patrimonio

A cronoloxía e distribución dos petróglifos é complexa pero, para comezar, cómpre preguntarse que son estes gravados. Unha primeira achega é a definición etimolóxica que xorde dos termos gregos petros (pedra) e glyphein (tallar), que dá orixe ao francés pétroglyphe. Con esta denominación refírense as tatuaxes prehistóricas nas rochas, normalmente graníticas, unha representación gráfica e simbólica ao ar libre, previa á aparición da escritura. Identificalos e catalogalos supón unha dificultade engadida por mor do seu descoñecemento e situación xeográfica, así como polo desinterese das Administracións, que deixan estes labores en mans de asociacións e colectivos. Malia todo, a Galiza é un dos lugares de Europa onde máis se concentran.

O alcalde do municipio no que está situado o pazo, Benito Portela, sostén que "vai na dirección errada, tanto no fondo como na forma".

Tres xeracións levou recuperar o pazo de Meirás da impunidade que durante oito décadas ostentou o franquismo e os seus herdeiros e solventar así unha longa anomalía democrática. Desde onte, a que foi residencia de verán do ditador en Sada convértese, de novo, nun ben público. 

O pazo de Meirás acolle esta mañá o acto de entrega da propiedade ao Estado por parte da familia Franco, dona do inmóbel mediante unha fraude e desposuída deste conxunto patrimonial, o pasado mes de setembro, en virtude dunha sentenza. Con ela féchanse oito décadas de impunidade para o ditador e a súa descendencia, que malia acceder á devolución provisional do pazo ten recorrida esa resolución xudicial no derradeiro intento de manter uns bens que foron espoliados ao pobo de Sada coa chegada da Ditadura e cuxa devolución ao público nunca deixou de ser unha reivindicación social.  

Danos na pedra do recinto.

A Xunta destaca esta construción como o conxunto barroco “máis valioso” da Galiza. Coa súa consideración de Ben de Interese Cultural garántese a súa conservación.

Técnicos de Medio Ambiente visitaron a zona para avaliar actuacións

Os centros recolleron centos de imaxes nunha actividade pedagóxica que culmina co outorgamento dos premios este 16 de novembro no Día Internacional do Patrimonio Mundial.

Hoxe ten lugar o Día do Patrimonio. Moitos colectivos e organizacións aproveitan a data para propor reflexións ou actividades arredor deses tesouros vivos dos que moitas veces non somos conscientes. Este ano, a data vén marcada pola virtualidade na divulgación que fará a Rede do Patrimonio Cultural, mais tamén polo anuncio dun proxecto moi ambicioso do Consello da Cultura Galega. Descubre de que se trata!

O xacemento foi declarado BIC o pasado ano e acaba de ser obxecto dunha intervención arqueolóxica.

A comisión de Patrimonio permitirá que os estabelecementos hostaleiros instalen pantallas e calefactores na cidade vella para paliar as perdas derivadas das restricións pola pandemia.

A Asociación para a Defensa do Patrimonio Galego informa do achado dun lagar rupestre na Golpilleira, entre os concellos de Ourense, Amoeiro e Punxín.

O xeógrafo Xosé M. Santos sostén que este concepto negativo trata de maneira superficial e culpabilizadora as problemáticas que di sinalar e convida a deixar de empregalo nos debates sobre o territorio. En tanto, o profesor de Bioloxía Pablo Ramil sostén que abarca o "exemplo dunha paisaxe mal xestionada e serve para achegar unha explicación menos técnica ao público".

O convenio asinado entre a Deputación de Pontevedra e o CSIC inclúe a investigación dos castros de Bendoiro, Castrolandín e Montaz.

O pasado 28 de setembro iniciouse en Xove a escavación do xacemento de San Tirso de Portocelo, durante tres semanas, as sondaxes realizadas por Cado Arqueoloxía sacaron á luz unha necrópole altomedieval e varias vivendas castrexas galaico romanas. Indagamos sobre a importancia dos achados e a continuidade das escavacións da man de David Fernández Abella, encargado da dirección do proxecto. 

A pesar de que o patrimonio cultural que presenta a Galiza é rico en todas as súas vertentes, son moitos os templos, as igrexas, os mosteiros esparexidos por todo o territorio galego que amosan un estado ruinoso, mostra dun desleixo por parte da Administración. Un exemplo desta falta de protección é o da igrexa parroquial de San Paio de Loeda, no Concello de Piñor de Cea.  

“Os participantes na carreira ‘pisotearon’ as estruturas do xacemento castrexo, con total normalidade e impunidade”, denuncian.

As xornadas en liña 'Arquivos, mulleres e tradición', do Consello da Cultura Galega coa coordinación Xulia Feixóo, poñen o foco no traballo contemporáneo, desde diversas ópticas, cos materiais legados por mulleres, protagonistas con frecuencia invisíbeis dos procesos de transimisión e conservación do patrimonio inmaterial.

O deputado Luís Bará (BNG) conseguiu o apoio de todo o Parlamento para facer unha fronte común que permita a recuperación das estatuas de Xeremías/Abraham e Ezequiel/Isaac, obras do Mestre Mateo espoliadas pola ditadura e en mans da familia Franco.