O dinamarqués, de 34 anos, é un futebolista de calidade técnica excelsa. A súa fichaxe abre a perspectiva de o Deportivo colocar no mercado de inverno o turco Çolak. O obxectivo continúa a ser contratar un medio centro defensivo.
Non lle vai saír debalde ao turco a expulsión do treinamento da pasada terza feira. Esta cuarta adestrou á marxe do grupo.
Ir ao Bernábeu e apañar 7 goles entra dentro do verosími, mesmo que sexa en época de vacas fracas en Chamartín. Se temos algunha dúbida comparecemos orzamentos. O problema é a extrema fraxilidade da equipa deportivista.
O detalle de ter porteiros (todos) excesivamente dadivosos co contrario. O detalle de aliñar un central tan pouco solvente como Albentosa. O detalle de desbaldir (Adrián) no desconto unha catedralicia ocasión de gol.
Non nos enganemos: o mellor do Villarreal-Deportivo foi o resultado. E unha acción aillada, a do gol de Andone. O dianteiro romanés reivindicouse ao cabecear a gol un espléndido centro de Sidnei. A equipa de Cristóbal sae así dos postos de descenso.
4 goles en contra, o espectro dun quinto tanto a traspasar totalmente a liña da meta de Rubén sen ser concedido polo árbitro, 5 balóns ao pau, 3 ou 4 paradas do gardamallas de Coristanco daquelas que poden fechar o debate sobre a portería. Definitivamente Deportivo e Barcelona xogan deportes distintos, tan distantes o un do outro como os seus teitos salariais.
O Dépor ofereceu a súa mellor versión e cazou tres pontos vitais para manter a figura no momento en que o calendario depara os compromisos máis exixentes -a visita ao Camp Nou e o noso derbi no horizonte.
De acordo, é moi cedo aínda para facer avaliacións definitivas. Si, tampouco o xogo foi para botar foguetes. Mais tamén é certo que a equipa tivo algo do que careceu durante a etapa de Víctor Sánchez del Amo ou Pepe Mel, dirección técnica desde o banco.
O Dépor é unha equipa que se resiste a ser feliz. Esta segunda feira podía sumar tres pontos face un rival tan directo como asequíbel -da súa liga, para entendérmonos- e afastarse da zona de perigo. Non foi quen. O fatalismo apareceuse en forma dun penalti imaxinario en contra. Restabelecida a igualdade con outra pena máxima fantasmagórica, a zaga branquiazul condenouse a si propia cunha nova mostra da súa vunerabilidade extrema.
18 anos. Nixeriano. Fabrilista. E desde este domingo futebolista de Primeira División. Francis debutou este domingo en Eibar e resolveu con solvencia a papeleta. Un partido inesquecíbel para el, mais sen nada máis para a lembranza. O Dépor cazou un ponto no sempre difícil Ipurúa cun xogo manifestamente mellorábel.
