A segunda longametraxe de Oliver Laxe (París, 1982) confirmou a súa traxectoria ascendente como unha das olladas principais do cinema europeo contemporáneo. Mimosas (2016) obtivo recoñecenentos aquí e acolá e en Cannes levou o Gran Premio da Crítica. Pasou polas salas de cinema de todo o Estado e parte do continente. Agora ve a luz a súa edición en DVD.
A práctica poética de Estevo Creus (Cee, 1971) vén delimitando un territorio singular, estrañado. A súa mirada entende a realidade como algo á marxe da percepción común. O mundo revela as súas outras verdades grazas ao poema. O lugar que non hai titúlase o libro co que vén de gañar a 30ª edición do premio Eusebio Lorenzo Baleirón. Nel investiga a dimensión fantasmal do real e os baleiros do idioma.
A xeografía da literatura é ambigua. O mundo real do escritor e os seus mundos imaxinados manteñen estrañas relacións. Por veces, a conexión entre eles resulta directa, evidente. Outras, semellan compartimentos estancos. A exploralos con vocación didáctica e proselitista dedica o crítico Armando Requeixo (Mondoñedo, 1971) a súa última monografía, Álvaro Cunqueiro e Mondoñedo. Guía Literaria.
A eclosión editorial galega é un fenómeno empírico. Está por calibrar a súa dimensión real, mais o certo é que novos selos continúan a agromar. No Culturgal desta fin de semana en Pontevedra, Aira, con sede en Allariz, estreará catálogo. Poesía científica, singular banda deseñada e tradución abrirán as portas dunha casa cuxos contidos dirixe o xornalista César Lorenzo Gil (Arbo, 1977).
Cando Antón Reixa (Vigo, 1957) e Os Resentidos publicaron as súas primeiras gravacións, nada volveu ser igual. Dúas cancións dadaístas sobre fondo soviético e o aire radical de The Residents, incluídas no EP compartido con Siniestro Total Surfin' CCCP (1984), abriron unha das máis abraiantes carreiras da música galega. Ademais de poeta singularísimo, Reixa inaugura a nova sección de Sermos Galiza Albums de aquí e acolá.
País das Letras é un mecanismo pedagóxico para achegar a infancia á historia da literatura. Editado pola Mesa pola Normalización Lingüística e dirixidos a pequenas e pequenos a partir dos tres anos, procura o seu interese conectando autoras, personaxes e escenarios. Presentarase esta fin de semana no Culturgal, en Pontevedra.
O festival Cineuropa de Santiago de Compostela clausurou a súa 31ª edición. Este ano, o evento tivo como novidade o seu Primeiro Xurado Novo, composto por sete mozas e mozos.
No ano do punk, Galiza tamén viviu a súa particular revolta musical. Pero foi de signo distinto. Emilio Cao publicaba o seu primeiro elepé, o mítico Fonte do Araño, e a música galega non volveu ser a mesma. O celtismo entraba pola porta grande e a relectura do folclore tinxíase de rock progresivo. "Este disco precisaba ser reeditado", afirma Nonito Pereira, do selo Polyrock e responsábel da nova versión en vinilo, "é algo totalmente vixente, tremendo".
A Asociación Galega da Crítica, agrupa a case 40 persoas, vén de emitir un comunicado en que amosa a súa “disconformidade” pola “incerteza e deriva” na xestión do Museo de Arte Contemporánea (MARCO) de Vigo. “Queremos sumar a nosa voz á denuncia que outras organizacións e a propia cidadanía manifestou ao longo destes meses”, engaden.
Esposa, cuarteto de pop rítmico e por veces desbocado con base en Compostela, representará Galiza no festival Suns Europe. O certame, dedicado ás “artes escéncias en linguas minoritarias”, celebrarase en Udine, no Friul, entre o 30 de novembro e dous de decembro.
Hai dous anos que a asociación cultural A Pomba do Arco recuperou a Festa da Palabra en Foz, ciclo de lecturas que procura achegar ao público as autoras e autores da literatura galega "e de xeito particular a minorizada linguaxe poética". Desta volta, o protagonista será Manuel Rivas (A Coruña, 1957), talvez o máis recoñecido escritor galego vivo dentro e fóra do país.
O ser humano non remata en si mesmo. E a súa dimensión colectiva tampouco acaba nos outros seres humanos. Para Estíbaliz Espinosa (A Coruña), a idea de irmandade non é reducíbel. É irredutíbel. A explorala nas súas diferentes versións dedica o libro de poemas As neuronas irmás, co que vén de gañar a 15ª edición do premio Afundación.
A cantante e compositora mexicana Lila Downs presentará o seu último traballo Salón, lágrimas y deseo no Auditorio de Ferrol a partir das 21 horas, dentro do Festival Son[s], o sábado 25 de novembro. O álbum, premiado nos últimos Premios Grammy Latino, revístese de activismo político e indignación fronte á realidade. A entrada custará de 24 euros na billeteira do centro e de 18/20 euros anticipada.
Un chapeu de aba ancha e copa baixa, fabricado en palla e empregado para se protexer do sol, que vestían as mulleres na zona de Noia, A Barcala, Santiago ou o Xallas, é o obxecto elexido pola zoqueira Elena Ferro para participar no ciclo Temos unha peza, do Museo do Pobo Galego. Trátase do sancosmeiro, un sombreiro elegante e popular, mostra egrexia de cultura tradicional.
Carvalho Calero publicou dúas novelas. A primeira, A xente da Barreira (1951), devolveu o galego á narrativa de longo alento despois da Guerra Civil. A segunda realizou un notábel esforzo para reconstruír a memoria da República e da resistencia antifascista a través de elaboradas técnicas literarias. Tres décadas despois da súa primeira edición, Scórpio (1987) regresa ás librarías.
Anatomía da lingua é o último libro de Antón Cortizas (Ferrol, 1954). Editado pola Asociación Socio Pedagóxica Galega (AS-PG) e con ilustracións de Leandro Lamas, ofrece un monllo de poemas co idioma galego como obxecto. “A lingua é unha dor que hai que intentar curar”, explica, “e a poesía é como un analséxico. E unha denuncia”.
A Asociación Galega de Profesionais da Xestión Cultural vén de emitir un comunicado sobre a situación do Museo de Arte Contemporánea de Vigo, o MARCO, en que expresan o seu temor pola posibilidade de que perda profesionalidade e independencia. Os xestores culturais fan pública a súa posición despois de que o director do centro Iñaki Martínez Antelo se despedise do posto cunha carta a semana pasada.
Polas roupaxes que se vían nas películas de Star Wars, xa eu andaba a sospeitar que certa parte de seres afíns ao Imperio eran metaleiros. Sempre pensei que a Guardia Real Imperial tiña unha imaxe moi Doom, e que Vader tiña certa gustos máis escuros, tirando ao Black e o Dark Metal. Todo isto eran sospeitas, máis agora Galactic Empire veñen de confirmalas definitivamente.
Álvaro está obsesionado con escribir. Asiste obradoiros de escritura pero carece de talento. Un día comeza escribir sobre os seus propios veciños e o profesor anímao a seguir por esa senda pero tamén lle advirte que é necesario un conflito.
