebelión da poboación, que constitúe máis de 30 plataformas en defensa da sanidade pública con convocatorias de concentracións, marchas e manifestacións (con máis de 50.000 persoas en Santiago o 12 de febreiro). 13.—Recollida de máis de 50.000 firmas para levar ao Parlamento de Galicia medidas de mellora urxente da Atención Primaria. 14.—Convocatorias de folgas por algúns sindicatos corporativos. Esta situación vólvese politicamente preocupante para a Xunta de Galicia, que podería perder a maioría para poder gobernar, polo que está a pór en marcha unha serie de medidas improvisadas e chafalleiras. 15.—Busca de apoio do sector profesional máis próximo ideoloxicamente ao PP (colexios médicos, sindicatos corporativos e persoal con dobre dedicación á pública e á privada), co que pacta acabar coa dedicación exclusiva do persoal médico e favorecer a dobre dedicación. Desta forma xeneraliza o complemento específico, para que cobren 800 euros máis quen teñan dedicación pública e privada, e coa mesma facilita persoal público aos centros privados que necesitaban 120 máis para poder atender os concertos. 16.—Incremento do salario ao persoal para que acepte traballar máis horas e máis pacientes (máis de 40 pacientes ao día nos centros de saúde incompatible cunha atención de calidade). 17.—Contratación de persoal médico sen especialización para atender os PAC poñendo en risco a seguridade e a calidade da asistencia. O traslado a Sanxenxo da ambulancia do Hospital do Salnés saldouse con tres mortes por infarto 18.—Supresión de ambulancias convencionais e medicalizadas nalgunhas áreas para atender outras. O traslado a Sanxenxo da ambulancia do Hospital do Salnés saldouse con tres mortes por infarto. 19.—Fomento das consultas privadas e os seguros sanitarios lixo que xa cobren o 16% da poboación. 20.—Intervención na inspección das residencias de maiores. Os propios inspectores da Xunta de Galicia denunciaron que o Goberno galego avisa a empresas dedicadas ao sector das residencias de maiores de visitas da inspección, para que conten con tempo para encubrir as numerosas e habituais irregularidades como incumprimentos de cocientes de persoal, menús inapropiados, sobremedicación, etc. Que pretende a Xunta? 21.—Comprar o silencio do persoal médico subindo salarios a cambio de traballar máis e peor e poñendo en marcha unha carreira profesional que leva anos bloqueando. 22.—Esperar que a poboación acepte a deterioración e desmantelamento da atención e a unhas listas de espera irracionais. Pretende que a poboación recorra ás consultas privadas de persoal médico con dobre dedicación e aos seguros privados lixo.