Nacido para ser salvaxe

Sexto filme de Jeff Nichols co que se afianza como un dos cineastas estadounidenses con maior proxección da súa xeración. Estréase antes dos trinta con Shotgun Stories, á que lle segue Take Shelter (Premio da Semana da Crítica en Cannes), Mud (que rescata a carreira de Matthew McConaughey); logo chega o infravalorado traballo de ciencia ficción Midnight Special, e con Loving adapta unha emotiva historia interracial baseada en feitos reais que levou aos Oscar a actriz Ruth Negga. En Bikeriders volve adaptar unha historia real, e faino apoiándose no libro fotográfico de Danny Lyon con fotografías que sacou durante os catro anos que estivo no club Outlaws Motorcycle Club, completado con varias entrevistas posteriores a súa estadía na banda. Nichols muda o nome do club polo de “Vándalos”, pero mantén toda a esencia do traballo fotoxornalístico de Lyon. Cartaz da película 'Bikeriders', de Jeff Nichols Ecos d’Os Anxos do Inferno (de Roger Corman), Easy Rider (de Dennis Hopper), da serie Sons of Anarchy e, sobre todo, de Salvaxe (de László Benedek) que ademais é un referente que cita o líder dos Vándalos como detonante para crear un club de motos nacido como club de carreiras; unha sorte de pasatempo que idea un pai de familia modélico para fuxir da rutina. Únense a el outros tantos pais en idéntica situación, pero tamén xente indesexábel, ou que non encaixa na sociedade. Co tempo, van mudando de ideais e acaban convertidos nunha das bandas máis temidas do país, con pouco que envexar aos Corleone, e crecendo sen parar con filiais en varios estados. Repite Michel Shannon, habitual de Nichols, que a agasalla cun breve rol secundario pero con dous monólogos que definen á perfección aquel grupo de indesexábeis que se uniron para sentirse parte de algo, e tamén, en certa maneira, fai referencia a unha parte importante da sociedade civil estadounidense daquela época, e que persiste aínda hoxe. Xente branca que prefire vivir na ignorancia e traballar nun choio “de ben”, antes que ser intelectual. Están orgullosos de pensar así, e séntense ameazados por quen pense o contrario. Núcleo e síntoma dunha sociedade en decadencia con moitos visos de prender a mecha nun brote de tolemia e facer realidade o que adiantou Alex Garland no seu último filme. Bikeriders ben, tirando a moi ben. Sobre todo recomendada para amantes das historias baseadas en feitos reais que fuxan dos tópicos, non precisen que lles dean todo mastigado e agradezan personaxes con profundidade. Aínda teño o sorriso cómplice do final dando voltas na cabeza.