revolta

Mañá é o 35 aniversario dun feito que mudou a traxectoria dunha localidade, un antes e un despois no seu futuro como vila. O 4 de agosto de 1989, unha parte da veciñanza de Allariz reúnese en asemblea para pedir un pleno co Goberno local e solucionar certos problemas que sumían a vila na decadencia absoluta. Ante a negativa do partido gobernante, a veciñanza fechouse na Casa do Concello, buscando así un rexurdimento das súas propias cinsas.

O 22 de xullo de 1892, Pontevedra revolveuse nunha protesta que pasou á historia. O conflito enmarcouse na vaga de mobilizacións que percorreu as comarcas galegas ao longo dese ano. A acción dos activistas anarquistas, republicanos e socialistas, nunha situación social e economicamente explosiva, botaran o resto.

A Pobra do Brollón prepárase para reavivar o seu pasado rebelde

"En Madrid existía a convicción de que todo o Reino da Galiza se atopaba alborotado e sublevado e que os motíns se estendían a todo o país", relata Jesús de Juana López.

Os sucesos de Sobredo convertéronse nun símbolo da dignidade labrega na Galiza

Rubén C. Lois-González é catedrático da Universidade de Santiago de Compostela.

28 de novembro de 1922 eran asasinados en Sobredo (Tui) dous labregos e unha labrega no marco das protestas campesiñas contra o sistema foral e o réxime da I Restauración. 100 anos despois, o Instituto de Estudos Agrarios Mártires de Sobredo rende homenaxe ás vítimas daquel masacre executado pola Garda Civil e lembra un capítulo decisivo da rebeldía galega nas décadas iniciais do século XX.

Hai 112 anos, falamos de 26 de novembro de 1910, finaba en Noia, a consecuencia das feridas provocadas polas balas da Garda Civil,  Consuelo Queiro Gómez, unha moza de 16 anos que dous días antes participara nunhas protestas contra o imposto de consumos.

Terceiro día de ocupación dos seguidores de al Sadr.

18 de xullo de 1870 as forzas da orde deron por derrotada a revolta da Estrada. Após 13 días de loita, efectivos da Garda Civil e do Exército reducían ao último núcleo rebelde resistente na parroquia de Berres. A loita do republicanismo federal con ligazóns internacionalistas continuaba.

 

As persoas manifestantes exixen a dimisión do presidente en funcións.

Os manifestantes ocuparán a residencia do mandatario até a renuncia.

O presidente apenas apareceu desde o comezo das protestas.

A comarca de Valdeorras viviu nunha insubmisión permanente contra o Estado nos anos finais do século XIX e nos iniciais do XX. O deterioro das condicións materiais de existencia, a lesiva política fiscal do Estado e o recurso á Garda Civil e ao exército para responder ás demandas da poboación criaron as condicións para unha situación social explosiva.

 

 

Nas primeiras semanas de setembro de 1886, a comarca coruñesa será testemuña dunhas importantes protestas. Esporeada pola forte crise económica e unha política fiscal inxusta a cidadanía tomou as rúas, ergueu barricadas, queimou os símbolos da tiranía, enfrontouse á forza pública e morreu.  Xosé Vidal e Ramón González finaron no marco dunhas protestas que deixaron ducias de feridas.

O 23 de agosto de 1892 a veciñanza de Cervo revólvese contra a concesión da xestión do cobro do imposto de consumos que implicaba unha suba significativa na contía do mesmo. O conflito, que rematará coa morte dalgún veciño e varios feridos, enmárcase na vaga de protestas no conxunto das comarcas galegas ao longo dese ano, nun contexto de fonda crise económica, debilidade do réxime e de grande axitación dos cadros socialistas e republicanos.

O 22 de xullo de 1892 leiteiras e regateiras do mercado de Pontevedra revólvense contra unha nova alza do imposto de consumos, negándose ao pago dos mesmos e impedindo o aceso a cidade. O conflito, que rematará coa morte dun home setenta anos e con varios feridos, enmárcase na vaga de protestos que percorre as comarcas galegas ao longo dese ano. A acción dos activistas republicanos e socialistas, nunha situación social e economicamente  explosiva, será fundamental.