Descolonizar Galiza

Palestina, o Sahara, Donbas, os países do Sahel, Haití e moitos outros pobos do mundo atópanse hoxe, unha vez máis, nun conflito pola supervivencia. Ocupacións militares, intervencionismo occidental, extractivismo dos seus recursos e destrución das súas culturas e territorios. O imperialismo avanza nunha nova fase expansiva ante a crise xeopolítica de Estados Unidos e das potencias vasalas. O exterminio da poboación civil en Gaza está a producirse perante a pasividade de Occidente. Un xenocidio perpetrado polo Estado de Israel co apoio de Estados Unidos e a Unión Europea. Pero tamén o conflito militar na fronteira oriental de Europa é unha estratexia expansionista de Estados Unidos que utiliza os países membros da OTAN como o seu campo de batalla no conflito xeopolítico e xeoeconómico con Rusia e China. O capitalismo en crise sempre foi a forma máis violenta e destrutiva de expansionismo colonial. Os intereses estadounidenses no norte de África impulsan o seu apoio a monarquía autoritaria de Marrocos, que utiliza armamento e apoio diplomático estadounidense e sionista para ocupar e destruír o Sahara Occidental. Pero todas estas guerras imperialistas de destrución territorial, destrución cultural, extractivismo económico e desprazamento demográfico forzoso non só teñen lugar en Palestina, no Sahara, senón que hai un eco desta guerra colonial que ten lugar dentro de Europa, nas súas periferias. Durante séculos, as nacións oprimidas das marxes de Europa, como Galiza, Andalucía, Irlanda, Grecia, Italia, foron o laboratorio das políticas do neoliberalismo e do colonialismo económico e cultural. Durante a última década vimos como a crise do capitalismo de 2008 intensificou as políticas coloniais dentro de Europa. Reconversión económica cara a un turismo depredador, evacuación demográfica de poboación dos territorios do interior ás periferias metropolitanas, expulsión de poboación ás grandes cidades europeas como exército de reserva de man de obra empobrecida, destrución lingüística e cultural desde as institucións do Estado con políticas mediáticas, editoriais e televisivas de forte impacto a través da lingua e cultura dominante. Debemos pensar os procesos de construción nacional e liberación social desde unha perspectiva global Por tanto, debemos pensar os procesos de construción nacional e liberación social desde unha perspectiva global, desde unha encrucillada mundial que enfronta aos pobos do mundo contra o colonialismo capitalista que segue acumulando riqueza en base á destrución de territorios e culturas. A descolonización, un proceso imprescindíbel A descolonización non é só un problema dos pobos que son invadidos militarmente, ou que sofren xenocidios en tempo real. A descolonización é a tarefa máis inmediata de todas as nacións que queren vivir en sociedades democráticas con xustiza social. Por tanto, para as nacións oprimidas de Europa Occidental, a descolonización é unha tarefa política de primeira orde. Acabar co colonialismo que afecta as nosas nacións, que sufrimos como nacións explotadas dentro de Europa. Pero tamén revelarnos contra o colonialismo que Europa exerce sobre outros pobos do Sur global. Esa é a dialéctica da colonialidade. Deixar de exercer o colonialismo, para deixar de sufrir o colonialismo. Diso van falar esta semana unha serie de intelectuais e activistas o martes 25, mércores 26 e xoves 27 na I Escola Decolonial Galega. Baixo o título "Descolonización e soberanía: Corpo, territorio e nación" profundaremos na relación que debe darse entre un proceso de liberación nacional dentro de Europa e os procesos de loita contra o imperialismo que se dan en todo o mundo. Non só relacións políticas, senón tamén aprendizaxes en ámbitos como o feminismo, as loitas pola defensa do territorio, a cultura, a historia, o coñecemento científico, a filosofía dos pobos e outros aspectos onde o diálogo antiimperialista é fundamental. Acabarmos con todas as formas de dominación Descolonizar Galiza non é só liberala de todas as formas de opresión que sofre como nación oprimida no estado español, é tamén profundar na conciencia e a necesidade de transformar Europa, e acabar desde dentro co monstro neoliberal e capitalista que desde hai 500 anos, oprime e explota os corpos, territorios e nacións do sur global. Como dixo o deputado peruano Atahuapa Yupanqui nas Cortes de Cádiz de 1812, un pobo que oprime nunca pode ser libre. Nós, os membros das nacións oprimidas dentro de Europa, hoxe retomamos as palabras do indio Yupanqui, para ser nacións libres, primeiro debemos acabar con todas as formas de dominación exercidas no noso nome. Galiza será ceibe, e Palestina vencerá, ese é o obxectivo de Descolonizar Galiza, da descolonización do mundo.