Venezuela contradí o Estado español e asegura que houbo "amplas" conversas para a saída de González

A falsidade “non é boa conselleira”, asegurou a vicepresidenta venezolana, Delcy Rodríguez, que detallou que “amplas conversacións e contactos tiveron lugar para facer operativa a partida do opositor [Edmundo] González Urrutia do país coas plenas garantías que ofrece un salvoconduto, produto do acordo entre ambos os Gobernos”, segundo recolleu na madrugada da segunda feira a canle teleSUR. Asemade, afirmou que “é un feito comunicativo a aterraxe dunha aeronave da Forza Aérea española con autorización das autoridades aeronáuticas de Venezuela”. Rodríguez respondeu así á afirmación do ministro español de Asuntos Exteriores, Unión Europea e Cooperación, José Manuel Albares, que remarcara anteriormente que “non houbo ningún tipo de negociación política entre o Goberno de España e o Goberno de Venezuela” arredor da saída de Caracas de González, que chegou o domingo ao Estado español, que se comprometeu a concederlle asilo político. O titular de Exteriores insistiu en que contestaron unha “solicitude persoal” de asilo de González e que non pactaron “ningunha contrapartida”, e tras as palabras de Rodríguez reiterou que “os únicos contactos foron de tipo operativo” para xestionar a chegada do avión militar español e garantir a seguridade do vehículo que o transportou até o aeroporto. En todo caso, sinalou que o Executivo de Caracas non impuxo ningunha condición. O conservador González foi o candidato da principal facción da oposición nas eleccións presidenciais do 28 de xullo, nas que se impuxo o actual presidente, o progresista Nicolás Maduro, sosteñen os datos do Consello Nacional Electoral (CNE). Con todo, a líder real detrás da candidatura é María Corina Machado, vinculada coa extrema dereita internacional. Esta facción mantén que González venceu nos comicios e acusa o CNE de colaborar nunha fraude, ademais lanzou unha páxina web con supostas actas electorais que avalarían a reclamación mais cuxa autenticidade foi cuestionada. Nese sentido, non presentaron estes documentos no caso aberto polo Tribunal Supremo de Xustiza, que validou os resultados. A sentenza tamén reclamou ao CNE que presentase no prazo legal de 30 días após a proclamación dos resultados os datos disgregados das votacións, algo que a entidade non fixo e tampouco trasladou con posterioridade, após atribuír o atraso a un ataque informático masivo contra o seu sistema de transmisión dos resultados, do que despois a Fiscalía acusou esta facción da oposición. Desde a xornada electoral a web da institución, como moitos outros organismos oficiais venezolanos, sufriu múltiples hackeos, e apenas estivo activa brevemente o 26 de agosto. Albares incidiu en que non recoñecerán a vitoria de Maduro até a publicación dos datos mesa por mesa, algo que tamén demandaron México, o Brasil e Colombia, nos que forzas progresistas lideran os Executivos. O Exército de Venezuela acata a sentenza que valida a vitoria de Maduro Así e todo, tampouco recoñecen a de González, algo que no caso da Unión Europea (UE) Albares explica polo fracaso no apoio e recoñecemento á autoproclamación de Juan Guaidó como mandatario venezolano en 2019, avalada por outros Estados occidentais, que lle outorgaron a xestión de activos do país no exterior, afectando canda as sancións unilaterais a economía local. Pola súa parte, os Estados Unidos, que primeiro recoñeceron González como presidente electo e logo recuaron, sumáronse á denuncia de fraude, asegurando que Maduro foi derrotado e aducindo que a marcha do ex candidato produciuse polas “medidas antidemocráticas” do Executivo, indicou Antony Blinken, que lidera o Departamento de Estado. Golpe de Estado Yván Gil, responsábel de Exteriores venezolano, denunciou que buscan fomentar un golpe de Estado e reclamoulle que acepte os resultados electorais, facendo énfase en que o seu plan orixinal foi “desmantelado mediante o voto e a unidade e mobilización cívico-militar-policial”. González transmitiu que a súa partida estivo “rodeada de episodios de presións, coaccións e ameazas de non permitir a saída”, e subliñou que “confío en que proximamente continuaremos a loita por lograr a liberdade e a recuperación da democracia en Venezuela”. Machado foi máis alá e defendeu que a súa “vida corría perigo”, e aseverou que “Edmundo estará a pelexar desde fóra coa nosa diáspora e eu seguireino a facer aquí”, así como que o 10 de xaneiro de 2025, a data prevista para a toma de posesión, será González e non Maduro o que xure como mandatario. A voltas coas distintas varas de medir a legalidade: poder ou impotencia A Xustiza venezolana ordenara a detención de González ao ser imputado por conspiración ou usurpación de funcións en relación á web coas supostas actas opositoras e despois de non presentarse ás citacións do Ministerio Público. O ex candidato presidencial, na primeira división de posturas con Machado, que descoñece a lexitimidade das principais institucións, apuntou que a súa falta de asistencia non respondeu ao “descoñecemento” delas, senón ao que considera “falta de fundamento” xurídico. Ao respecto, Rodríguez informou de que a concesión do salvoconduto debeuse ao seu interese en garantir a “tranquilidade e paz política”. Caspar Veldkamp, ministro de Exteriores dos Países Baixos, explicou que o día seguinte ás votacións González pediu ser acollido na embaixada en Caracas, onde permaneceu até o 5 de setembro, cando se desprazou á sede diplomática española, desde a que dous días despois se desprazou ao aeroporto. A marcha do ex candidato é "unha maneira de asumir que a loita acabou" A politóloga venezolana Ana Milagros Parra incide en que a marcha de González “foi un golpe grande para o movemento democrático [en alusión á principal facción da oposición] porque pode desmoralizar”, e os medios occidentais xustifican as poucas protestas nas últimas semanas polo resultado ao medo instalado entre a poboación. Máis de 2.400 persoas foron arrestadas e 25 faleceron en disturbios logo da publicación dos resultados dos que o Goberno acusou a oposición, cualificándoos de terrorismo. Nese sentido, Ana Mosquera, presidenta da Asociación Galego-Bolivariana Hugo Chávez e que leva en Venezuela desde o 21 de agosto -amais de pasar nela boa parte da súa infancia-, debullou a Nós Diario tras asistir á última protesta opositora que “había moi pouca xente”, apuntando que non observou ningunha clase de represión. En paralelo, subliña que a marcha de González “é unha maneira de asumir que a loita acabou”. Porén, pormenorizou que após o acontecido inmediatamente despois da presentación dos resultados a rúa “volveu á normalidade”, e sobre a baixa participación nas protestas abundou en que as persoas que votaron pola oposición non están dispostas a que se volvan repetir episodios como os das ‘guarimbas’, que protagonizaron anteriores protestas e disturbios opositores para minar o chavismo, instalando barricadas violentas en barrios populares que causaron mortes por exemplo ao impedir o paso das ambulancias. “Non queren esa guerra”. Tamén relata o impacto dos ataques informáticos masivos, que impediron, entre outros, as matriculacións nas universidades, “unha forma de ir queimando a xente”.