entrevista

A Feliz Idade (Kalandraka, 2019) da poeta Olga Novo (Vilarmao, A Pobra do Brollón, 1975) é a da creación. A da creación humana e a da creación poética. Salmo vitalista e pregaria pola liberdade, composicións que cantan á materia e cantan á memoria, salutación aos outros, funde poesía e amor. “como o útero me medra / ata alcanzar a dimensión exacta / da poesía”, escribe en Premontaña. “Que toda herdanza sexa a do amor e non a propiedade”, afirma na Carta limiar que endereza á filla acabada de nacer. Novo explica a Sermos Galiza o contexto e as forzas que operan no seu quinto libro de poemas. Eis un extracto da entrevista publicada no semanario en papel.

Catedrática na área de Filoloxías Galega e Portuguesa da Universidade de Santiago de Compostela, Rosario Álvarez (Pontevedra, 1952) é presidenta do Consello da Cultura Galega desde 2018. Entrevistámola nun momento en que o órgano de carácter asesor e consultivo conta cunha ampla programación de actividades, como a organizada ao redor da divulgación científica, a da vespa velutina ou a da produción de sal na costa da Guarda e Viana do Castelo. Eis un extracto da conversa, publicada no número 342 de Sermos Galiza.

José María “Chato” Galante, torturado nos últimos anos do franquismo, visitou Galiza na procura de tender pontes co movemento memorialístico galego e lograr que se sume á CeAQUA, a coordinadora estatal de apoio á querela arxentina contra os crimes do franquismo. Na visita estivo acompañado por Miguel Ángel Gómez, “Gus”, que acaba de lograr que a titular do xulgado 49 de Praza de Castilla, de Madrid, incoe dilixencias por “presuntos delitos de lesa humanidade” contra varios policías da ditadura, entre eles Antonio González Pacheco, “Billy el Niño”, que someteu a torturas a ambos. Eis un extracto da entrevista publicada no número 341 de Sermos Galiza.

Mónica Andrade é profesora da Escola de Artes e Oficios de Vigo. Vive en Tirán (Moaña), na outra beira da ría. Un día de novembro falta á cita para xantar co seu pai, un coñecido cirurxián, e este decide denunciar a ausencia. O inspector Leo Caldas e o seu axudante Rafael Estévez entran en acción. Eis o disparador de O último barco (Galaxia, 2019), o esperadísimo regreso de Domingo Villar (Vigo, 1971), un “policial canónico” -nas súas palabras- que, en case 800 páxinas, explora “as relacións paterno e materno filiais, a soidade, a compaixón”. Pasaron dez anos desde que publicou A praia dos afogados (Galaxia, 2009), a obra que o catapultou ao olimpo dos best seller en galego. “Os libros están cando están e non cando un quere que estean”, di. Publicamos un extracto da entrevista, que saíu no número 339 do semanario en papel Sermos Galiza.

Xulio Carballo (A Coruña, 1978) é licenciado en Filoloxía galega e Teoría da literatura comparada. Doutor en Estudos lingüísticos e literarios de galego e portugués, vén de publicar Os pioneiros da banda deseñada galega 1971-1979 (Xerais, 2019), obra que bebe da súa tese. Conversamos con Carballo, que cada mes publica no semanario Sermos Galiza unha columna sobre a actualidade da banda deseñada galega, sobre o pasado, o presente e o futuro do cómic. Eis un extracto da entrevista publicada no número 337 de Sermos Galiza.

Seis discos tardou Xosé Manuel Budiño (Moaña, 1969) en chegar a Fulgor. Aquel gaiteiro que impresionara a comunidade folk coa súa habelencia instrumental e a súa capacidade para a composición en Paralaia (1997), o seu debut, é agora líder e vocalista dunha banda que percorre sonoridades pop e rock cun ángulos indies. Cita Narf, Radiohead ou Cream e ao tempo admite a importancia da aprendizaxe tradicional mesmo para este, o seu novo proxecto. Publicado da man do mecenado cultural das adegas Ponte da Boga, Fulgor estréase nos escenarios o vindeiro 15 de marzo na Sala Capitol de Compostela. A Budiño acompañarano sobre as táboas Brais Morán ás guitarras, Fran Sanz no baixo, Álex Salgueiro nos teclados e Ton Risco na batería. Eis un extracto da entrevista publicada no número 336 de Sermos Galiza.

Na Galiza os entroidos, algún deles declarados festa de interese nacional e internacional, enfróntanse á masificación turística após recuperaren formas que se perderan na posguerra e no franquismo. Federico Cocho, autor de O carnaval en Galicia, e de A festa do Entroido, entre outros, refírese á problemática nesta entrevista. Eis un extracto da entrevista publicada no número 336 de Sermos Galiza.

Ademais de novela, Inma López Silva (Compostela, 1978) practica unha sorte particular de ensaio: a medio camiño entre a análise crítica, a literatura memorialística e o texto de intervención. Chámame señora, pero trátame coma a un señor (Galaxia, 2019), a súa última obra, subtítulase Memoria persoal do machismo na cultura. “As escritoras podemos escribir un relato distinto. Debemos facelo”, afirma, “porque a literatura pode ofrecer alternativas a esta realidade que parece natural e inamovíbel, pero pode cambiar”. Eis un extracto da conversa publicada no número 334 de Sermos Galiza.