Elia Rico Lagarón (Meira, 1949), profesora e escritora galega, leva dende moi nova vinculada ao teatro e á poesía. Para ela, escribir é un xeito de reivindicar a nosa cultura pero tamén un arma de defensa dos valores e da xustiza social. Publicou poemas en Poesía Galicia e en Atenea, participando ademais en numerosos recitais poéticos.
-Como avalías o estado actual da cultura galega?
-A cultura galega cada vez está máis atomizada en sectores con sensibilidade nacionalista que están facendo unha aposta por resucitar actos culturais e encontros sociais que poñan á vista a historia agochada do noso pais. Dando por descartado a progresiva desaparición dunha programación oficial responsable co país, como sería de agardar por quen ten a responsabilidade de difundir e protexer todos os sectores da nosa identidade.
-Que evolución agardas da cultura galega a cinco anos vista?
-A nivel institucional non agardo que se faga nada, senón seguir na mesma tónica de situarse nun limo de confusión, poñendo como escusa “ a liberdade de escolla” que non existe, xa que ninguén pode escoller sen coñecer, nin valorar o que se deturpa desde o poder.
-Que esperas de Sermos nos próximos cinco anos e en que cres que debemos e/ou podemos mellorar?
-De Sermos agardo que arrisque con axilidade e creatividade, sen perder os obxectivos cos que naceu, e que faga unha aposta forte en expandirse por sectores sociais aos que tanto esforzo lle custa chegar. Será un camiño en costa arriba pero o que se divise dende a andaina merecerá moito o sacrificio. Temos que ser conscientes de que non hai outro xeito de chegar a xente e transformar a sociedade, senón pola comunicación e a pedagoxía.
