Brasil

Novas evidencias respecto do proceso penal que rematou coa condena ao ex presidente brasileiro Lula da Silva animan a un amplo sector da esquerda do país a esixir un novo xuízo que respecte todas as garantías do procesado. Este rearme da oposición a Bolsonaro coincide ademais cun momento no que o seu liderado está cuestionado polas liortas internas. Eis un extracto da análise, publicada no número 353 do semanario en papel Sermos Galiza.

É um dos mitos da Música Popular Brasileira (MPB). Tropicalista de primeira hora, depois exilado em Londres, entusiasta das músicas da diáspora africana que foi incorporando á sua muito extensa obra discográfica, Gilberto Gil (Bahia, 1942) segue activo. O 16 de julho estará no Auditorio do Mar de Vigo para defender a sua última gravação, Ok ok ok (2018) e repasar algumas faixas já lendárias do seu repertório. Responde às perguntas de Sermos Galiza via correio electrónico.

En Se calhar não é o tempo o que importa, a poeta Eli Ríos (Londres, 1976) afonda na investigación formal que iniciara en Culpable (Xerais, 2017). O poema estala e incorpora todo tipo de materiais, os ritmos desfigúranse, hai onirismo e ataques frontais ás escravitudes da vida cotiá. É, ademais, un dos últimos títulos de Urutau, recente e activa editora galego brasileira cuxa sección na Galiza dirixe Wladimir Vaz.

Nas costas carga algúns dos máis importantes discos da música popular brasileira. Nado á escena no período tropicalista, aquela festa de canibalismo pop e rebeldía política que deu no seu exilio, Gilberto Gil  transitou despois polas sonoridades das diásporas africanas: soul, reggae, disco, afrobeat. Sempre cun aquel mestizo. Este 16 de xullo ofrecerá o seu único concerto galego en Vigo.

Após cinco meses de presidencia de Jair Bolsonaro, as interrogantes e as contradicións do goberno brasileiro non deixan de medrar. Tampouco o fan as súas tensións internas. Paralelamente, a oposición e a esquerda teñen decidido reaccionar a través da mobilización social: avecíñanse uns meses quentes nas rúas do xigante suramericano. Eis un extracto da análise publicada no número 348 do semanario Sermos Galiza en papel.

O poeta que publicou hai 41 anos Silencios e conversas de inverno -primeiro elo dunha longa cadea de títulos-, activista cultural e social, figura inevitábel da literatura contemporánea, recibe a vindeira semana a medalla de mérito artístico Alberto Nepomuceno da Universidade Estadual do Ceará do Brasil. “Sinto que é un recoñecemento á miña xeración”, di Cesáreo Sánchez Iglesias a Sermos Galiza, “e acéptoo con todo o pudor e toda a sincera humildade”.