Que lugares visitaremos en 2022?

Despois de dous dos anos máis diferentes que moitos recordamos, chega 2022 cheo de novas esperanzas, algunhas novas leccións aprendidas, e tamén novas realidades. Os primeiros tempos da década dos 20 ensináronnos a querer e valorar máis o próximo e moitos agardamos que esta idea se consolide non só a nivel galego senón tamén a nivel mundial. Viaxemos lonxe, pero tamén preto. Persoalmente sinto que 2022 e os seguintes van ser anos dunha especial esixencia por parte das e dos viaxeiros... cada vez máis educados, sensíbeis e tamén positivamente críticos. Se ben antes a sensación -polo menos así o vexo eu- era que as maiorías eran exquisitas e selectivas á hora de viaxar lonxe e pouco á hora de viaxar preto... penso que agora esa realidade pode igualarse ou incluso inverterse: as sociedades, e a galega por suposto incluída, démonos conta de que o lugar onde máis turismo podemos ou debemos facer -aínda que sexa só por unha lóxica económica e ambiental- é nas nosas contornas... e polo tanto queremos e esiximos, afortunadamente, unha cada vez maior atención e posta en valor dos nosos recursos. O Camiño de Santiago e o Xacobeo son dúas marcas paraugas indiscutíbeis a seguir mimando sempre por todo o que arrastran, a arte urbana chegou para quedar e dará moitísimo que falar nas vindeiras décadas, o sendeirismo e a procura de paisaxes de asombro teñen un percorrido infinito na nosa terra... mais os profesionais do turismo e da cultura temos que seguir innovando e creando posibilidades dun lecer sostíbel que, polas nosas características territoriais, podería ou debería ser referencia mundial. Unha das miñas apostas de sempre, pero moi especialmente neste 2022, é a nosa historia e a nosa arqueoloxía: dúas das materias onde temos máis potencial e marxe de mellora. Quédanos moito por coñecernos a nós mesmos como pobo, e quédanos moito por darnos a coñecer aos de fóra. Estimular a investigación, fortalecer a formación universitaria e non universitaria nestes campos, e promover este tipo de turismo... sería, desde o meu punto de vista, un dos maiores acertos que poderían ter as distintas administracións e proxectos particulares. A histórica dispersión poboacional do territorio galego favorece extremadamente un turismo desconcentrado que moitos outros destinos ansiarían. Todas as nosas comarcas teñen cousas que contarnos e relatos para potenciar a nosa lonxeva historia. Visitar o noso pasado, reconstruír o tempo e o espazo do noso pobo é un paseo emocionante e singularísimo que nos levará desde os oestrimnios e saefes ás fazañas da estirpe de Breogán, aos romanos, suevos, bretóns, aos nosos heroes e lendas do gran relato dun reino que foi pioneiro en Europa, unha nación que ten sinais en cada sitio, cada aldea, cada vila ou cidade. Un relato que poderemos reconstruír non só con arqueólogos e historiadores senón tamén coa memoria da veciñanza, o gran legado oral dos pobos. Volvendo ao principio: temos que prepararnos para unha nova era do turismo que eu estou case seguro de que comeza agora. Con este achegamento aos nosos lugares próximos, máis que nunca as persoas valoramos o feito de poder viaxar, fisicamente e tamén coa nosa imaxinación, polos nosos barrios, parroquias e concellos. Máis que nunca queremos saber máis sobre cada recuncho do noso planeta, máis que nunca non nos conformamos cos famosos “sota, cabalo e rei” do turismo internacional e das axendas viaxeiras tradicionais. Queremos máis profundidade... e esa é unha xigante oportunidade para un país tan rico en patrimonio como este. Subimos ao carro desta aventura? Eu anímovos a facelo desde estas liñas e con algunhas fotografías que agardo susciten a vosa curiosidade. Feliz 2022!