galego

Dentro das peculiares condicións nas que se desenvolve a escrita teatral na nosa lingua, é de loubar a vizosidade da produción dramática orientada ao público máis novo, que nos últimos anos nos deixou obras emblemáticas, ás veces co valor de rachar ou cuestionar algúns marcos. 

O coronavirus não foi elaborado por Bill Gates para enxertar-nos com um chip no cérebro nem fugiu de um laboratório chinês ou estadounidense onde foi criado como arma bacteriológica. 

Uralita preséntanos varios retos. O primeiro ten que ver co xénero. É este un texto lírico? Segundo a editorial e María Lado, si. 

A última achega de Carlos Lema á poesía tivo a mala fortuna de estrearse en marzo deste ano, días antes de que a pandemia confinase a poboación e reconfigurase unha boa parte da actividade cultural e literaria. 

Lembro ler a fábula bem pequeninha e ficar chocada. Eu nunca cantei nem toquei instrumento, mas já daquela me parecia importante o labor da carricanta. 

Non é a primeira vez que Ramón D. Veiga aproveita as festividades propias para ofrecer unha historia ao público máis novo. Trátase dunha estratexia ben loábel, xa que, se é doado atopar referentes para celebracións máis ou menos comúns á cultura occidental, como pode ser o Nadal, o certo é que a continuidade das festas propias e as formas específicas doutras dependen tamén da transmisión que poidamos facer ás xeracións máis novas. 

Unha das primeiras cousas que me viñeron á cabeza ao ler a obra de Berta Dávila O derradeiro libro de Emma Olsen foi a do seu perfecto encaixe nunha novela gráfica.

Gañadora da II edición do Premio Vilar Ponte de novela, esta peza é unha das primeiras incursións de Natalia Carou na narrativa orientada a público adulto.

Hai poemarios que recenden, outros coruscan. Hainos que poñen cor e hainos que convidan a degustalos. Tamén os hai que feren. Este Álbum da cuarta dimensión soa.

Os últimos anos foron un estalido na produción de Arancha Nogueira, case unha decena de obras de poesía, entre plaquettes e libros que a configuran como unha das autoras máis prolíficas do panorama. 

Cerca de dez anos houvo que aguardar desde a publicaçom de Lois Pereiro. Breve encontro, de Jacobo Fernández Serrano, para que pudéssemos voltar a ver o homenageado no Dia das Letras Galegas plasmado numha banda desenhada.

Preténdese da poesía moitas veces un compromiso profundo e unívoco coa verdade. Trátase, en realidade, dun tópico que se desprende da súa concepción como expresión íntima, vinculada á experiencia persoal.

Alison Bechdel (Lock Haven, Pensilvania, 1960) obtivo en 2006, coa publicación de Fun Home: a family tragicomic, un abondoso numero de prestixiosos galardóns que lle darían, de vez, o recoñecemento internacional como autora de banda deseñada. 

Cando Pero Vaz Caminha escribe ao rei de Portugal no ano 1500 para narrarlle a descuberta dunha nova terra, refire como no primeiro contacto entre indíxenas e portugueses se crea un clima de festa ao son dunha "gaita de fole". 

Sempre pensei que um dos públicos leitores mais complicados para uma autora são as crianças que já sabem ler e que ainda não leem textos grandes. 

O poeta Manuel María foi e é admirado por moitas persoas que sorprendentemente o que máis valoran da súa figura non é precisamente a súa mellor poesía.

Houbo un tempo no que a resposta a "Que queres ser de maior?" non incluía expresións como youtuber. E, porén, as persoas con crianzas na familia levamos uns anos afeitas a que esa sexa unha das súas perspectivas de futuro, para sorpresa dos parentes máis veteranos que ás veces nin saben de que están a falar. 

 que rodea unha publicación, sexa ou non literatura, ten a súa importancia. 

Con guión de José Carlos Fernandes e deseño de Roberto Gomes, a obra portuguesa Mar de Aral proclamouse no pasado ano como a gañadora dos Premios Nacionais de Banda Desenhada ao recibir os galardóns de mellor obra e mellor argumento, sendo ademais finalista ao mellor deseño.

Os procesos migratorios foron sempre un dos tópicos sobre a identidade galega, cantados moitas veces nesa épica contemporánea que é a narrativa, dunha forma que resaltaba o esforzo ou as aventuras dos individuos que os acometeron.