literatura

A Manuel Antonio; sempre no mar é un poema esquecido de Celso Emilio Ferreiro. Non se trata dun inédito, dado que se publicou o 24 de agosto de 1960 en La Noche, mais si descoñecido. Non aparece recollido na Poesía Galega Completa (Xerais, 2004) nin nos máis antigos tres tomos da Obra completa (Akal, 1978-1981). Exhumouno o crítico e ensaísta Xesús González Gómez.

Era 1994 e Europa entraba en fase histórica descoñecida. O esboroamento do bloque do leste modificábao todo. O poeta, en todo caso, decide contradicir o curso dos acontecementos e homenaxea Fidel Castro. Escribe unha pregaria polos labregos desposuídos de terra e casa -si, en 1994-. Lembra mods e rockers na súa mocidade. O poeta chámase Xosé Luís Méndez Ferrín e o libro, Estirpe. O Concello de Redondela reedítao 25 anos despois.

Os premios Xerais son agora tres. O Xerais de Novela, o Jules Verne de Literatura Xuvenil, e o Merlín de Literatura Infantil. Esta segunda feira, a editorial fixo públicos os lemas das dez obras finalistas.

“Indómita”, “rebelde”, “perversa”, “insolente” son algúns dos adxectivos escollidos pola prensa portuguesa para retratar a escritora Agustina Bessa-Luís, vulto ineludíbel da literatura do país que morreu esta segunda feira, 3 de xuño en Porto, aos 96 anos. A autora da fundamental A Sibila (1953) deixa unha valoradísima obra narrativa.
 

A man do escritor Antón Riveiro Coello (Xinzo de Limia, 1968) dirixiu, entre setembro e outubro do pasado ano, un obradoiro de creación literaria en Rianxo. O resultado tanxíbel chámase Liñas compartidas e colleita textos de 22 autoras e autores que participaron na iniciativa. Algunhas das narracións escritas a seis mans.

A cuarta feira, 29 de maio, A Coruña acollerá un acto de homenaxe ao escritor Xabier P. Docampo organizado pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG) e a Asociación Cultural Alexandre Bóveda.

A infancia é época propicia á poesía. Polo menos a esa poesía que responde á definición da capacidade de se emocionar como se cada vez fose a primeira vez. Algo diso contén, a dicir da súa autora, O silencio das gaivotas, o libro co que Arancha Nogueira vén de gañar o premio Johán Carballeira do Concello de Bueu.
 

Unha conferencia a dúas voces, de título Momentos de Galiza e Portugal, servirá a vindeira quinta feira, 23 de maio, para presentar a última obra de Manuel Miragaia (A Coruña, 1958), Galeguia. Será no Espazo Enocultural Vide, Vide! de Compostela ás oito e media do serán.
 

Unha persoa sentada na cociña. Penumbra. Despois, a mesma persoa nun deserto. Está calmada, pero o seu rostro axítase lenemente. A imaxe regresa á cociña. Parece unha secuencia dun filme pero é o núcleo argumental dun poema. En concreto, dun poema do último libro de Eduardo Estévez, [sen-fin] (Positivas, 2019).
 

O concello de Rianxo acollerá, durante a vindeira semana, a primeira edición dun evento dedicado á literatura galega que ten a cultura lusófona como invitada. Durante todo o evento, diversas persoas do mundo da escritura e do audiovisual presentarán as súas obras ao público do municipio. 

Roseira de rosas roxas é un verso de Manuel Leiras Pulpeiro (Mondoñedo, 1854-1912). Agora tamén é o título do libro que recolle a obra premiada de vinte autoras no certame a nome do poeta, médico insigne dos pobres e republicano militante.

A Asociación Cultural O Galo quere conmemorar o primeiro cabodano do escritor Xabier P. Docampo lendo a súa obra. E léndoa en voz alta. Para tal efecto convoca as interesadas e os interesados o vindeiro 4 de xuño ás cinco da tarde na Biblioteca Ánxel Casal de Santiago de Compostela.
 

A Alberto Nepomuceno (Fortaleza, 1864-Rio de Janeiro, 1920) correspóndelle, segundo os historiadores, a paternidade do nacionalismo na música académica brasileira. Tamén é o nome da medalla de mérito artístico da Universidade Estadual do Ceará, no Nordeste do Brasil, e que acaban de ser concedida ao poeta Cesáreo Sánchez Iglesias.
 

O período que Celso Emilio Ferreiro bautizou como “longa noite de pedra” é o núcleo do cuarto volume da monumental Historia da Literatura Galega de Xosé Ramón Pena. Da Guerra Civil á morte de Franco, o bisturí analítico do profesor, novelista e crítico enfróntase “ás sombras e á marxinación” mais tamén “ás luces escintilantes dalgúns dos nomes e dos textos máis significativos” das letras galegas.
 

A República de Galaad é o réxime teocrático que domina Estados Unidos despois dun golpe de Estado. As mulleres fértiles están sometidas aos ditados gobernamentais e aquelas “indignas” de ser nais serven de criadas. Esta é a paisaxe político social en que discorre O conto da criada, a máis célebre das distopías da escritora canadiana Margaret Atwood.
 

A poesía galega avanza na súa difusión internacional. Libros de María do Cebreiro, Manuel Rivas, Lupe Gómez e Yolanda Castaño verán luz en inglés nos vindeiros meses.
 

“Pequena alfaia de gran nivel literario” foi a definición ofrecida polo xurado do premio Llibres Anagrama de novela sobre A memoria da árbore, o último libro da escritora catalá Tina Vallès. Faktoria K vén de publicar a versión galega da man do poeta e tradutor Xavier Rodríguez Baixeras.
 

A fábula narra a división do traballo no corpo humano. “Converteuse nunha formidábel máquina biolóxica que avantaxaba en moito mesmo ao máis grande dos animais”, escribe o seu autor, o keniano Ngugi wa Thiong'o, “tanto na cantidade como na calidade dos seus logros”. A revolución vertical, traducida a máis de 80 idiomas, vén de aparecer en galego.
 

“Debo avisar de que esta voz que vos fala vibra na resonancia doutros corpos e outras bocas, restos que son presenza, emoción que me acompaña. Do seu pulo é esta garganta”, comezou a poeta Ana Romaní (Noia, 1962) o seu discurso de ingreso na Real Academia Galega. O Teatro Coliseo de Noia acolleu este sábado, 6 de abril, un acto en que Romaní reivindicou o carácter comunal da súa voz.