pobreza

Catro de cada dez fogares non se permitiron ningún gasto extra nos meses de verán, incluíndo vacacións ou viaxes.

Fronte ao bombardeo mediático, voces especializadas en dereito á vivenda apuntan a que a okupación responde máis a unha burbulla comunicativa que a un problema social. Nós Diario analiza a realidade deste  fenómeno na Galiza.

Segundo recolle a Rede Europea Contra a Pobreza nun informe. A entidade pide aumentar a contía e cobertura do Ingreso Mínimo Vital.

Critica a forma en que os Gobernos apostaron polo crecemento económico para sacar as persoas da pobreza e que a Axenda 2030 se basea "demasiado" nunha liña de pobreza moi baixa, estabelecida polo Banco Mundial.

Empeora a situación económica segundo os últimos datos do Instituto Galego de Estatística (IGE).

En 2018, 128.000 galegas e galegos atopábanse en situación de pobreza severa e a COVID-19 disparou as axudas de emerxencia. A axuda estatal sería compatíbel coa Renda de Inserción Social da Galiza, a RISGA, se a Xunta da Galiza muda a normativa.

A prestación aprobada polo Goberno español pretende chegar a 850.000 fogares, un 16% deles monoparentais (que nun 90% están encabezados por unha muller).

Coa chegada da pandemia, traballadoras sociais municipais, ONG e entidades do terceiro sector multiplicaron esforzos ante as chamadas de axuda solicitan alimentos ou recursos para o aluger. "A demanda nos servizos sociais triplicouse neste tempo e pensamos que isto é só o inicio", apunta Ana Rodríguez, vogal do Colexio Profesional de Traballo Social da Galiza. 

Durante o estado de alarma e nun contexto de emerxencia sanitaria varias medidas puxeron o foco na vulnerabilidade das persoas en risco de exclusión social. Porén, as medidas levadas a cabo polas Administracións son de difícil acceso para os colectivos máis invisibilizados, como as vítimas de trata. "Reciben chamadas dos prostituidores explicándolles que van pagar, que non se preocupen porque se atopan ben de saúde", denuncia Ana Barba Núñez, voceira da Rede Galega contra a Trata.

Unha ducia de colectivos e organizacións galegas do ámbito social impulsan unha campaña para reclamar a posta en marcha dunha renda básica que, fronte a instrumentos como a Risga, sexa capaz de prover dunhas mínimas condicións materiais que garantan unha vida digna, para afrontar as consecuencias socioeconómicas que a crise sanitaria está a traer en forma de despedimentos, ERTE e máis precariedade. 

 

 

A medida rexe para algúns dos Estados máis pobres e vulnerábeis, aínda que só se cingue á débeda contraída co Fondo Monetario Internacional e non a toda a débeda externa con outros países.

Sumaríanse ás 3.400 millóns de persoas que subsistían con menos de 5,5 dólares ao día en 2018, o que suporía que máis da metade da poboación mundial viviría na indixencia.

Philip Alston, relator especial das Nacións Unidas sobre extrema pobreza e dereitos humanos, alarma das altas taxas de pobreza no Estado español.

A coñecida como "emerxencia climática" capitalizou o debate en Davos dentro dun amplo abano de temas centrados en "salvar o capitalismo". Queda por ver se foi así por unha cuestión filantrópica ou porque o quecemento global comeza a pasar factura nos petos dos poderosos. 

1% da poboación mundial posúe máis do dobre da riqueza con que contan 6.900 millóns de persoas. Co gallo do inicio do Foro Mundial de Davos, a ONG internacional Oxfam fixo público o seu informe anual. O Fondo Monetario Internacional e o Banco Mundial, din, teñen boa culpa deste "sistema económico errado e sexista".

O colectivo colocou bonecos polas rúas da cidade, con mensaxes reivindicativas que retratan a situación das persoas en risco de exclusión.

 

Alberto Fernández, da man de Cristina Fernández, asume esta terza feira, 10 de decembro, a Presidencia arxentina.

O presidente electo, Alberto Fernández, e a directora xerente do organismo internacional, Kristalina Georgieva, mantiveron esta terza feira, 19 de novembro, unha conversa telefónica.

23% da poboación que reside na Galiza atopouse en 2018 en risco de pobreza, unha cifra que revela que case un cuarto dos habitantes do noso territorio, máis de 621.000 persoas, sufriron estas circunstancias o pasado ano. Daniel Bóveda, vicepresidente de EAPN-Galiza, explica a Sermos Galiza que un dos maiores problemas que están a ter para atallar a problemática da pobreza na Galiza ten que ver cunha excesiva burocracia do sistema.