Xuntáronse a fame e as ganas de comer

Marcos Teira é un guitarrista galego especializado en flamenco que ademais estudou jazz, aínda que tamén ten tocado rock. Coñecido, entre outros traballos, polo seu paso polo grupo Marful. Ao eclecticismo de Marcos Teira súmase o tamén galego Ton Risco, percusionista jazzy que ten tocado cos mellores artistas do eido, tanto dentro como fóra da Galiza. Contábame Ton que este dúo comezou en realidade hai 10 anos. Ían facer un concerto que non se chegou a materializar e pasaron varios anos até que por mor un ciclo de concertos no Modus Vivendi (chamado Circum) decidiron volverse xuntar, facendo unha residencia de catro meses. Contábame tamén que a Ton lle atraía moito xuntar o seu vibráfono coa guitarra flamenca polo aspecto percusivo moi marcado que ten. Tocan as pezas que son tanto arranxos de pezas tradicionais (galegas e latinoamericanas) como músicas orixinais, e preséntanse en clave de flamenco. O que máis me chamou a atención é que é un disco moi melódico (recoñezo que a priori eu imaxinaba que non o sería tanto), e por iso tamén se ve clara a pegada de Marcos e Ton non só tocando, senón arranxando, envolvendo esas melodías coas súas personalidades. Este disco gravouse nos Estudios Teira e no Conservatorio Profesional de Compostela. Mesturouno Xabier Ferreiro, e ben mesturado que está: sacou o máximo potencial aos timbres da guitarra e do vibráfono, ademais de ter un son moi equilibrado. A presentación é humilde pero efectiva. Do deseño gráfico encargouse Rebeca Losada e da fotografía Rafa Pasadas. Sendo como son dous fenómenos, Marcos e Ton non usaron nin unha colaboración neste traballo, e aínda así soa súper dinámico, escóitalo con atención e cando te queres dar conta rematou e quedas con ganas de máis. Circum está composto por 11 pezas: "Azabache", "Gris Carioca" e "Tatín" son de Ton Risco. "Discontinuo", "Farruco" e parte de "Palavras" son de Marcos Teira. As outras son as coñecidísimas "Alfonsina y el Mar" e "Que Nadie Sepa Mi Sufrir" (Ángel Cabral), versionada en moreas de ocasións, sendo moi coñecidas a de Lila Downs con Niña Pastori e Soledad ou a de Édith Piaf. E o repertorio latinoamericano non remata aí, porque tamén interpretan o "Choro nº1" (H. Villa-Lobos). Como dicía, tamén teñen pezas galegas como "Entre Olivos" (Susana Seivane) ou a "Xota da Morena" (Xoán Porto). Algunha vez escoitastes un vibráfono tocando flamenco? Supoño que os haberá, pero para min foi a primerita vez con este Circum, e marabilloume. Os nosos instrumentos enténdense ben, e esa é unha das razóns polas que existe este dúo. Son timbres compatibles que se buscan e se queren (Marcos Teira).