Medra a sinistralidade laboral na Galiza: cales son as causas?

O mes de abril comezou na Galiza sumando máis sinistros laborais. Esta pasada segunda feira, un operario resultou ferido tras precipitarse desde unha altura de metro e medio mentres traballaba no Polígono da Tomada, no municipio da Pobra do Caramiñal (comarca do Barbanza) quedando semiinconsciente e tivo que ser trasladado ao hospital de referencia. Desde o mes de xaneiro de 2024, segundo datos do Ministerio de Traballo, producíronse 2.037 accidentes laborais e seis foron con resultado de morte desde o mes de febreiro deste ano. O incremento da sinistralidade na Galiza, que en 2023 representou 5,99% con respecto a 2022, ten varias causas para o catedrático de Dereito do Traballo e Seguridade Social da Universidade de Vigo (UVigo), Xaime Cabeza. “Un dos motivos máis salientábeis, sobre todo en sectores industriais, é o elemento da subcontratación que moitas veces vén da man da precariedade”, explica a Nós Diario. Diante deste panorama, para Cabeza “un axente invisíbel” que ten moito que dicir neste tema é a Xunta da Galiza. “A nova estratexia que aprobaron en outono de 2023 ten unha pegada inexistente, cun labor de acompañamento insuficiente e un silencio clamoroso co que está pasando”, asegura. A importancia da inspección “Cando se conxugan moitos accidentes mortais en tan pouco espazo de tempo, como acontece agora, é que algo non é casual”, indica este catedrático. Neste sentido, entende que sería “fundamental” que foran transparentes as avaliacións que realiza a inspección sobre os accidentes de traballo para non quedar sen máis “nun trámite burocrático”. Razoa que as exixencias de seguridade laboral que teñen as empresas do país son “cada vez máis grandes” e pola contra “non parece que haxa moita resposta por parte da Administración galega”. Dispárase a sinistralidade na Galiza: cada semana perde a vida unha persoa en accidente laboral Desde dentro do servizo estatal de inspección co que conta o Ministerio de Traballo, Nós Diario contacto coa inspectora xefe de grupo de Pontevedra, María Luisa García Gutierrez, con 31 anos como funcionaria, deles un total de 30 exercendo na Galiza, membro do Sindicato de Inspectoras e Inspectores de Traballo e Seguridade Social (SITSS). “Hai desestruturación e o persoal está moi desmotivado”, asegura. Parte deste sentimento relata que procede “das xornadas de 24 horas os sete días da semana”, que fan sen que se reforce o cadro de persoal “nin os medios materiais cos que contamos como si aconteceu no Ministerio de Facenda”. Conta que non teñen despachos e a parte administrativa que realizan a diario ten que levarse a cabo nas súas propias vivendas particulares, "e non todo o mundo dispón dun lugar nas mellores condicións", sentencia. A situación do servizo chega a afectar, segundo esta funcionaria, “ás inspeccións que se tiñan que realizar en zonas afastadas das cidades pola redución de quilómetros que temos nos nosos propios vehículos”. Pon como exemplo a área de Vigo, unha das máis afectadas nos últimos meses por sinistralidade laboral, “e na que temos que realizar visitas fóra da cidade aos diversos polígonos da contorna e tamén aos portos pesqueiros”. Explica que subiron o importe que cobraban por quilómetro “mais o custo final segue a ser igual polo que non podemos desprazarnos moi lonxe”. García, desde que accedeu ao posto de xefa de equipo, tivo moito contacto co Instituto de Seguridade e Saúde Laboral da Galiza (Issga), dependente da Xunta, e indica que “tamén están moi abandonados, con cadros de persoal moi reducidos polas xubilacións dos últimos anos”. Autónomos exixen un plan de choque contra a sinistralidade laboral: "Os datos son inaceptábeis" O elemento reparador “Nunca saberemos as vidas que salvamos co noso traballo cando hai boas inspeccións, pola contra decatámonos do que acontece cando non se fan”, resume García Gutierrez. Para esta funcionaria, o que está a acontecer na área de Vigo explícase polos cambios que houbo nas empresas “desde a época en que o noso naval era un modelo a nivel estatal”, unha situación que mudou para estar agora “os primeiros en sinistralidade e as inspectoras vemos auténticas traxedias". Neste sentido, Xaime Cabeza estima que non sempre se ten en conta o elemento reparador no sinistro laboral. “Detrás de cada morte hai unha familia, un núcleo de afectos que non obtén resposta pola propia insolvencia das empresas”, asegura este catedrático. Pon como exemplo que este motivo impide que algunhas pensións que se dan non teñen a carga derivada do incumprimento da seguridade na saúde. Coa idea de mellorar as consecuencias nestes caos, Cabeza propón “un fondo de garantía, para que as familias non queden nunha situación precaria”. Neste sentido, recorda que hai outros casos nos que a persoa traballadora non falece mais queda en invalidez absoluta “e tampouco teñen a posibilidade deste elemento reparador”. Galiza, onde máis medra a sinistralidade laboral: até 27% máis no último ano A CIG, UXT e CCOO manifestaranse en Vigo Unha das comarcas máis afectadas pola sinistralidade laboral é Vigo e para denunciar esta situación as federacións de Industria da CIG, UXT e CCOO nesa cidade convocaron unha manifestación para o 11 de abril ás 19 horas que terá o seu inicio na rúa Urzaiz e rematará no edificio administrativo da Xunta da Galiza da localidade olívica. A protesta, co lema “Non máis mortes no traballo!”, denuncia que “todas as persoas traballadoras e todos os sectores estamos damnificados”. Non facer prevención na Galiza “sae gratis” O director do gabinete técnico de saúde laboral da CIG, Fernando Sabio, lembra a Nós Diario que a Galiza “sempre está nos primeiros postos en sinistralidade laboral, algo que indica que se fai pouca prevención e a que se hai faise mal”, un feito que implica “á Administración galega e á inspección de traballo a nivel estatal”. Neste sentido, Sabio sinala que no país “non só hai accidentes moi graves senón que en moitos casos saen gratis, non hai medidas coercitivas en marcha”. Ademais, cre que na Galiza “consolídase un modelo no que as persoas cando van traballar practicamente todos os anos teñen o dobre de probabilidades de morrer no traballo que o resto dos do Estado español”.