En Galiza aumentou nun 24% o número de persoas que abandonaron os seus postos de traballo para dedicarse ao coidado de familiares con dependencia ou con diversidade funcional.
O sindicato nacionalista considera “electoralista” a proposta da Xunta de incrementar a contía das libranzas para a atención a persoas dependentes. Sinala que esta estratexia responsabiliza as mulleres dos coidados.
O avellentamento da poboación é unha das características socioeconómicas máis relevantes e preocupantes para o país. En ningún outro territorio do Estado, exceptuando as dúas Castelas –aínda que non chega aos niveis que marcan os indicadores galegos–, existe máis poboación maior de 65 anos e, aínda máis, cunha perspectiva de seguir medrando na vindeira década. Con motivo da campaña que vén de iniciar a CIG para reclamarlle á Xunta melloras na atención á dependencia, poñemos o foco na falta de residencias públicas. Eis un extracto da reportaxe que publicamos no número 327 de Sermos Galiza.
Pode un goberno en funcións tomar unha decisión como a da prórroga por 60 anos da presenza de Ence na Ría de Pontevedra?
Analizamos as contas entre a Galiza e o Estado español.
A Consellaría de Traballo e Benestar non cobre as vacacións do persoal de atención de directa e fai contratos en precario para o persoal das listaxes de substitución. Esta é a principal denuncia que fai a CIG en relación ás condicións de traballo nos centros dependentes de Benestar, onde escasean cueiros, toallas e mesmo sabas.
Segundo a EPA do 2º semestre, a povoación ocupada medrou na Galiza en 18.400 persoas con respecto ao mesmo período de 2014.
Dise da cultura da autonomía que baleirou de contido o feito diferencial e esqueceu os conflitos de clase. Falamos con Manuel Bragado.
Unha das habilidades que o neoliberalismo desenvolveu con máis precisión, e que o presidente da Xunta mellor aplicou, foi a de intentar facernos crer que unha serie de conquistas sociais logradas nas derradeiras décadas entraban nesa relación de circunstancias que nos permitían vivir
n recorte masivo anunciado por envío postal en agosto pode afectar a máis de 40.000 persoas dependentes de Galiza. O presidente da Xunta, xustifícao.
O Parlamento do Estado aprobou en decembro do 2006 a chamada lei de Dependencia, orientada ao apoio das persoas con dependencia severa ou grande dependencia (graos II e III). Axiña comprobouse que nacía cun financiamento insuficiente que cargaba o custo da meirande parte dos novos servizos na Xunta, entón dirixida polo bipartito.
Os recortes están a provocar situacións de desatención nas persoas dependentes. O Colexio Oficial de Traballo Social de Galiza é tallante á hora de rexeitar “de pleno” os recortes sobre a dependencia.
O referendo catalán focalizou o debate da cuestión nacional no tema das balanzas fiscais entre o Estado español (EE) e as nacións negadas polas clases dominantes, xa que este é un dos principais eixos do confronto dialéctico, aínda que non o único.
Impulsada por 282 profesionais --un terzo do sector--, preséntase o Movemento Galego de Saúde Mental para rachar cun panorama onde o 30% das camas non se poden usar malia estaren baleiras namentres a atención está colapsada mesmo no servizo de urxencias.
CIG, CCOO e UXT afirman que o servizo 065 vai desaparecer o 28 deste mes por decisión do goberno galego, o que vai afectar a 5.000 usuari@s. Unha decisión que xa coñecen os 55 traballadores que prestan este servizo e a quen lles anunciaron os seus despedimentos.
R.P., que veu dar á Galiza fuxindo da súa parella ao se atopar en situación de violencia machista, vivíu os últimos cinco anos nun piso cuxo aluguer polo que pagaba 175€ en aplicación da Lei integral contra a violencia de xénero. O contrato expira a finais de xaneiro e a Xunta non ten intención de o renovar.
