poesía

Deriva é un libro medido, de palabra axustada, en que a voz poética se enfronta ao seu pasado familiar, á súa contorna, á desparición dun mundo. Con el a poeta e filóloga Regina Touceda (Cuntis, 1999) gañou a edición número 32 do Premio Nacional de Poesía Xosemaría Pérez Parallé.

Tempo fósil (Chan da Pólvora, 2018) supuxo a clausura dun silencio: o dos sete anos que a poeta Pilar Pallarés pasou sen dar libro ao prelo. Testemuño dunha destrución, talvez a máis directamente política das súas obras, acaba de valerlle o Premio Nacional de Poesía do Ministerio de Cultura 2019.

Galardoado na 31ª edición do Prémio Literário Cidade de Almada – Poesia, pola obra Ascensão da Água, o escritor portugués Samuel F. Pimenta dedicou o premio á cultura galega “profanada pelo Estado Espanhol”.

A poeta Alicia Fernández gaña a XIX edición do Premio Fiz Vergara Vilariño coa obra Mamá Pelicano, da que o xuri destacou a perspectiva descarnada sobre a maternidade e a familia.

A quinta edición do Concurso literario Mazarelos xa ten gañadoras. 

Ivonet Omnes foi un clérigo bretón que viviu no século XIV. Copista de profesión, a el atribúeselle o primeiro verso en lingua bretoa: “me am ous vn amoric ioliuic indan an del mé”. “Teño un amoriño ben feitiño baixo as follas e eu...”, di, na versión da profesora María Lopo que abre Canto e contracanto. Antoloxía de poetas de Bretaña (Xunta, 2019).

Os poemas de Fase de trema (Espiral Maior, 2012) son de vocación escura. Abismáticos. Intimistas e con certa desolación como medio ambiente. Destes materiais partiron a súa autora, Lorena Souto, e o músico David Miranda para crear Aderyn, proxecto noise pop nado na diáspora galesa. Fractura é o seu primeiro disco.

Unha expedición de poetas galegas cruzará o vindeiro 26 de outubro o río Miño. Trátase de Arancha Nogueira, Eduardo Estévez, Xabier Xil Xardón, Quico e Raúl Gómez Pato. Lerán a súa obra na libraría Porta XIII, de Vila Nova da Cerveira.

“Non creo que escriba nunca aquela novela tan rara sobre transplantes de estómago [...] Non creo que faga un diario. Agora teño que traballar. Se fose rico, escribiría. Se fose de familia rica, escribiría”. E, porén, Samuel Solleiro (Tui, 1982), unha das máis brillantes voces da literatura galega actual, escribe, neste caso o poema en prosa Piscinas de whiskey, piscinas de café con leite, incluído no seu novo libro, O mundo dos vivos.

Nova Poesía Guitírica e Os Vilares, lareira de soños homenaxearán a escritora Marica Campo e mais Sara das Reixas. Será o vindeiro 19 de outubro na Casa Habaneira de Guitiriz, dentro do programa da entrega dos premios de micropoesía Vilariñas.

Hai moitas Begoñas Caamaño. Está a activista contra o machismo. Está a escritora de dúas novelas de fundamento clásico e ollada feminista. Está a xornalista. Ningunha delas caeu no esquecemento, a xulgar pola homenaxe que, no seu quinto cabodano, organiza a Deputación da Coruña co impulso de 7H Cooperativa Cultural e Implicadas no Desenvolvemento e a colaboración do concello compostelán. Será este 13 de outubro en Compostela.

Origem e ruptura (M Editora, 2019) é o terceiro libro individual de Ramiro Vidal Alvarinho (Ferrol, 1973). Épico e autobigráfico, entre a esperanza e o fatalismo, o propio autor falou ao respecto de “punto de mudanza vital e por extensión literaria”. O vindeiro 11 de outubro preséntao na Fundaçom Artábria da súa cidade natal, ás 20 horas.

Manal Al-Sheikh naceu en Nínive. Pero a segunda Guerra do Golfo enviouna ao exilio en Noruega. Desde a distancia continuou a construír unha das obras máis prestixiosas da poesía iraquí contemporánea. Este 7 de outubro recitará na Coruña canda a galega Lara Dopazo (Marín, 1985), potente voz da poesía galega última.

Galiza espreguizábase após 40 anos de ditadura. Nas rúas decidíase entre ruptura e reforma. Nos escritorios dos poetas tamén. O grupo Rompente, cuxo núcleo formaban Antón Reixa, Manuel M. Romón e Alberto Avendaño, axiña tomou partido. E, como de deduce do seu nome, non o fixeron pola reforma. Os nenos terríbeis da poesía galega reúnense esta sexta feira, 4 de outubro, por primeira vez en catro décadas. Será dentro do Festival Kerouac.

Poetas, teatreiras e músicos invadirán as rúas e tabernas de Allariz na fin de semana que vai do 11 ao 13 de outubro. É a sexta edición do Poemagosto. Festival Internacional de Poesía, organizado pola Fundación Vicente Risco e mais o concello da localidade.

Ricardo Carvalho Calero (Ferrol, 1910-Compostela, 1990) responde con exactitude á figura do polígrafo. Escritor profundo, brillante e tamén polémico sobre materias variadas e en rexistros diversos, foi ademais poeta de singular voz. A súa poesía levaba anos fóra do mercado e agora regresa ás librarías da man de Através Editora.

Fiz Vergara Vilariño (1953-1997) foi un deses poetas que constrúen un mundo propio. E fano cos materiais que teñen máis a man, no seu caso a terra da Lóuzara Xabreira, a soidade existencial, o berro afogado. Non abundan, pero ás veces deveñen emblemas. Outras non e a desmemoria aprópiase da súa obra. Parece o caso de Vergara Vilariño, cuxa poesía rescata agora a antoloxía Non deixes que a tardiña me sorprenda.

Mover os marcos é o título da obra gañadora da décimo segunda edición do premio Vitoriano Taibo. O seu autor é Fran Fernández Davila (Vigo, 1974).

“as agullas dos eólicos / cosendo o tempo // as nubes / túmulos sagrados / coroando as montañas”, escribe Rebeca Baceiredo en Vésperas. É un dos poemas de Libro de horas (Urutau, 2019) e Baceiredo, unha das 17 autoras que reúne Un xardín de medio lado, subtitulado 17 poetas da Urutau na Galiza. Que cose non o tempo, senón dúas beiras do mundo galego portugués, Galiza, Portugal e Brasil.