Ben o sei porque ben que o vin. Venidero como son, cheguei a Cambre alá polo ano 3000 antes da venida do Noso Señor Xesucristo; uns trinta séculos antes, máis ou menos –ano arriba, ano abaixo– para ser máis inexactos, que a inexactitude é a nosa tradición. Pois ben: o ano seguinte (o 2999 A.C aproximadamente e sen aproximación, tampouco me faghan moito caso) chegou o Primeiro Rock in Cambre da Historia. Romanos non, pero triceratopos había para aburrir. Os primeiros dinosaurios do rock. Non sei: bestas como os Emerson-Lake-and-Palmerodontos, King-Crimsondáctilos, Arrecarallovintenoverráptors e Queenosauros. E todo isto foi porque os primeiros venideros de Cambre –o que vén sendo todo dios, dito sea de paso– cheghamos con guitarras eléctricas e moitas ghanas de facer espolio para espantar as bestas esas do carallo. Non foi doado, non ho! Pero algo se fixo.
De feito, mentres os deuses da bisbarra andaban a apampar polo Mesón do Vento, nós, a xente do espolio, traballábamos exportando individuos de moita valía. Por exemplo, embarcamos a Pepiño Marxaliño e Leonciño Fendereito cara a América para ver que carallo mandaban de volta. E fixérono ben: o que cheghou tempo despois foron uns amplificadores da hostia e con nomes ben americanos: Marshall e Fender. A extinción das bestas spielberguianas cámbricas e jurásicas e dos deuses apampanantes do Mesón do Vento foi cousa de pouco traballo. Foi tal o espolio que en Cambre só ficamos nós. Tempo máis tarde cheghou unha igrexa románica, pero como nós somos máis de rock gótico, neno, pouco importaba a cuestión.
No primeiro rock in Cambre fixo o seu debut un rapás de Mississippi, ghuapiño el, un tal Elvis The Pelvis (nada que ver co vis-a-vis de Cristina de Borbón e Iñaki Urdangarín no cárcere, nin co bis dos concertos). Foi todo un espolio de carallo: os triceratopos saíron polo Mero pra baixo e fundaron o faro de Mera. Moi recoñecido isto non está, pero é ben certo, porque ben que o vin e ben que o sei como venidero que son.
Texto publicado no Caderno de Verán do semanario Sermos Galiza número 305, que podes ler na nosa loxa.
