Xerais

É un dos grandes éxitos de vendas da tempada: O infinito nun xunco, de Irene Vallejo (Xerais), estabelece un diálogo entre o pasado e o presente para relatar os comezos da palabra escrita, do libro. Un ensaio sobre a historia dese artefacto, o libro, que non é senón o espello no que se reflexan as contradicións da Historia.

En A afogada, Rocío Leira introdúcenos nunha novela ideada como un mecanismo ben engraxado, capaz de desenvolver unha trama complexa onde as cousas non sempre son o que parecen.

Entre o mellor de Os paxaros e outros poemas está a facilidade coa que escorrega a lectura. A beleza simple das imaxes, absolutamente comprensíbel, tira polas interpretacións múltiples coa sutileza do pousar dos paxaros.

Corpos exhaustos de mulleres escravizadas sexual e reprodutivamente. Mais corpos, tamén, axentes. Disidentes. Rebeldes. E diversos. De humanas ou de seres vexetais. A eles dirixe o seu ollar Cobiza, (Xerais), a novela coa que María Reimóndez gañou o I Premio Literario Pinto e Maragota á diversidade sexual e de xénero. Falamos coa autora desta e doutras obras súas recentes, entre elas a última entrega do seu Ciclo dos Elementos, a serie na que indaga na construción de redes de afectos afastadas dos códigos da familia patriarcal tradicional.  

As illas dos deuses supón un debut editorial tardío que traza unha proposta abondo interesante e encaixada no peculiar subxénero da historia alternativa.

Xa está nas librarías a reedición da primeira novela do escritor e músico coruñés Xurxo Souto, O retorno dos homes mariños, publicada por primeira vez en 1999.

Cóntame un conto cuántico é o noveno traballo literario do mestre Juanjo Lamelas, mais tamén é a súa segunda novela de divulgación científica, despois de Por que caen as mazás? Desta volta, o autor ourensán preséntanos con Xerais unha viaxe pola historia da ciencia que se centra nas teorías da física cuántica e que ten a Electroncio como gran mestre de cerimonias e acompañante "retranqueiro", que achegará a visión do mundo dunha partícula elemental.

Gañadora do Premio de Literatura Infantil Cidade de Málaga do pasado ano con esta mesma obra, a carreira de Érica Esmorís leva xa uns cantos anos conformándose como unha das máis interesantes e orixinais das narrativas orientadas ás persoas máis novas. Patio de luces non é unha excepción, e o seus propios puntos de partida sitúannos xa en territorios non tan habituais neste tipo de creacións, ou sobre os que a autora sabe lanzar unha ollada diferente.

Quando visitei por vez primeira a ilha de São Simão chocou em mim uma escultura que acompanha o trajeto desde Cesantes (Redondela). 

A metaliteratura é cada vez máis un terreo ao que se achegan as persoas que adoran os libros para reflexionar sobre eles. No medio desta pandemia, ademais, semella que os libros, as bibliotecas e as librarías se converten en espazos de calma e de reivindicación, sobre todo cando se demostra que a cultura é máis necesaria que nunca. Co gallo do 13 de novembro, Día das Librarías, lembramos algúns títulos de "libros que falan de libros".

Durante moito tempo, a existencia do reino da Galiza pasou desapercibida para a historiografía dominante. Aínda sendo discutíbel o seu significado desde o punto de vista político, á luz da documentación é innegábel que houbo unha entidade chamada Gallaecia que ocupou unha posición de centralidade na Idade Media no aspecto demográfico ou territorial. Anselmo López Carreira é coautor, xunto con Xosé Miguel Andrade, da última das achegas que analizan esta realidade, o libro O Reino Medieval de Galicia. Crónica dunha desmemoria (Xerais). Falamos con el. 

A relativa escuridade que de sempre rodeou a linguaxe humana permitiu, desde tempos remotos, as máis variadas mitoloxías ao redor. 

E sta última proposta narrativa de Manuel Portas parece ideada como lectura máis ou menos acaída a un verán tórrido como o que seguimos vivindo. 

É importante saber onde estamos e tamén como chegamos aquí. E este aspecto é, posibelmente, o máis destacado que este novo ensaio de Henrique del Bosque nos pode ofrecer.

Pouco a pouco, o Premio Agustín Fernández Paz pola Igualdade vai construíndo un palmarés digno de ser lembrado. 

e facemos un resumo rápido desta novela pode que non atopemos unha gran marca de orixinalidade. 

O coronavirus não foi elaborado por Bill Gates para enxertar-nos com um chip no cérebro nem fugiu de um laboratório chinês ou estadounidense onde foi criado como arma bacteriológica. 

Lembro ler a fábula bem pequeninha e ficar chocada. Eu nunca cantei nem toquei instrumento, mas já daquela me parecia importante o labor da carricanta. 

Non é a primeira vez que Ramón D. Veiga aproveita as festividades propias para ofrecer unha historia ao público máis novo. Trátase dunha estratexia ben loábel, xa que, se é doado atopar referentes para celebracións máis ou menos comúns á cultura occidental, como pode ser o Nadal, o certo é que a continuidade das festas propias e as formas específicas doutras dependen tamén da transmisión que poidamos facer ás xeracións máis novas. 

Gañadora da II edición do Premio Vilar Ponte de novela, esta peza é unha das primeiras incursións de Natalia Carou na narrativa orientada a público adulto.