A Galiza celebra na noite do 31 a súa relación coa morte

A tradición seguía viva, aínda que adormecida, na cultura popular, mais o nome que lle deamos aínda está debaténdose.
A cabaza, un ingredente fundamental para esta noite.
photo_camera A cabaza, un ingredente fundamental para esta noite.

Xa sexa Samaín, Día de Defuntos ou Festa das Caveiras, a tradición popular galega de orixe celta celebra esta noite o cambio de estación no ciclo agrario e a chegada do inverno. O outono é a época da caída das follas, da baixada das temperaturas e do remate dos últimos traballos do verán, como a vendima. 

Moito antes de que por influencia da cultura estadounidense chegase á nosa sociedade a festa coñecida como Halloween, na Galiza xa se celebraba a véspera do primeiro de novembro. Desde inicios dos anos noventa a Asociación Cultural "Chirlateira" de Cedeira comezou a organizar unha pequena festa de Samaín, como se lle acabou chamando, na que o obxectivo principal era recuperar o costume de baleirar e esculpir caveiras. As crianzas adoitaban recollelas, furalas e poñerlles dentro unha candea para colocalas en estratéxicos para asustar ás persoas que pasaban por alí. 

O arqueólogo Felipe‑Senén considera máis acertado falar de tempo de defuntos, nome co que se coñecía popularmente a celebración que aínda lembran as persoas máis vellas, pois se ben é certo que aquí "puidese haber un equivalente á divindade de carácter irlandés que denota o Samaín, non é a tradición que sobreviviu, senón que foi absorbida polo cristianismo mantendo elementos de carácter pagán", explica. Se ben o Samaín pode funcionar como trazo de unión das periferias atlánticas, Felipe‑ Senén insiste en ter coidado de “non solapar a nosa cultura con outras e perder a nosa orixinalidade”. 

En todo caso, o importante desta noite debe ser non perder de vista a relación única e estreita que os galegos e as galegas manteñen coa morte. 

Un ollo de vidro celebra o seu centenario no Samaín 

Moi vinculado a esa especial relación que a Galiza manten coa morte está o relato de Castelao Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete, que precisamente reflexiona desde unha posición crítica e retranqueira sobre esa especial ligazón do pobo galego co Alén. 

Para celebrar o centenario da publicación deste relato pola Editorial Céltiga de Ferrol, a Federación de asociacións culturais Galiza Cultura celebra este Samaín de 2023 realizando simultaneamente en varias vilas do país unha actividade conxunta protagonizada pola lectura do texto de Castelao. 

Máis en CULTURA
Comentarios