Comandado polo guitarrista Alberto García e o violinista Cibrán Seixo, Prímula (Inquezdanzas Sonoras) saca o seu primeiro EP con motivo do premio por seren os gañadores da Convocatoria SGAE Galicia Creativa 2015 na categoría de folk.
Neste traballo ofrecen catro pezas nas que os acompañan as pandereteiras de Lilaina que por un lado aportan a súa faceta máis tradicional e por outra fan voces con tensións moi interesantes, algo tan atractivo como pouco habitual. Xosé Lois Romero tamén participa, non só como instrumentista, senón aportando tamén a súa boa man nos arranxos. Outras colaboracións son as da Banda de Prímula: Fran Barcia (acordeón), Toni Fort (ventos) e Josafath Larios Vitela (percusión).
As pezas teñen unha estrutura que se sae do común, con desenrolos que van medrando e pasando por diferentes paisaxes sonoras onde me chamaron a atención o emprego dos pedais harmónicos e dos grooves, algo que tampouco é moi habitual na música folk e si noutros estilos.
Prímula é un grupo revelación con todas as letras, e a obra destaca pola súa frescura na concepción
![Publicidade 203813]()
Na miña opinión, Prímula é un grupo revelación con todas as letras, e a obra destaca pola súa frescura na concepción, polas interpretacións impecables dos músicos e pola peza homónima Prímula, que remata cunha preciosa e rica melodía ao máis puro estilo berrogüettiano, mais co toque persoal característico cun grupo con tantísimo potencial coma este.
O menos destacable é o deseño, cunha foto do mar -idea moi manida- e unha maquetación bastante pobre.
“Dame o si e dame o non-e, que ben mo podías dar; dame o si de me querer-e, dame o non de me deixar”.
