O capital: a grande interrogante de Greenfiber?

En democracia é conveniente lembrar principios –deses básicos– que enmarcan a senda pola que desenvolvemos a nosa convivencia. É elemental que gobernar non é sinónimo de reinar ou rexer un reino, e que o control da información –referida ás accións de goberno– é só a custodia en lealdade da mesma, e non o control monopolizador do seu contido, deberían estar gravados con cicel de canteiro no frontispicio do edificio da Xunta. Este principio, vivo nas democracias maduras, semella que aquí, a cada paso, cea para un camiño sen volta. No caso de Altri: a ocultación, a falta de claridade, as manobras de distracción sobre aspectos concretos do presentado, oferecen suficientes indicios para sospeitar que da ocultación se deriva un fiasco: só se ocultan ou envolven as vergoñas. Un millón de euros No Diario Oficial da Galiza do pasado 4 de marzo, e mais na información anexa, figura o proxecto Gama para cumprir os pasos legais obrigatorios a realizar pola empresa Greenfiber, dunha planta celulósica e no futuro de fibra de celulosa denominada lyocell. Deixando á parte as fabulacións sobre os postos de traballo ad futurum que, nunha suma incorrecta, unen traballo de construción con traballo directo en planta, con traballo indirecto e mais o inducido, nunha especie de amálgama ou 'empanada' de datos non homoxéneos, iremos considerar outros aspectos que forman parte da memoria económica. Atopámonos con varias cuestións que non deixan de ser rechamantes e das que só temos a posibilidade de expor unha, en forma interrogativa. Greenfiber é unha sociedade limitada rexistada en Pontevedra con domicilio e sede nunha oficina. Consta rexistrada cun capital de un millón de euros. Mais perguntámonos: Impulsa forma parte de Greenfiber? Greenalia forma parte de Greenfiber? Abanca forma parte de Greenfiber? E se non forman parte, como pode resultar críbel que unha empresa de un millón de euros aspire a liderar un complexo de 800 millóns de investimento previsto? Que relación accionarial existe entre Altri e Greenfiber? Que empresa capaz e solvente asume aquí a execución do proxecto presentado? A cuestión referida ao capital total necesario para levar a cabo o proxecto ten un longo camiño xornalístico que se pode entreverar cos escritos apresentados pola empresa. A información aos accionistas portugueses defendeu sempre, desde o inicio do proxecto, que o investimento na Galiza ía ser ben acollido, tendo dispoñibilidade de materia prima –eucaliptos dos dous tipos existentes–, facilidades financeiras seguras, xa que sería posíbel contar con capital subvencionado procedente dos fondos Next Generation (!!) e tamén –non explícito– Galiza acolle e facilita a fuxida dos problemas medioambientais en Portugal. As contas apresentadas no proxecto citan que dun total de 800 millóns necesarios, un 49% de capital é a débeda bancaria, un 26% de subvención e o restante de Altri. É dicer, todo no ar. O posíbel 'pool' bancario interesado non apareceu aínda, e, se existe, está oculto. É de supoñer que teña existencia real e tamén podería ser desexábel que tal negocio redondo puidera ser financiado en maior contía por eses bancos ávidos de risco industrial, aínda que hoxe en día sexan moi rariños. Se Impulsa (da Xunta) fai parte do proxecto con participación accionaral, xa temos un problema orixinado nunhas prácticas que se denominan, nas análises de política industrial, prácticas incestuosas, tal e como sucedeu na historia industrial coreana: bancos, empresas e goberno formaban parte da mesma célula industrial: a súa reprodución podía ser certa, mais ilexítima, e así mesmo impensábel nunha democracia. Amigos O Goberno galego ten concedido o privilexio de proxecto industrial estratéxico ao presentado por Altri outorgándolle un trato de favor mesmo con dereito á expropriación forzosa dos terreos necesarios para a realización da planta. Á súa vez, en declaracións do presidente do Goberno galego, a Xunta estaría disposta a proporcionar fondos de capital á celulosa. E así péchase o círculo. Declárase proxecto industrial estratéxico, outórgase a subvención encuberta das expropiacións, pon fondos públicos a disposición, recomenda bancos coñecidos, e, cando haxa froitos, lévaos Altri, que para iso son amigos. E non sería pensábel que os fondos a dispor de Altri fosen peneirados por un concurso de acceso en igualdade de condicións para a industria de capital galego? Ou iso é só pensábel nas democracias con 'sentidiño'?