fascismo

Foi un combate desigual pero cumpría dalo. A crónica está por facer pero nela aparecen dun lado a outro os mariñeiros galegos sempre situados na dirección correcta da historia. A súa contribución á loita contra o fascismo pagárona en sangue.

O semanario que estará dispoñíbel nos puntos de venda habituais e na nosa loxa en liña a partir deste sábado tamén alude á nova lei sobre a memoria histórica e o papel que pode ter na mudanza dalgúns espazos públicos. Igualmente, investiga o patrimonio etnográfico de vilas como Trabada.

Mentres na Galiza o trunfo dos militares sublevados en xullo de 1936 era un feito e daba comezo unha caza ao home, en Euskadi centos de paisanos galegos botábanse ás rúas para defender a legalidade republicana perante os golpistas. Aquí comeza a historia da loita dos galegos incorporados ao exército de Euskadi.

A guerra civil española impediu que o modesto equipo galego xogase na Segunda División.

Unha veciña deu a voz de alarma.

A loita contra o fascismo en Euskadi e Francia dun mariñeiro galego: Xerardo Lobeira.

Son 700 máis que no ano anterior.

A relación do franquismo coas identidades subestatais estivo marcada pola represión e a resistencia, mais tamén houbo un espazo para a convivencia. Porque existiron unha serie de actores que, sen deixar de seren franquistas, asumiron certa aceptación da diversidade, axudando a preparar o terreo para o rexionalismo conservador e o autonomismo da democracia. O historiador Xosé Manuel Núñez Seixas analiza o seu papel en Imperios e danzas. Poéticas da pluralidade territorial no fascismo español, co que vén de gañar o XX Premio Ramón Piñeiro.   

Coa presenza de futuros oficiais da armada española.