Outra crítica xd

Verán, época de festivais. E achégase unha das citas que xa se converteu en habitual na cidade de Compostela: o Festigal. Nesta edición, a banda novel gañadora do concurso Novos Valores é Filloas, un dúo de pop urbano que canta en clave de humor os problemas da xeración Z. Letras cheas de referencias a videoxogos de alguén que vive moi forte o ennui post-capitalista. Lembroume un pouco á proposta lírica de Nuno en Grande Amore, pero este último ten collida a fórmula con algo máis de gracia. A música consiste por unha banda nun trap algo reseso e que non se atreve a abrazar completamente a produción caseira e parece que tampouco acaba de soar profesional de todo. Resulta un disco bastante conservador na parte compositiva, non vos van redescubrir a pólvora se estivéchedes atentos ás listas de trap, urban ou pop dos últimos quince anos. Toda esta música é filla da crise de 2008 e xa ten un percorrido bastante extenso. De comparalo con alguén, Kinder Malo, pola estética. O segundo disco xd, de Filloas. Por outra banda, asoma un hyperpop que non me acaba de entrar, penso que porque resulta demasiado ansioso, como que quere berrar moi forte "son híper!". Bótase de menos algo de sutileza nese aspecto, semella sacado dunha das últimas tempadas de Rick e Morty (mira, unha referencia que podería aparecer en calquera letra do álbum). Os sons de sintetizadores resultan algo estridentes en certos temas e non acaban de casar moi ben, entendo que é un disco alegre e a parte musical ten que acompañar, pero creo que non lograron dar moito coa tecla. E de punk, nin rastro. Menciono aparte o tema "Cando estás durmida", un intento de emular a bandas como A-ha que logra ser atractivo nalgún momento. Pásalle un pouco o mesmo que ao resto, acaba sendo algo diluído e incluíndo decisións compositivas e de produción que xogan en contra do que quere transmitir o tema. Aínda así, un highlight e o single. O que si destaca son os videoclips, moi traballados e nótase que o pasan pipa. E sen dúbida o peor do álbum é o permanente autotune que enguedella a voz. Entendo que "forma parte do estilo", pero ás veces dá a impresión de que non se usa por motivos artísticos, senón por falta de técnica vocal. A ver cando pasa esta moda e volvemos a escoitar voces limpas. Resulta moi limitador e cansado para o oínte. En resumo, unha proposta por e para xente nova, que me resulta estrañamente conservadora no musical e no lírico. Tamén fixo que o van pasar xenial no concerto do día 24, que teñen moi bo rollo e cousas ben simpáticas.