A extrema dereita marca a visita de Biden á nova fronteira da OTAN con Rusia

Joe Biden, presidente dos Estados Unidos, defendeu a quinta feira en Finlandia que o país nórdico é “un activo incríbel para a Organización do Tratado do Atlántico Norte (OTAN)”, facendo fincapé en que “foi a ratificación máis rápida na historia moderna”. Helsinqui entrou a comezos de abril na alianza militar liderada polos Estados Unidos, duplicando a fronteira terrestre da OTAN con Rusia por dous até os 2.550 km. A súa petición conxunta de adhesión con Suecia (cuxo ingreso aínda non se fará efectivo até a aprobación dos lexislativos turco e húngaro) implicou o abandono da neutralidade de ambos os dous países, que no caso de Finlandia proviña dun acordo coa Unión Soviética tras a fin da Segunda Guerra Mundial, na que se aliou coa Alemaña nazi. Deste modo, na Unión Europea só Irlanda, Austria, Malta e Chipre manteñen a neutralidade, este último de forma obrigada, ao bloquear Turquía a adhesión á OTAN pola disputa entre a República de Chipre e a República Turca do Norte de Chipre. Durante a súa estadía en Finlandia, onde chegou á última hora da cuarta feira, Biden reuniuse co presidente e co primeiro ministro, Sauli Niinisto e Petteri Orpo respectivamente, antes de participar nunha cimeira de países nórdicos con Niinisto e líderes de Suecia, Noruega, Islandia e Dinamarca. A pesar da visita de Biden, a actualidade no país está marcada nesta semana polos comentarios racistas que saltaron á luz pública de Riikka Purra, viceprimeira ministra, ministra de Finanzas e líder do Partido dos Finlandeses, de extrema dereita. “Alguén se anima a cuspir os mendigos e golpear os nenos negros hoxe en Helsinqui?”, “se me desen unha pistola habería mortos até no tren de proximidade”, son algunhas das publicacións no foro Scripta atribuídas a Purra, que inclúen insultos ás persoas migrantes, falando de “monos turcos”, e musulmás ás que cualifica como “penes de moca”. O foro no que foron realizados os comentarios en 2008, antes de que Purra se unira á formación de extrema dereita, é propiedade de Jussi Halla-aho, que preside o Parlamento e encabezaba antes de Purra o Partido dos Finlandeses. Purra aprestouse a pedir desculpas “polo dano e o resentimento que, comprensibelmente, causaron” as mensaxes, aínda así, reiterou que daquela “me sentía moi frustrada” polo “acoso e os delitos sexuais contra as mulleres e as prácticas desiguais do islam”, subliñando ao tempo que a formación de extrema dereita non apoia o "extremismo". Nese sentido, Amnistía Internacional sinala que o problema da violencia sexual no país é que boa parte dos criminais non chegan a responder perante a Xustiza, e pon como exemplo que a pesar de que 50.000 mulleres sofren violencia sexual cada ano en 2017 só houbo 209 sentenzas con condenas por violación. As críticas desatadas tras facerse públicos os comentarios levaron a que as presidentas e o presidente das catro formacións que integran a coalición de Goberno, os conservadores Partido de Coalición Nacional de Orpo, o Partido Popular Sueco e os Demócrata Cristiáns, ademais do Partido dos Finlandeses, difundiran a terza feira un compromiso para levar ao lexislativo un proxecto “sobre a promoción da igualdade e a non discriminación na sociedade finlandesa”. Este comunicado, que constitúe unha “rara declaración conxunta”, sostén o Helsingin Sanomat, amosa o peso da extrema dereita no Executivo, tras ficar a 23.000 votos da Coalición Nacional nos comicios de abril como segunda forza. Isto impulsou a súa entrada nun Goberno no que contan cos mesmos ministerios que a forza de Orpo, sete, mais de maior peso, como Finanzas, Comercio Exterior, Asuntos Económicos, Interior, Xustiza ou Asuntos Sociais e Saúde. Orpo mantén a Purra O propio Orpo tivo que recalcar a cuarta feira que Purra contaba coa súa confianza nunha rolda de prensa conxunta, algo que ratificaron os democristiáns, provocando que o Partido Socialdemócrata, a Liga Verde, a Alianza de Esquerda e o Movemento Agora reclamaran que se suspendesen as vacacións no Parlamento, cuxa duración está prevista até setembro, para votar unha moción de confianza contra Purra. Pola súa parte, o Partido do Centro trasladou que deixará que Orpo decida “se Finlandia pode permitirse agardar até o outono”. Así e todo, o seu grupo parlamentario reuniuse a quinta feira para avaliar a situación do Goberno. Malia estas solicitudes, o presidente do Parlamento trasladou a quinta feira que non existen razóns para convocar o Pleno antes de setembro, insistindo en que ningún grupo o pediu até o de agora. Halla-aho foi condenado en 2012 por “perturbar o culto relixioso” tras múltiples publicacións contra o islam nas redes das que nunca se desculpou. Neses comentarios, o xefe da Cámara detallara que estaría “feliz” se unha deputada do partido dos Verdes fose violada por un “inmigrante”, que o islam é “unha relixión de pedófilos” ou que “a violencia é unha ferramenta de resolución de problemas subestimada hoxe en día” nunha discusión sobre disparar a un membro da comunidade LGTB nun parque da capital finlandesa. Segundo escándalo da extrema dereita nun mes O actual Goberno finlandés atópase na cuarta semana desde que comezou o seu mandato, porén, a polémica con Purra é xa a segunda que protagoniza a extrema dereita do Partido dos Finlandeses nese tempo. A primeira centrouse no ministro de Asuntos Económicos, Vilhelm Junnila, ao transcender que publicou imaxes de esvásticas nas súas redes sociais, ao que hai que engadir chistes nazis e a participación nun acto cunha organización de extrema dereita prohibida. Junnila superou unha moción de confianza no Parlamento, mais tivo que dimitir pouco despois unha vez que se difundiu que reclamou que Helsinqui fomentase abortos entre as mulleres africanas para combater o cambio climático. Após a súa renuncia na segunda semana do Goberno, foi substituído por Wille Rydman, ao que nove mulleres acusaron de acoso sexual durante unha década -a maioría delas cando eran menores de idade-. Programa de Goberno A extrema dereita tamén deixou a súa marca no programa pactado coa coalición, con recortes de 4.200 millóns de euros en servizos públicos, obstáculos para as persoas migrantes e unha diminución das medidas contra o quecemento global.