O gasto farmacéutico, disparado; o sistema sanitario, no aire

O gasto en medicamentos e produtos sanitarios de hospitais e farmacias supón 38% do gasto sanitario público total. En 2024 experimentou un aumento do 15,3% na súa cifra de negocios con respecto ao mesmo mes de 2023. A industria farmacéutica obtivo unhas ganancias de 78.000 millóns de euros en vendas en 2022. Este incremento ten diferentes explicacións, como o envellecemento da poboación, a mala prescrición inducida e o prezo dos novos fármacos, pero, sobre todo, esta relacionado coa corrupción de profesionais polos laboratorios farmacéuticos para que prescriban máis e os medicamentos máis caros. En 2022, 2.789 profesionais sanitarios recibiron cantidades superiores a 5.000 euros dos laboratorios. Os 18 principais laboratorios farmacéuticos pagan a profesionais sanitarios para que prescriban os medicamentos que máis lles interesan a conta do sistema público. Os laboratorios repartiron 103 millóns de euros entre máis de 90.000 profesionais sanitarios (en Galicia arredor de 28 millóns de euros para 9.785 facultativos) pagándolles congresos, ceas, viaxes, ou servizos realizados. Como o salario medio dun profesional medico é de 3.122 euros, os 103 millóns de euros destinados polos laboratorios supoñen 33.333 pagas anuais, igual ao salario anual de 2.750 profesionais sanitarios a repartir de maneira moi selectiva. Os 18 principais laboratorios pagan a profesionais sanitarios para que prescriban os medicamentos que máis lles interesan a conta do sistema público Os laboratorios concentran o seu interese en que se prescriban determinadas especialidades como oncoloxía médica, hematoloxía, dermatoloxía e reumatoloxía, que representan tan só 6% de todas as especialidades. Non é casualidade que 18,5% do gasto farmacéutico hospitalario sexa para oncoloxía e 11,5% en hematoloxía, e que o investimento das multinacionais farmacéuticas en pagar a profesionais para influír en líderes de opinión de oncoloxía e hematoloxía sexa tamén de 18,6% e o 11,6%, respectivamente. Estas tres especialidades reciben máis de 15.000 euros das multinacionais farmacéuticas por prescribir e apoiar a prescrición e implantación destes medicamentos. A rede de profesionais "engraxados" con diñeiro é mais nutrida en Catalunya, Valencia, Madrid, Galicia, Andalucía, a cornixa cantábrica e as principais illas. Non todos recibiron os mesmos pagos dos laboratorios: 2.789 (3%) médicos líderes de opinión recibiron mais da 5.000 euros anuais; 11.500, entre 1.500 e 3.000 euros; 74.000 profesionais (80%) recibiron menos de 1.500 euros; 36.000, entre 500 e 1.500 euros; 20.500, entre 250 e 500 euros, e 17.500, menos de 250 euros. O elevado prezo dos novos medicamentos, fíxano os laboratorios (e autorízao o Ministerio de Sanidade, e malia que non achegan información sobre o custo na súa investigación e fabricación, moitos casos multiplican por dez o gasto real), o que supón un gran risco para a sustentabilidade económica do sistema sanitario público, estatal e galego. A pesar dos enormes custos nas últimas novidades dos novos medicamentos contra o cancro non se observa melloran na mortalidade destes pacientes. Entre as novidades dos últimos anos, apenas 5% achegan unha mellora real respecto aos medicamentos existentes. A situación en Galicia é moi preocupante dado que ocupamos o cuarto lugar na lista de comunidades autónomas en gasto farmacéutico, con 306,2 euros por habitante, un 25% superior á media do Estado (228,5). Galicia, a segunda na suba de prezos A pobreza eleva o gasto farmacéutico: os colectivos vulnerables toman máis medicinas, o consumo de fármacos sobe nun ano un 11% entre os galegos con menos recursos. As clases baixas teñen peor saúde: dieta deficiente, menos calidade de vida e traballos máis duros. O gasto farmacéutico hospitalario segue crecendo ano tras ano. Ata novembro do 2023, o gasto foi de 8.692.348 euros, cunha taxa de variación interanual de 9,6% con respecto ao mesmo mes de 2022. Este gasto farmacéutico hospitalario é unha disparate e sinala a necesidade de potenciar a utilización de xenéricos ou biosimilares (máis baratos e de igual calidade), realizar compras agregadas por parte de todas as comunidades (centrais de compras que abaratarían os prezos) e regular estritamente os conflitos de interese entre profesionais sanitarios e a industria farmacéutica para evitar a corrupción e a compra de vontades do persoal médico polos laboratorios. O Ministerio de Sanidade debería esixir aos profesionais que declaren todos os intereses e facelos públicos.