A UE protexerá a artesanía con indicación xeográfica, como xa fai con viños e alimentos

Bandeiras da UE fronte á sede da Comisión Europea, en Bruxelas. (Foto: Vincent Isore / Contacto / Europa Press)
O novo marco regulamentario dará cobertura a perto de 800 produtos.

Os Vinte e sete da Unión Europea deron esta segunda feira o seu visto e prace final ao acordo entre institucións para protexer, cun marco baseado en indicacións xeográficas, aqueles produtos artesanais ou industriais que, pola singularidade da súa orixe e produción, deban ser protexidos como marca dentro da UE e nos acordos comerciais con países terceiros, seguindo o modelo que o bloque xa aplica desde hai décadas á agroalimentación, os viños e os licores.

Agora que o Consello aprobou o acordo que xa foi referendado no pleno de setembro polo Parlamento Europeo, as novas regras entrarán en vigor 20 días despois da súa publicación no Diario Oficial da UE, aínda que os países terán un prazo de dous anos para trasladar a reforma ao seu ordenamento xurídico.

Ao presentar a proposta de novas normas, a Comisión Europea estimou que o novo marco dará cobertura a perto de 800 produtos, como o cristal de Murano ou a porcelana de Limoges, e o Estado español sería o máis beneficiado con máis de 200 artigos, por exemplo a coitelaría de Albacete, o calzado producido en Elxe, a cerámica de Manises ou a pel de Ubrique.

O produto que aspire á protección europea deberá cumprir tres criterios precisos: ser orixinario dun lugar ou rexión específicos, que a súa calidade, reputación ou características sexan singulares da súa orixe xeográfica e que polo menos un dos pasos do proceso de produción realícese na zona xeográfica definida.

Na actualidade un total de 16 Estados membro, incluído o Estado español, contan con sistemas nacionais de indicación xeográfica para este tipo de producións, pero a súa protección non é efectiva fose das súas fronteiras porque non existe un marco harmonizado a escala comunitaria.

Por iso, exponse un procedemento simplificado baseado en dúas fases, a primeira delas a nivel nacional para aproveitar os esquemas que xa existen en moitos dos países e evitar unha excesiva carga burocrática e financeira aos produtores interesados.

Ademais, o control e aplicación das novas normas estará en mans das autoridades nacionais, quen deberá vixiar que os produtos, incluídos os vendidos 'en liña', cumpren as especificacións para a súa comercialización.