alimentación

A alza do produto está alcanzando uns niveis descoñecidos.

O IPC aumentou en dous anos a carga fiscal das familias en 340 euros.

O sector pesqueiro denuncia unha suposta fraude na etiquetaxe dos peixes de orixe vexetal ou de laboratorio ante Consumo.

Os alimentos e bebidas non alcólicas lideran a suba do IPC galego, que se sitúa en 2,7% na taxa interanual, adiantando de novo a media estatal por unha décima.

O prezo do aceite segue a súa escalada alcista. A suba foi continuada, tamén en Portugal onde pedirán axudas ao Estado. Na Galiza, pola contra, agardan unha boa colleita.

"O problema non é de falta de comida, non é de falta de cultivos, o problema é que o pobo non ten para comprar comida", dixo Lula nun acto público desde a cidade de Teresina.

Nova edición das 'Palabras con memoria' de Ramiro Torres.

Os alimentos vendíanse no Estado español e no luso.

Alén dos 580 quilos de polbo, precisáronse 45 litros de aceite, cinco quilos de sal e dous de pemento, alén do prato típico de polbo, o de madeira, de 5,37 metros de diámetro.

O sabugueiro é un arbusto que pode alcanzar os 5 metros de altura, moi popular e doado de atopar na Galiza. Hoxe presume de ser un alimento rico en vitamina C e fósforo, prisioneiro aínda dun estigma moi apegado á tradición.

As granxas galegas cobran 10 céntimos menos por litro de leite no que vai de ano. O sindicato afirma que denunciarán ante a Axencia de Información e Control de Alimentos (AICA) e a Comisión Nacional dos Mercados e a Competencia (CNMC) esta situación.

Que non chove a gusto de todos é certo. Mentres produtores de viño e froita miran ao ceo con incerteza e medo por se as chuvias poden anegar campos e derramar a produción, as persoas afeccionadas aos cogomelos esperan treboadas continuas como as que aconteceron nos primeiros compases do verán.

A investigación ‘Avaliación de ovoprodutos mediante espectroscopía, centrifugación e filtración de fluxo tanxencial aplicado intelixencia artificial’ de Gema Manuela Puertas Hernando, debulla se realmente os ovos transmiten colesterolás persoas ue os consumen.

O abandono da actividade agraria, que acadou valores extremos nas últimas décadas, supuxo que o noso país presente un raquítico nivel de cobertura das súas necesidades alimentarias de produción vexetal. A dependencia exterior respecto a cereais, hortalizas, legumes, froitas, froitos secos ou aceite significa, ademais dun lastre para a nosa economía, quedar a expensas dos países produtores e dos mercados globais. Galicia necesita pór en marcha unha política agraria que recupere a produción propia.

Son frecuentes as acusacións á actividade gandeira de ser unha das principais fontes de emisión de gases de efecto invernadoiro. Engádense as tendencias alimentarias que denuncian o exceso de consumo de carne nas sociedades actuais por insostibles. A gandería galega é a base da nosa economía agraria e ademais conforma paisaxes e agroecosistemas. Debemos considerar os sistemas alimentarios no seu conxunto, diferenciando entre formas máis ou menos industrializadas de produción, para ver efectos diferentes sobre a súa sustentabilidade económica, social e ambiental.

Os cereais son elementos esenciais para o ser humano. Como fonte rica en carbohidratos complexos, fibra, vitaminas e minerais, deben formar parte de calquera dieta equilibrada. Durante a maior parte da súa Historia, Galiza produciu cereal diverso e abundante pero o devalo das últimas décadas supuxo unha perda do 60% da superficie dedicada. Como consecuencia, Galiza padece unha elevadísima dependencia da importación de cereais que é preciso reverter mediante a ordenación dos usos do solo e unha nova política adaptada ás necesidades reais do agro galego.

A perda da capacidade de produción de hortalizas, legumes e oleaxinosas coloca o país en situación de extrema debilidade. As políticas públicas deben considerar un obxectivo principal a mobilización das terras necesarias para recuperar esa produción e para iso han artellar unha estratexia de apoio ás persoas labregas e de investimento nas infraestruturas e solucións necesarias. Así, facilitarase a promoción de proxectos agroecolóxicos que garantan unha produción hortícola local abonda para cubrir as necesidades de consumo.