En todas partes cocen fabas

Meta, a empresa que dirixe Mark Zuckerberg, anunciou que o seu novo modelo de intelixencia artificial, que manexa texto, vídeo, imaxes e audio, non estará dispoñible na Unión Europea polo comportamento "impredicible" dos reguladores. Os modelos Llama de IA xenerativa desta empresa son especialmente interesantes, xa que poden descargarse, usarse e adaptarse libremente, e isto é unha gran vantaxe para usuarios e desenvolvedores, non cabe dúbida. Nunha reunión á que asistín con posterioridade a este anuncio, onde había directivos de empresas e algún colega, un dos presentes comentou este asunto con certa vehemencia, dicindo que isto era unha máis das consecuencias da obsesión europea por regular a intelixencia artificial. Houbo varias opinións na mesma liña e bastantes asentimentos coa cabeza. Outros, poucos, posicionámonos con cautela, entre non poder valorar o alcance desta decisión e, no meu caso, que nas cousas que son tan importantes para as persoas, deben ser os estados e non os mercados quen marquen os límites. Recoñecemento facial Quen cre que a regulación da intelixencia artificial é unha preocupación exclusiva de Europa ou, para ser precisos, da Unión Europea, convén que levante a vista. A mesma empresa Meta, antes Facebook, chegou a un acordo para pagar 1.400 millóns de dólares tras unha demanda do estado de Texas (Estados Unidos de América) sobre o uso de datos biométricos por parte desta compañía, en concreto en relación ao seu software de recoñecemento facial. Texas aprobou unha lei estatal en 2009 para regular a captura ou uso de identificadores biométricos e a demanda do fiscal xeral de Texas contra Meta amparouse nela, considerando que esta compañía violara a lei ao obter datos biométricos de millóns de texanos sen consentimento informado. De non se regular a IA serían os xigantes tecnolóxicos dos EUA quen o controlarían todo, non "o mercado" en abstracto Seguro que a moitos lectores resultaralles familiar o de etiquetar fotografías cos nomes das persoas que nelas aparecen. En 2011 Meta activou esta función sen explicar o uso que faría da información, capturando e almacenando a xeometría facial das persoas identificadas, sen estas sabelo sequera. O fiscal xeral de Texas, Ken Paxton, afirmou que: "Calquera abuso cos datos sensibles dos texanos será castigado con todo o peso da lei". Gustaríame saber que opinarían desta declaración as persoas presentes na reunión que antes comentei. Más aínda se temos en conta que China lidera claramente a tecnoloxía de recoñecemento facial, que non só ten un valor económico potencial enorme, senón que resulta estratéxica no ámbito da seguridade ou a prestación de servizos públicos, por exemplo. Non sei se tamén dirían que o estado de Texas está a retardar inxustificadamente a carreira tecnolóxica en beneficio de terceiros, particularmente dos chineses. Por certo, tras este acordo, Meta non fixo ningún anuncio de retirar os seus produtos ou investimentos nin de EEUU nin de Texas. Ao contrario, un portavoz da compañía manifestou que esperan realizar novos investimentos empresariais neste estado. Que ten o control? Poderiamos pensar que este caso do estado de Texas contra Meta é unha excepción, pero non é así. Seguro que lles soa que a maior parte dos estados norteamericanos presentaron unha demanda diante dun tribunal federal contra esta mesma compañía –desde logo, non das máis queridas, nin sequera en EEUU–, por considerar que os algoritmos que gobernan Facebook e Instagram provocaron adicción a ditas redes sociais, sobre todo entre a xente máis nova. Veremos en que acaba o asunto, pero non parece pintar ben para Zuckerberg e os seus. Outro caso que tivo unha gran repercusión mediática son as demandas que distintos xornais, entre eles The New York Times, presentaron contra Microsoft e OpenAI, a compañía que desenvolveu e comercializa ChatGPT, por suposto uso ilegal de noticias publicadas por estes medios. Segundo os demandantes, entre os textos utilizados para o adestramento de ChatGPT había contidos seus protexidos por dereitos de autor. A quen insiste, en particular desde Europa, en que é mellor non regular e que sexa o mercado o que fixe as regras do xogo, deberían ter moi presente que nese caso serían fundamentalmente os xigantes tecnolóxicos estadounidenses quen o controlarían todo, non "o mercado" en abstracto, e nin sequera os norteamericanos deixan que as súas empresas sexan as que diten as regras. A min non me gustaría vivir nun país onde as empresas decidan pola súa conta como usar a intelixencia artificial nin cun goberno que o permitise. E a vostede?