Diferentes puntos da xeografía galega rexistraron na noite desta sexta feira un fenómeno de auroras boreais que foi visíbel a latitudes moi baixas no hemisferio norte, ao desencadearse unha tormenta solar (xeomagnética).
Segundo informa a Axencia Estatal de Meteoroloxía (Aemet), a aurora boreal (auroras polares do hemisferio norte) é un fenómeno de electricidade atmosférica (electrometeoro) "consistente nun fenómeno luminoso que aparece nas capas superiores da atmosfera en forma de arcos, bandas, cortinas, etcétera".
A axencia explica que, ao contrario que os fenómenos meteorolóxicos habituais, fórmanse moito máis arriba da troposfera, normalmente a unha altitude de entre 90 e 150 quilómetros.
"As auroras aparecen pola interacción entre o vento solar e o campo magnético da Terra. O vento solar é máis forte en momentos próximos á máxima actividade solar, que se produce en ciclos de entre 10 e 12 anos", conta a Aemet.
Máximo de actividade solar
Actualmente, estase perto do máximo de actividade solar, polo que as auroras polares débense á presenza de partículas cargadas electricamente e expulsadas desde o sol (o vento solar), as cales actúan sobre os gases enrarecidos das capas superiores da atmosfera. Así, desencadéase unha tormenta xeomagnética, o que permite percibir auroras desde latitudes máis baixas.
